អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ នេហេមា ជំពួក៩

ព្រះមានគោលបំណងចង់ឲ្យព្រះគុណរបស់ទ្រង់ត្រូវបានបើកសម្តែង នៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍ដទៃ ដូចជាក្នុងចំណោមសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែរ។ ព្រះរាជគោលបំណងនេះត្រូវបានរៀបរាប់យ៉ាងច្បាស់នៅក្នុងបទ​ទំនាយនៃគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ។ សាវ័កប៉ុល​បានប្រើបទទំនាយ​ខ្លះក្នុងការ​វែកញែករបស់លោក ។ លោកបានសួរថា «តើជាងស្មូន​គ្មានអំណាចលើ​ដីឥដ្ឋ និងយកដុំដីដដែលធ្វើជាវត្ថុមួយសម្រាប់ការដ៏ប្រសើរ ហើយមួយទៀតសម្រាប់ការមិនប្រសើរទេឬអី? ចុះបើសិនជាព្រះទ្រង់ចង់សម្តែងសេចក្តីក្រោធ ព្រមទាំងបើកឲ្យស្គាល់ព្រះចេស្តា ដល់គ្រឿងប្រដាប់គួរនឹងក្រោធ ដែលរៀបចំឡើងសម្រាប់តែត្រូវបំផ្លាញដូច្នេះ ដែលទ្រង់ទ្រាំទ្រដោយអំណត់ជាយូរមកហើយ ហើយបើទ្រង់ចង់បើកឲ្យគ្រឿងប្រដាប់ដែលគួរនឹងសេចក្តីមេត្តាករុណា ដែលទ្រង់បានរៀបចំជាមុន បានស្គាល់សេចក្តីវិសេសនៃ​សិរីល្អ​ដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់វិញ គឺយើងរាល់គ្នាដែលទ្រង់បានហៅមកមិនមែន​ពី​សាសន៍យូដាតែប៉ុណ្ណោះ គឺពីសាសន៍ដទៃផង នោះធ្វើដូចម្តេចទៅ ដូចមានសេចក្តីចែងទុកក្នុងគម្ពីរហូសេមកថា អញនឹងហៅសាសន៍នោះ ដែល​មិន​មែនជារាស្ត្រអញ ថាជារាស្ត្រអញវិញ ហើយអ្នកនោះដែល​មិនមែនជា​ស្ងួនភ្ងា ថាជាស្ងួនភ្ងាដែរ ដូច្នេះ នៅកន្លែងដែលបានសម្តែងថា ឯងរាល់​គ្នា​មិនមែនជារាស្ត្រអញទេ ត្រង់កន្លែងនោះឯងនឹងហៅគេថា ជាកូនរបស់​ព្រះ​ដ៏មានព្រះជន្មរស់នៅវិញ» សូមមើលគម្ពីរ (ហូសេ ១:១០)។

ទោះបីជាសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានបរាជ័យទូទាំងនគរក៏ដោយក៏នៅតែមានអ្នកដែលមានភាពដូចជាព្រះដែលត្រូវបានសង្រ្គោះ នៅក្នុង​ចំណោម​ពួកគេដែរ។ នៅពេលដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានយាងមក មានបុរសនារី​ដែលស្មោះត្រង់ជាច្រើន បានទទួលសាររបស់លោកយ៉ូហានបាទីស្ទ ដោយ​អំណរ ហើយត្រូវបានដឹកនាំឲ្យសិក្សាជាថ្មី អំពីបទទំនាយស្តីពីព្រះមែស្ស៊ី ។ នៅពេលដែលពួកជំនុំគ្រិស្តសាសនាដើមដំបូងត្រូវបានបង្កើតឡើង ពួក​សាសន៍យូដាដ៏ស្មោះត្រង់ទាំងនេះ បានទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូវ​នៃ​ស្រុក​ណាសារ៉ែត ថាជាព្រះដែលពួកគេបានរង់ចាំ គឺចំពោះ​ពួក​សំណល់​ទាំង​នោះហើយ ដែលលោកប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ នៅពេល​លោក​សរសេរថា ដូច្នេះ មិនសម្រេចនឹងអ្នកណាដែលចង់បាន ឬនឹងអ្នក​ណា​ដែល​ខំរត់តាមនោះទេ គឺស្រេចនឹងព្រះ ដែលមានសេចក្តីមេត្តាករុណាវិញ ដ្បិត​មានបទគម្ពីរសម្តែងដល់ផារ៉ោនថា «អញបានតាំងឯង​ឡើងសម្រាប់​ការ​នេះឯង គឺដើម្បីសម្តែងឫទ្ធិបារមីអញក្នុងខ្លួនឯង ប្រយោជន៍ឲ្យគេប្រកាសប្រាប់ពីឈ្មោះអញទួទៅពេញផែនដី»។

