អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ របាក្សត្រ​ទី២ ជំពូក៣៣

ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ ហើយ​យើង​ក៏​និយាយ​ពី​សេចក្តី​ទាំង​នោះ​ឯង មិន​មែន​ដោយ​ពាក្យ​សំដី ដែល​ប្រាជ្ញា​មនុស្ស​បាន​បង្រៀន​ទេ គឺ​ដោយ​ពាក្យ​សំដី ដែល​ព្រះវិញ្ញាណ​បង្រៀន​វិញ ព្រម​ទាំង​ផ្ទឹម​ពន្យល់​សេចក្តី​ខាង​វិញ្ញាណ ដោយសារ​សេចក្តី​ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ​ផង។ កូរិនថូសទី១ ២:១៣

អ្នកបម្រើពិតប្រាកដគឺជាអ្នកធ្វើកិច្ចការរបស់លោកចៅហ្វាយ ។ អ្នកនោះស្គាល់សារៈសំខាន់នៃការងាររបស់ខ្លួន ដោយដឹងថាខ្លួនទ្រទ្រង់ដល់ពួកជំនុំនិងពិភពលោក នូវទំនាក់ទំនងដែលស្រដៀងទៅនឹងអ្វីដែលព្រះគ្រិស្តបានទ្រទ្រង់ដែរ ។ អ្នកនោះធ្វើការដោយមិនចេះនឿយហត់ដើម្បីនាំមនុស្សមានបាបឲ្យមានឋានៈខ្ពស់និងថ្លៃថ្នូរ ជាងមុន ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទទួលបានរង្វាន់ជាអ្នកមានជ័យជម្នះ។ បបូរមាត់របស់អ្នកនោះត្រូវបានប៉ះនឹងអណ្តាតភ្លើងដែលចេញពីអាសនា ហើយអ្នកនោះនឹងលើកព្រះយេស៊ូវទុកជាសេចក្តីសង្ឃឹមតែមួយគត់របស់មនុស្សមានបាប។ អស់អ្នកដែលឮសម្តីលោកដឹង ថាលោកបានខិតចូលទៅជិតព្រះ ដោយការអធិដ្ឋានដ៏ក្លៀវក្លានិងប្រកបដោយប្រសិទ្ធិភាព។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានគង់នៅជាមួយលោក ចិត្តរបស់គាត់បានដឹងពីភ្លើងដ៏សំខាន់នៅឋានសួគ៌ ហើយលោកអាចប្រៀបធៀបរឿងរ៉ាវខាងវិញ្ញាណជាមួយនឹងវិញ្ញាណ។ ព្រះបានប្រទានអំណាចឲ្យលោកអាច កម្ទេចបន្ទាយរបស់សាតាំង។ ចិត្តរបស់មនុស្សជាច្រើនត្រូវបានខ្ទេចខ្ទាំ ដោយការបង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់លោក ហើយមនុស្សជាច្រើនត្រូវបានដឹកនាំឲ្យសួរថា «តើខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីបានសង្រ្គោះ?»

«ដូច្នេះ ដែលមានការងារនេះ នោះយើងខ្ញុំមិនណាយចិត្តឡើយ តាម​ខ្នាតនៃសេចក្តីមេត្តាករុណា ដែលយើងខ្ញុំទទួលមក យើងខ្ញុំលះចោលអស់ទាំងការលាក់កំបាំងដែលគួរខ្មាស ឥតប្រព្រឹត្តដោយឧបាយកល ឬបំប្លែង​ព្រះបន្ទូលឡើយ គឺយើងខ្ញុំផ្ទុកផ្តាក់ខ្លួននិងបញ្ញាចិត្តរបស់មនុស្សទាំងអស់ នៅចំពោះព្រះ ដោយសម្តែងសេចក្តីពិតវិញ បើសិនណាជាដំណឹងល្អរបស់យើងខ្ញុំត្រូវគ្របបាំង នោះគឺត្រូវគ្របបាំងចំពោះតែពួកអ្នកដែលកំពុងវិនាសទេ ជាពួកអ្នកដែលព្រះរបស់លោកិយនេះ បានបង្អាប់ដល់គំនិតពួកគេ​ដែល​មិនជឿ ក្រែងរស្មីពន្លឺនៃដំណឹងល្អ ដែលសម្តែងពីសិរីល្អនៃព្រះគ្រិស្តដ៏ជារូបអង្គព្រះ បានភ្លឺមកដល់គេ យើងខ្ញុំមិនប្រកាសប្រាប់ពីខ្លួនយើងខ្ញុំទេ គឺពី​ព្រះគ្រិស្តយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់វិញ ហើយក៏រាប់ខ្លួនយើងខ្ញុំ ថាជាបាវបម្រើ​របស់​អ្នករាល់គ្នា ដោយព្រោះព្រះយេស៊ូវដែរ ដ្បិតគឺជាព្រះ ដែលមានព្រះ​បន្ទូល​បង្គាប់ ឲ្យមានពន្លឺភ្លឺចេញពីសេចក្តីងងឹត ទ្រង់បានបំភ្លឺមកក្នុងចិត្តយើងខ្ញុំ ឲ្យយើងខ្ញុំមានរស្មីពន្លឺនៃដំណើរស្គាល់សិរីល្អរបស់ព្រះ ដែលនៅព្រះភក្ត្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រិស្ត»។

