កិច្ចការនៃពួកសាវ័ក (ជំពូកទី-០២)៖
ការបង្រៀនដល់ពួកសិស្សទាំងដប់ពីរនាក់
អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ សំាយូអែលទី១ ជំពូក១៤
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ ទ្រង់ក៏យាងឡើងទៅលើភ្នំ រួចមានព្រះបន្ទូលហៅអស់អ្នក ដែលទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យចង់ហៅ ហើយអ្នកទាំងនោះក៏ចូលមកឯទ្រង់ រួចទ្រង់តម្រូវ១២នាក់ឲ្យបាននៅជាមួយនឹងទ្រង់ ដើម្បីទ្រង់បានចាត់គេ ឲ្យចេញទៅប្រកាសប្រដៅ។ ម៉ាកុស ៣:១៣-១៤
ព្រះគ្រិស្តមិនបានជ្រើសរើសពួកសាន់ហ៊ីឌ្រីន ឬអ្នកមានអំណាចនៃទីក្រុងរ៉ូម ដែលមានចំណេះដឹងនិងមានត្រកូលខ្ពស់ឲ្យបំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់ទេ។ ដោយយាងរំលងសាសន៍យូដាដែលអាងលើសេចក្តីសុចរិតរបស់ខ្លួនផ្ទាល់ ព្រះដែលជាម្ចាស់ចម្ការបានជ្រើសរើសបុរសដែលទន់ទាប គ្មានចំណេះវិជ្ជាឲ្យប្រកាសពីសេចក្តីពិតដែលធ្វើឲ្យពិភពលោកនេះក្រឡាប់ចាក់វិញ ព្រះអង្គមានគោលបំណងបង្រៀននិងអប់រំមនុស្សទាំងនេះឲ្យធ្វើជាមេដឹកនាំនៃពួកជំនុំរបស់ទ្រង់។ ភារកិច្ចរបស់ពួកគេគឺបង្រៀនដល់អ្នកដទៃរួចបញ្ជូនពួកគេឲ្យចេញទៅជាមួយនឹងសារនៃដំណឹងល្អ។ ដើម្បីឲ្យពួកគេមានជោគជ័យក្នុងការបំពេញកិច្ចការរបស់ពួកគេ ព្រះត្រូវតែប្រទានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដល់ពួកគេ ។ ដំណឹងល្អត្រូវបានប្រកាសផ្សាយមិនមែនដោយអំណាច ឬដោយប្រាជ្ញារបស់មនុស្សនោះទេ គឺដោយសារព្រះចេស្តារបស់ព្រះជាម្ចាស់វិញ។
ពួកសាវ័កបានទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនអស់ពេលបីឆ្នាំកន្លះពីគ្រូដ៏អស្ចារ្យបំផុត ដែលពិភពលោកមិនដែលមាន។ ព្រះគ្រិស្តបានបង្ហាត់បង្រៀនដល់ពួកគេសម្រាប់បំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ដោយទំនាក់ទំនងនិងរស់នៅជាមួយពួកគេដោយផ្ទាល់។ ពួកគេបានដើរនិងនិយាយជាមួយទ្រង់ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ដោយស្តាប់ព្រះបន្ទូលលើកទឹកចិត្តរបស់ទ្រង់ ដល់អ្នកហេវហត់និងអ្នកមានបន្ទុកធ្ងន់ និងមើលការបង្ហាញព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ ជំនួសអ្នកជំងឺនិងអ្នកមានទុក្ខកង្វល់។ ជួនកាលព្រះអង្គបង្រៀនដល់ពួកគេដោយគង់ជាមួយពួកគេនៅលើភ្នំ ជួនកាលក្បែរមាត់សមុទ្រ ឬនៅពេលដើរតាមផ្លូវ ព្រះអង្គបានបង្ហាញពីអាថ៌កំបាំងនៃនគររបស់ព្រះ។ ព្រះបើកបង្ហាញអំពីសេចក្តីពិតនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ នៅពេលដែលចិត្តពួកគេបើកចំហទទួលសាររបស់ព្រះ។ ព្រះអង្គមិនបានបង្គាប់ពួកសាវ័កឲ្យធ្វើការនេះឬការនោះឡើយ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលថា «ចូរមកតាមខ្ញុំ»។ ព្រះអង្គបានយកពួកគេទៅជាមួយទ្រង់ នៅពេលដែលទ្រង់យាងកាត់ជនបទនិងទីក្រុងនានា ដើម្បីឲ្យពួកគេបានឃើញរបៀបដែលទ្រង់បានបង្រៀនដល់មនុស្ស។ ពួកគេបានធ្វើដំណើរជាមួយទ្រង់ពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ។ ពួកគេបានចួលរួមដំណើរយ៉ាងអត្តខាត់ជាមួយទ្រង់ ហើយពេលខ្លះ ពួកគេបានជួបប្រទះនឹងការអត់ឃ្លាននិងការហេវហត់ដូចជាទ្រង់ដែរ។ ពួកគេបាននៅជាមួយនឹងទ្រង់ នៅលើផ្លូវដែលមានមនុស្សកុះករ ក្បែរមាត់បឹង ក្នុងទីរហោស្ថានដ៏ស្ងាត់ជ្រងំ។ ពួកគេបានឃើញទ្រង់នៅគ្រប់តំណាក់ការនៃជីវិត។
គឺនៅពេលដែលញែកពួកសាវ័កទាំងដប់ពីរនោះឯង ដែលជាការបោះជំហានទីមួយក្នុងការរៀបចំពួកជំនុំមួយ ដែលបន្ទាប់ពីការចាកចេញរបស់ព្រះគ្រិស្តទៅកិច្ចការរបស់ព្រះអង្គត្រូវបានបន្តអនុវត្តនៅលើពិភពលោកនេះ។ ព្រះគម្ពីរបានចែងអំពីតម្រូវការនេះយ៉ាងដូច្នេះ៖ «ទ្រង់ក៏យាងឡើង ទៅលើភ្នំ រួចមានព្រះបន្ទូលហៅអស់អ្នកដែលទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យចង់ហៅ ហើយអ្នកទាំងនោះក៏ចូលមកឯទ្រង់ រួចទ្រង់តម្រូវដប់ពីរនាក់ឲ្យបាននៅជាមួយនឹងទ្រង់ ដើម្បីទ្រង់បានចាត់គេ ឲ្យចេញទៅប្រកាសប្រដៅ» (ម៉ាកុស ៣:១៣, ១៤)។
សូមក្រឡេកមើលទៅទស្សនីយភាពដ៏គួរឲ្យរំភើបនេះ។ មើលន៍ព្រះដ៏មានអានុភាពនៃឋានសួគ៌ ព័ទ្ធជុំវិញដោយសាវ័កទាំងដប់ពីរនាក់ ជាអ្នកដែលទ្រង់បានជ្រើសរើស។ ព្រះអង្គរៀបនឹងញែកពួកគេដោយឡែកសម្រាប់បំពេញកិច្ចការរបស់ពួកគេនៅពេលបន្តិចទៀតនេះ។ ទ្រង់រៀបចំនឹងដាក់សេចក្តីសង្រ្គោះដែលនៅជិតបង្កើយ ដោយសារព្រះបន្ទូលនិងព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គ ដោយសារពួកភ្នាក់ងារដ៏ទន់ខ្សោយទាំងនេះ។
ព្រះជាម្ចាស់និងពួកទេវតាបានទតមើលទស្សនីយភាពនេះ ដោយភាពរីករាយនិងក្តីអំណរ។ ព្រះវរបិតាបានជ្រាបថា ពន្លឺនៃឋានសួគ៌និងបានភ្លឺចែងចាំងចេញពីបុរសទាំងនេះ ហើយពាក្យសម្តីដែលពួកគេនិយាយ នៅពេលដែលពួកគេធ្វើទីបន្ទាល់អំពីព្រះរាជបុត្រា នឹងឮខ្ទ័រ ពីជំនាន់មួយ ទៅជំនាន់មួយរហូតដល់ទីអវសាន្ត។
ពួកសាវ័កត្រូវចេញទៅ ជាទីបន្ទាល់របស់ព្រះគ្រិស្ត ដើម្បីប្រកាសប្រាប់ដល់ពិភពលោកពីអ្វីដែលពួកគេបានឃើញ និងបានឮអំពីទ្រង់។ តួនាទីរបស់ពួកគេមានសារៈសំខាន់បំផុត ដែលព្រះមិនធ្លាប់ដែលបានត្រាស់ហៅមនុស្សណាក្រៅពីពួកគេឡើយ ដែលគាំទ្រដោយព្រះគ្រិស្តតែមួយគត់។ ពួកគេគឺជាអ្នកធ្វើការរួមជាមួយនឹងព្រះដើម្បីសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់មនុស្សលោក។ ពួកសាវ័កទាំងដប់ពីរនាក់ឈរជាតំណាងឲ្យពួកជំនុំនៃដំណឹងល្អ ដូចជាពួកចាស់ទុំទាំងដប់ពីរនាក់បានឈរ ជាតំណាងឲ្យសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដូច្នោះដែរ។
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃសប្តាហ៍៖ គឺដោយហេតុនោះ បានជាខ្ញុំរងទុក្ខទាំងនេះ តែខ្ញុំមិនខ្មាសទេ ដ្បិតខ្ញុំស្គាល់ព្រះដែលខ្ញុំបានជឿតាម ហើយខ្ញុំជឿពិតថា ទ្រង់អាចនឹងថែរក្សាបញ្ញើដែលខ្ញុំបានផ្ញើទុកនឹងទ្រង់ដរាបដល់ថ្ងៃនោះឯង។ (ធីម៉ូថេទី២ ១:១២)
