អំណាន​​ព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ សំាយូអែលទី២ ជំពូក១៩

ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ ដ្បិត​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​ថ្វី​មាត់ ហើយ​និង​ប្រាជ្ញា​វិញ ដែល​ពួក​អ្នក​តតាំង​ពុំ​អាច​នឹង​ឆ្លើយ​ឆ្លង ឬ​ទទឹង​ទាស់​បាន​ឡើយ។ លូកា ២១:១៥

លោកស្ទេផានជាមនុស្សសំខាន់ជាងគេ នៅក្នុងចំណោមអ្នកជំនួយការទាំងប្រាំពីរនាក់នោះ លោកជាមនុស្សដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅ និងមានជំនឿដ៏ទូលំទូលាយ ទោះបីជាលោកមានកំណើតជាសាសន៍យូដាក៏ដោយ ក៏លោកអាចនិយាយភាសាក្រិក និងស្គាល់ប្រពៃណីនិងលក្ខណៈរបស់សាសន៍ក្រិកយ៉ាងច្បាស់ផងដែរ។ ហេតុដូច្នេះ លោកបានរកឱកាសអធិប្បាយដំណឹងល្អនៅក្នុងសាលាប្រជុំរបស់សាសន៍យូដាដែលនិយាយភាសាក្រិក។ លោកជាមនុស្សដែលសកម្មក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះគ្រិស្ត ហើយបានប្រកាសពីជំនឿរបស់លោកយ៉ាងក្លាហាន។ ពួកគ្រូអាចារ្យដែលមានចំណេះដឹងខ្ពស់ និងពួកបណ្ឌិតច្បាប់បានចូលមកជជែកជាសាធារណៈជាមួយនឹងលោក ដោយរំពឹងជឿជាក់ថានឹងទទួលបានជ័យជម្នះយ៉ាងងាយស្រួល។ ប៉ុន្តែ «គេពុំអាចទប់ទល់នឹងប្រាជ្ញា ហើយនិងព្រះវិញ្ញាណ ដែល​គាត់អាងនឹងនិយាយនោះបានទេ»។ លោកមិនមែនគ្រាន់តែនិយាយនៅក្នុងព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ សម្តីរបស់លោកបានបញ្ជាក់ច្បាស់ថាលោកជាសិស្សនៃសេចក្តីទំនាយ ហើយបានសិក្សាអំពីច្បាប់គ្រប់បែបយ៉ាង ។ លោកបានការពារសេចក្តីពិតដែលលោកបានគាំទ្រ និងយកជ័យជម្នះលើគូប្រជែងរបស់លោកយ៉ាងគួរជាទីពេញចិត្ត។ លោកគឺជាមនុស្សដែលសម្រេចតាមបទទំនាយដែលបានចែងថា «ដូច្នេះ ចូរសម្រេច​ក្នុងចិត្តថា អ្នករាល់គ្នានឹងមិនគិតជាមុន អំពីពាក្យដែលត្រូវដោះសាទេ ដ្បិតខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានថ្វីមាត់ ហើយនិងប្រាជ្ញាវិញ ដែលពួកអ្នកតតាំងពុំអាចនឹងឆ្លើយឆ្លង ឬទទឹងទាស់បានឡើយ» (លូកា ២១:១៤, ១៥)។

នៅពេលដែលពួកសង្ឃនិងពួកមេសាសនាបានឃើញមានអំណាចនៅជាមួយនឹងការអធិប្បាយរបស់លោកស្ទេផានដូច្នេះ ពួកគេមានកំហឹង​យ៉ាង​ជូរ​ចត់។ ជំនួសឲ្យការទោរទន់ទៅរកភ័ស្តុតាងដែលលោកបានបង្ហាញ ពួក​គេបានប្តេជ្ញាថា នឹងបំបាត់សំឡេងគាត់ដោយសម្លាប់គាត់បង់។ ពួកគេបានសូកប៉ាន់រដ្ឋអំណាចរ៉ូមជាច្រើនដង ឲ្យប្រគល់អំណាចមកក្នុងកណ្តាប់ដៃពួកយូដា ហើយសាកសួរ កាត់ទោស និងប្រហារជីវិតដល់អ្នកទោសទៅតាម​ទម្លាប់​នៃប្រទេសរបស់គេ។ សត្រូវរបស់លោកស្ទេផានមិនបានសង្ស័យឡើយថាពួកគេអាចអនុវត្តទង្វើនេះម្តងទៀត ដោយមិនមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ខ្លួនគេនោះឡើយ។ ពួកគេបានតាំងចិត្តប្រថុយនឹងគ្រោះថ្នាក់ដែលកើតឡើងពីទង្វើនេះ ហើយបានហ៊ុំព័ទ្ធលោកស្ទេផាន រួចចាប់នាំលោកមកកាន់ក្រុមប្រឹក្សាសាន់ហុីឌ្រីនដើម្បីកាត់ទោស។

ពួកអ្នកប្រាជ្ញសាសន៍យូដាបានប្រមូលគ្នាមកពីជុំវិញប្រទេស ដើម្បីជជែកតទល់ជាមួយនឹងអ្នកទោសនេះ។ លោកសុលជាអ្នកស្រុលតើសុសក៏បាននៅទីនោះ ហើយមានចំណែកក្នុងការដឹកនាំប្រឆាំងនឹងស្ទេផានដែរ។ លោកសុលបាននាំមកនូវទម្ងន់នៃវោហារកោសល្យ និងតក្កវិជ្ជានៃពួកគ្រូអាចារ្យមកបញ្ចេញនៅក្នុងករណីនេះ ដើម្បីទាក់ទាញពួកបណ្តាជនឲ្យជឿថាលោកស្ទេផានកំពុងអធិប្បាយអំពីគោលលទ្ធិបោកបញ្ឆោត និងមានគ្រោះថ្នាក់ ប៉ុន្តែ ចំណែកលោកស្ទេផានវិញ លោកបានជួបនឹងអ្នកដែលយល់យ៉ាងច្បាស់អំពីព្រះរាជគោលបំណងរបស់ព្រះ នៅក្នុងការអធិប្បាយដំណឹងល្អដល់សាសន៍ដទៃ។

ដោយសារពួកសង្ឃនិងពួកមេសាសនា មិនអាចយកជ័យជម្នះលើប្រាជ្ញាយ៉ាងច្បាស់លាស់និងស្ងៀមស្ងាត់របស់លោកស្ទេផានបាន ពួកគេបានប្តេជ្ញាចិត្តធ្វើឲ្យលោកក្លាយជាគំរូមួយ ហើយនៅពេលដែលការធ្វើដូច្នេះបានបំពេញសម្អប់ដ៏ឃោរឃៅរបស់ពួកគេ ពួកគេបានការពារអ្នកដទៃមិនឲ្យទទួលយកជំនឿរបស់លោក ដោយការភ័យខ្លាច។ ពួកគេបានជួលសាក្សីក្លែងក្លាយឲ្យធ្វើទីបន្ទាល់ក្លែងថា ពួកគេបានឮលោកនិយាយប្រមាថដល់ព្រះវិហារនិងប្រមាថដល់ក្រឹត្យវិន័យផង។ ពួកសាក្សីទាំងនេះបានថ្លែងថា «ដ្បិតយើង​ខ្ញុំបានឮវាថា ឈ្មោះយេស៊ូវ ពីស្រុកណាសារ៉ែតនោះនឹងបំផ្លាញទីនេះបង់ ព្រមទាំងបំផ្លាស់បំប្រែទំនៀមទម្លាប់ ដែលលោកម៉ូសេបានទុកឲ្យយើងរាល់គ្នាចេញ»។