លោកប៉ុលប្រដូចអ្នកសំណល់នៅក្នុងសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទៅនឹងដើមអូលីវដ៏ល្អ ដែលមានមែកខ្លះបានត្រូវកាត់ចេញ។ លោកប្រៀបធៀបពួកសាសន៍ដទៃទៅនឹងមែកអូលីវព្រៃដែលត្រូវបានបំបៅភ្ជាប់នឹងគល់អូលីវចាស់។ លោកបានសរសេរទៅកាន់ពួកអ្នកជឿដែលជាសាសន៍ដទៃថា «ប៉ុន្តែ បើមែកខ្លះត្រូវកាច់ចេញ ហើយអ្នកឯងដែលជាដើមអូលីវព្រៃ បានត្រូវ​បំបៅកណ្តាលមែកទាំងនោះ ទាំងត្រឡប់ទៅជាស្រូបជាតិឫស​នៃដើម​អូលីវ​ស្រុក ជាមួយនឹងមែកឯទៀត នោះកុំឲ្យអួតនឹងមែកនោះឡើយ តែបើអ្នក​អួតនឹងគេ នោះត្រូវដឹងថា មិនមែនអ្នកដែលចិញ្ចឹមឫសទេ គឺឫសទេតើ ដែលចិញ្ចឹមអ្នកវិញ ដូច្នេះ អ្នកនឹងប្រកែកថា មែកទាំងនោះត្រូវកាច់ចេញ ដើម្បីនឹងបំបៅខ្ញុំវិញ ត្រូវហើយ គេត្រូវកាច់ចេញ ដោយព្រោះមិនជឿ ហើយ​ដែលអ្នកជាប់នៅ គឺដោយសារសេចក្តីជំនឿ ដូច្នេះ កុំឲ្យឆ្មើងឆ្មៃឡើយ ចូរ​ភ័យខ្លាចវិញ ពីព្រោះបើព្រះទ្រង់មិនបានសំចៃទុកមែកកំណើត នោះក្រែង​មិនសំចៃទុកអ្នកដែរ ដូច្នេះ ចូរមើលសេចក្តីសប្បុរស និងសេចក្តី​ប្រិត​ប្រៀប​នៃព្រះ គឺទ្រង់ប្រិតនឹងពួកអ្នកដែលដួល តែសប្បុរសនឹងអ្នកវិញ បើអ្នកណានៅជាប់នឹងសេចក្តីសប្បុរសនោះ ពុំនោះ អ្នកនឹងត្រូវកាត់ចេញដែរ»។

