ថ្ងៃសុក្រ ទី២៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២០
កិច្ចការនៃពួកសាវ័ក (ជំពូកទី-០៣)៖
មហាបញ្ជា
អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ សំាយូអែលទី១ ជំពូក១៧
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ នោះទ្រង់ក៏បើកបំភ្លឺសតិស្មារតីគេ ឲ្យបានយល់ក្នុងគម្ពីរ ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលទៅគេថា គឺសេចក្តីនេះហើយ ដែលបានចែងទុកមក គឺថា ព្រះគ្រីស្ទត្រូវរងទុក្ខលំបាក ហើយនៅថ្ងៃទី៣ទ្រង់នឹងរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ហើយត្រូវឲ្យការប្រែចិត្ត និងសេចក្តីប្រោសឲ្យរួច បានប្រកាសប្រាប់ដល់អស់ទាំងសាសន៍ ដោយនូវព្រះនាមទ្រង់ ចាប់តាំងពីក្រុងយេរូសាឡិមទៅ។ លូកា ២៤:៤៥-៤៧
បន្ទាប់ពីការសុគតរបស់ព្រះគ្រិស្តមក ពួកសាវ័កសឹងតែបរាជ័យដោយការបាក់ទឹកចិត្តទៅហើយ។ លោកគ្រូរបស់ពួកគេត្រូវបានគេបដិសេធ គេកាត់ទោស ហើយត្រូវគេឆ្កាង។ ពួកសង្ឃនិងពួកមេដឹកនាំសាសនាបានប្រកាសដោយប្រមាថមើលងាយថា «វាជួយសង្គ្រោះមនុស្សឯទៀតបាន តែមិនអាចនឹងជួយសង្គ្រោះដល់ខ្លួនវាបានទេ បើសិនណាវាជាស្តេចសាសន៍អ៊ីស្រាអែលមែន ចូរឲ្យវាចុះពីឈើឆ្កាងមក នោះយើងនឹងជឿដល់វា» (ម៉ាថាយ ២៧:៤២)។ ព្រះអាទិត្យនៃសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់ពួកសាវ័កបានអស្តង្គតទៅហើយ ហើយរាត្រីកាលបានចូលមកជំនួសនៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេវិញ។ ពួកគេបានរំឭកជាញឹកញាប់នូវពាក្យថា «យើងខ្ញុំបានសង្ឃឹមថា គឺលោកនេះហើយ ជាព្រះដែលរៀបនឹងប្រោសលោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទាំងប៉ុន្មាន» (លូកា ២៤:២១)។ ពួកគេបាននឹកឃើញព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ ទាំងចិត្តឈឺចុកចាប់ និងមានភាពឯកោ។ «ព្រោះបើគេធ្វើការទាំងនេះ ដល់ដើមឈើស្រស់ នោះតើនឹងកើតអ្វីដល់ដើមឈើស្ងួតវិញ?» (លូកា ២៣:៣១)។
ព្រះយេស៊ូវបានប៉ុនប៉ងបើកបង្ហាញពីអនាគតប្រាប់ដល់ពួកសាវ័ករបស់ទ្រង់ជាច្រើនដង ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ទៅនឹងអ្វីដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលនោះទេ។ ដោយសារហេតុនេះហើយបានជាការសុគតរបស់ទ្រង់បានកើតឡើងដល់គេហាក់ដូចជាការដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ហើយបន្ទាប់ពីនោះមក ពួកគេមានការសោកស្តាយជាខ្លាំង នៅពេលដែលពួកគេរំឭកពីអតីតកាលនិងបានឃើញពីលទ្ធផលនៃការមិនជឿរបស់ពួកគេ។ នៅពេលដែលព្រះគ្រិស្តត្រូវគេឆ្កាង ពួកគេមិនបានជឿថាព្រះអង្គនឹងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនោះទេ។ ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលយ៉ាងច្បាស់ថា ព្រះអង្គនឹងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃទីបី ប៉ុន្តែ ពួកគេវិលវល់មិនយល់ពីអ្វីដែលទ្រង់ចង់មានបន្ទូលនោះទេ។ កង្វះការយល់ដឹងនេះបានបន្សល់ទុកនូវភាពអស់សង្ឃឹមជាខ្លាំងដល់ពួកគេ នៅពេលដែលព្រះអង្គបានសុគត។ ពួកគេបានខកចិត្តយ៉ាងជូរចត់។ ជំនឿរបស់ពួកគេមិនបានឆ្លងផុតពីស្រមោលដែលសាតាំងបានលាតសន្ធឹងរហូតដល់ជើងមេឃរបស់ពួកគេនោះឡើយ។ អ្វីៗទាំងអស់ហាក់ដូចជាមានភាពស្រពិចស្រពិល និងអាថ៌កំបាំងចំពោះពួកគេ។ ប្រសិនបើពួកគេបានជឿតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះពួកគេនឹងមានការព្រួយបារម្ភយ៉ាងតិចបំផុត!