ដូច្នោះសាវ័កប៉ុលបានពង្រីកព្រះគុណ និងសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ព្រះដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងទំនុកចិត្តដ៏ពិសិដ្ឋ ដែលបានប្រគល់ដល់លោកជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះគ្រិស្ត។ ដោយសារសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដ៏លើសលប់របស់ព្រះ លោកនិងបងប្អូនរបស់លោកបានទ្រាំទ្រការលំបាក ទុក្ខវេទនា និងគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើន ។ ពួកគេមិនបានតម្រូវសេចក្ដីជំនឿនិងការបង្រៀន របស់ពួកគេដើម្បីបំពេញតាមបំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកស្ដាប់របស់ពួកគេឡើយ ហើយក៏មិនរក្សាសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់ចំពោះសេចក្ដីសង្រ្គោះ ដើម្បីធ្វើឲ្យការបង្រៀនរបស់ពួកគេកាន់តែមានភាពទាក់ទាញនោះដែរ។ ពួកគេបានបង្ហាញសេចក្ដីពិតដោយភាពសាមញ្ញនិងច្បាស់លាស់ ដោយការអធិដ្ឋានសម្រាប់អ្នកមានកំហុសនិងអ្នកកែប្រែចិត្ត ។ ពួកគេបានប្រឹងប្រែងតម្រូវអាកប្បកិរិយារបស់ពួកគេ ឲ្យត្រូវទៅនឹងការបង្រៀនរបស់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យសេចក្តីពិតលើកតម្កើងខ្លួនឯងនៅក្នុងមនសិការរបស់មនុស្សដោយផ្ទាល់។

សាវ័កប៉ុលបានបន្តថា «យើងមានទ្រព្យសម្បត្តិនេះនៅក្នុងភាជនៈដី ដើម្បីឲ្យឥទ្ធិឫទ្ធិលើសលប់បានមកពីព្រះ មិនមែនពីយើងខ្ញុំទេ»។ ព្រះអាចប្រកាសសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់តាមរយៈពួកទេវតាបរិសុទ្ធ ប៉ុន្តែ នេះមិនមែនជាផែន ការរបស់ទ្រង់ទេ ។ ទ្រង់ជ្រើសរើសមនុស្សដែលជាអ្នកទន់ខ្សោយជាឧបករណ៍ក្នុងការបំពេញការងារដែលទ្រង់បានរៀបចំ។ ព្រះបានដាក់កំណប់ទ្រព្យដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាននៅក្នុងភាជនៈដី។ តាមរយៈមនុស្សហើយ​ព្រះពររបស់ទ្រង់នឹងត្រូវបានចែកចាយដល់ពិភពលោកទាំងមូល។ តាមរយៈ​ពួក គេ សិរីល្អរបស់ទ្រង់នឹងភ្លឺចែងចាំងដល់ទីងងឹតនៃអំពើបាប។ នៅក្នុងកិច្ចការដែលពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ពួកគេត្រូវជួបមនុស្ស​មានបាប និងអ្នក ទ័លក្រ ហើយនាំពួកគេទៅកាន់ឈើឆ្កាង។ ពួកគេត្រូវ​តែ​ទីពឹងទៅលើសិរីល្អ កិត្តិសយ និងការសរសើរតម្កើងដល់ទ្រង់ ជាព្រះដែល​ខ្ពស់​ជាងគេបំផុត នៅគ្រប់ទាំងកិច្ចការរបស់គេទាំងអស់។