តាមរយៈការមិនជឿ និងការបដិសេធន៍ព្រះរាជគោលបំណងរបស់ព្រះនៃឋានសួគ៌ ចំពោះពួកជំនុំសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលបាន​បាត់បង់ទំនាក់ទំនង​ជាមួយព្រះ នៅទូទាំងនគរ ។ ប៉ុន្តែ មែកដែលត្រូវបានកាត់ចេញពីព្រះដែលជាគល់ចាស់ អាចរួបរួមជាមួយនឹងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពិតប្រាកដ ជាអ្នកដែលនៅស្មោះត្រង់នឹងព្រះនៃដូនតារបស់ពួកគេ ។ សាវ័កប៉ុលបានមាន​ប្រសាសន៍​ពីមែក ដែលបានកាត់ចេញនោះថា «ហើយមែកកំណើតទាំងនោះដែរ បើគេ​លះសេចក្តីមិនជឿចោលចេញ នោះនឹងបំបៅគេវិញ ដ្បិតព្រះទ្រង់អាចនឹងភ្ជាប់ជាតិវិញបាន» ។ លោកបានសរសេរទៅពួកសាសន៍ដទៃថា «ពីព្រោះ បើសិនជាអ្នកត្រូវកាត់ចេញពីដើមអូលីវព្រៃពីកំណើត ហើយបានបំបៅជាប់នឹងដើមអូលីវស្រុកខុសពីធម្មតា នោះតើមែកកំណើតទាំងនោះ នឹងបាន​បំបៅជាប់នឹងគល់កំណើតរបស់វា លើសជាងអម្បាលម៉ានទៅទៀត? បង​ប្អូនអើយ ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នានៅល្ងង់ខាងឯសេចក្តីអាថ៌កំបាំងនេះទេ ក្រែងអ្នករាល់គ្នាទុកចិត្តថាខ្លួនមានប្រាជ្ញា គឺចង់ឲ្យដឹងថា សាសន៍​អ៊ីស្រាអែលកើតមានសេចក្តីរឹងបឹុងប៉ុន្មានភាគនេះទៅហើយ ទាល់​តែសាសន៍ដទៃទាំង​ប៉ុន្មាន​បានចូលជឿគ្រប់ចំនួន»។

«នោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទាំងអស់គ្នា នឹងបានសង្គ្រោះជាក្រោយ ដូច​ជាមានសេចក្តីចែងទុកមកថា មានព្រះដ៏ប្រោសឲ្យរួច ទ្រង់នឹងចេញ​ពី​ស៊ីយ៉ូន​មក ទ្រង់នឹងបង្វែរសេចក្តីទមិលល្មើសពីយ៉ាកុបទៅ នោះហើយជាសេចក្តីសញ្ញាដែលអញតាំងនឹងគេ ក្នុងកាលដែលអញបាន​ដោះបាបគេ​ចេញហើយ ខាងឯដំណឹងល្អ គេជាខ្មាំងសត្រូវ ដើម្បីប្រយោជន៍​ដល់អ្នក​រាល់គ្នា តែត្រង់សេចក្តីរើសតាំង នោះគេជាស្ងួនភ្ងាវិញ ដោយព្រោះពួក​អយ្យកោ ដ្បិតព្រះទ្រង់មិនដែលស្តាយអំណោយទានទ្រង់ ឬការដែល​ទ្រង់​ហៅមនុស្សណានោះឡើយ ពីព្រោះ ដូចជាកាលពីដើម អ្នករាល់គ្នាមិនបានស្តាប់បង្គាប់ព្រះ តែឥឡូវនេះ ទ្រង់បានផ្តល់សេចក្តីមេត្តាករុណា ដល់អ្នក​រាល់គ្នា ដោយព្រោះពួកនោះមិនស្តាប់បង្គាប់វិញ ដូច្នេះ ដែលគេមិន​ស្តាប់​បង្គាប់នៅជាន់នេះ នោះគឺដើម្បីឲ្យគេបានទទួលសេចក្តីមេត្តាករុណា ដោយ​សារសេចក្តីមេត្តាករុណា ដែលទ្រង់បានផ្តល់មកអ្នករាល់គ្នាដូច្នោះដែរ ដ្បិតព្រះទ្រង់បានបង្ខាំងទាំងអស់គ្នាទុកក្នុងសេចក្តីមិនស្តាប់បង្គាប់ ដើម្បីឲ្យបានសម្តែងនូវសេចក្តីមេត្តាករុណាដល់គ្រប់គ្នា»។