ដោយគ្របដណ្តប់ដោយការខូចចិត្ត ទុក្ខព្រួយ និងការអស់សង្ឃឹម ពួកសាវ័កបានជួបប្រជុំគ្នានៅបន្ទប់ខាងលើ ហើយបិទទ្វារចាក់សោ ដោយភ័យខ្លាចក្រែងវាសនាអាក្រក់នៃលោកគ្រូរបស់ពួកគេនឹងធ្លាក់មកលើពួកគេដែរ។ គឺនៅទីនោះហើយដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានលេចមកឲ្យពួកគេឃើញ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។
ព្រះគ្រិស្តបានគង់នៅលើផែនដីអស់សែសិបថ្ងៃ រៀបចំពួកសាវ័កឲ្យបំពេញកិច្ចការដែលនៅចំពោះមុខពួកគេ និងពន្យល់ដល់ពួកគេថា ចាប់ពីពេលនេះតទៅពួកគេអាចនឹងយល់បាន។ ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលអំពីបទទំនាយ ទាក់ទងនឹងការយាងមករបស់ទ្រង់ ការបដិសេធន៍ទ្រង់ពីសំណាក់សាសន៍យូដា និងការសុគតរបស់ទ្រង់ ដោយពន្យល់ថាចំណុចជាក់លាក់ទាំងឡាយនៃបទទំនាយនេះបានសម្រេចហើយ។ ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថាពួកគេត្រូវចាត់ទុកការសម្រេចបទទំនាយទាំងនេះថា ជាការធានាអះអាងនៃព្រះចេស្តាដែលនឹងនៅជាមួយពួកគេ នៅក្នុងកិច្ចរបស់ពួកគេនៅពេលអនាគត។ «នោះទ្រង់ក៏បើកបំភ្លឺសតិស្មារតីគេ ឲ្យបានយល់ក្នុងគម្ពីរ» ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលទៅគេថា «គឺសេចក្តីនេះហើយ ដែលបានចែងទុកមក គឺថាព្រះគ្រិស្តត្រូវរងទុក្ខលំបាក ហើយនៅថ្ងៃទីបីទ្រង់នឹងរស់ពីសុគតឡើងវិញ ហើយត្រូវឲ្យការប្រែចិត្ត និងសេចក្តីប្រោសឲ្យរួចបានប្រកាសប្រាប់ដល់អស់ទាំងសាសន៍ ដោយនូវព្រះនាមទ្រង់ចាប់តាំងពីក្រុងយេរូសាឡិមទៅ»។ «អ្នករាល់គ្នាជាស្មរបន្ទាល់ពីការទាំងនេះ» (លូកា ២៤:៤៥-៤៨)។
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃសប្តាហ៍៖ គឺដោយហេតុនោះ បានជាខ្ញុំរងទុក្ខទាំងនេះ តែខ្ញុំមិនខ្មាសទេ ដ្បិតខ្ញុំស្គាល់ព្រះដែលខ្ញុំបានជឿតាម ហើយខ្ញុំជឿពិតថា ទ្រង់អាចនឹងថែរក្សាបញ្ញើដែលខ្ញុំបានផ្ញើទុកនឹងទ្រង់ដរាបដល់ថ្ងៃនោះឯង។ (ធីម៉ូថេទី២ ១:១២)
