កិច្ចការនៃពួកសាវ័ក (ជំពូកទី-១៦)៖ ជំពូកនេះមានមូលដ្ឋាននៅក្នុងគម្ពីរកិច្ចការ ១១:១៩-២១ និង ១៣:១-៣។
សារនៃដំណឹងល្អនៅទីក្រុងអាន់ទីយ៉ូក
អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ ពង្សាវតាក្សត្រទី២ ជំពូក៣
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ ដ្បិតខ្ញុំគ្មានសេចក្តីខ្មាស ចំពោះដំណឹងល្អនៃព្រះគ្រីស្ទទេ ពីព្រោះជាព្រះចេស្តានៃព្រះ សំរាប់នឹងជួយសង្គ្រោះដល់អស់អ្នកណាដែលជឿ គឺដល់ទាំងសាសន៍យូដាជាដើម និងសាសន៍ក្រេកផង។ រ៉ូម ១:១៦
បន្ទាប់ពីពួកសិស្សត្រូវបានបណ្តេញចេញពីទីក្រុងយេរូសាឡិម ដោយការធ្វើទុក្ខបៀតបៀនមក សារនៃដំណឹងល្អបានរីករាលដាលយ៉ាងឆាប់រហ័ស នៅពាសពេញទាំងតំបន់ទាំងឡាយ ដែលនៅឆ្ងាយពីព្រំប្រទល់ប្រទេសភីលីស្ទីន ហើយពួកគេបានបង្កើតក្រុមតូចៗនៃអ្នកមានជំនឿ ជាច្រើននៅក្នុងតំបន់សំខាន់ៗ។ ពួកសិស្សមួយចំនួន «ក៏ដើររហូតទៅដល់ស្រុកភេនីស ស្រុកគីប្រុស និងក្រុងអាន់ទីយ៉ូក ហើយបានផ្សាយព្រះបន្ទូល»។ កិច្ចការរបស់ពួកគេធ្លាប់តែត្រូវបានបង្ខាំងទុកសម្រាប់តែពួកហេព្រើរនិងពួកសាសន៍ក្រិកដែលនិយាយភាសាយូដាប៉ុណ្ណោះ នៅសម័យនោះគេបានរកឃើញរដ្ឋចំណុះជាច្រើន នៅសឹងតែគ្រប់ទីក្រុងទាំងអស់នៅលើពិភពលោក។
នៅក្នុងចំណោមទីកន្លែងទាំងឡាយដែលបានពណ៌នាខាងលើនេះ ទីក្រុងដែលមានមនុស្សបានទទួលដំណឹងល្អដោយរីករាយនោះគឺទីក្រុងអាន់ទីយ៉ូក ដែលកាលសម័យនោះជារាជធានីនៃប្រទេសស៊ីរី។ ជំនួញធំៗត្រូវបានគេនាំចេញពីតំបន់ដែលមានប្រជាប្រិយនេះ យកទៅកាន់ទីក្រុងដែលមានមនុស្សជាច្រើននៃប្រទេសផ្សេងៗ។ ក្រៅពីនេះ ទីក្រុងអាន់ទីយ៉ូក គឺជាកន្លែងកម្សាន្តដែលគេចូលចិត្តមកសម្រាកលម្ហែ ដោយសារតែស្ថានភាពដែលប្រកបដោយសុខុមាលភាព សម្រស់ឆើតឆាយដែលនៅព័ទ្ធជុំវិញ និងមានវប្បធម៌សំបូររុងរឿង គេរកឃើញកន្លែងសម្រាកបង្កើនកម្លាំងនៅទីនោះ។ នៅសម័យពួកសាវ័កទីក្រុងនេះបានក្លាយជាកន្លែងដ៏ស្រស់ឆើតឆាយ និងមានអំពើអបាយមុខជាច្រើន។
ដំណឹងល្អត្រូវបានបង្រៀនជាសាធារណៈនៅអាន់ទីយ៉ូក ដោយពួកសិស្សដែលមកពីកោះគីប្រុសនិងស្រុកគីរេន ដែល «បានទៅដល់ក្រុងអាន់ទីយ៉ូក ក៏ផ្សាយដំណឹងល្អពីព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ»។ «ព្រះហស្តព្រះអម្ចាស់ក៏នៅជាមួយនឹងគេ»។ ហើយកិច្ចការរបស់ពួកគេបានបង្កើតផលផ្លែជាច្រើន «ហើយមានមនុស្សជាច្រើនបែរមកឯព្រះអម្ចាស់វិញដោយមានសេចក្តីជំនឿ»។
«រឿងនោះបានឮដល់ត្រចៀកពួកជំនុំនៅក្រុងយេរូសាឡិម រួចគេចាត់បាណាបាស ឲ្យទៅត្រឹមអាន់ទីយ៉ូក»។ នៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលបានចូលមកធ្វើការថ្មីនោះ មានបាណាបាសដែលបានឃើញថាត្រូវបានបំពេញដោយព្រះគុណរបស់ព្រះហើយ «កាលគាត់ទៅដល់ ហើយបានឃើញព្រះគុណនៃព្រះ នោះគាត់មានសេចក្តីអំណរ ក៏ទូន្មានគេគ្រប់គ្នា ឲ្យសម្រេចចិត្តនឹងនៅជាប់ក្នុងព្រះអម្ចាស់»។
ព្រះបានប្រទានព្រះពរជាច្រើនដល់កិច្ចការរបស់លោកបាណាបាស នៅអាន់ទីយ៉ួក ហើយមានមនុស្សជាច្រើនត្រូវបានបន្ថែមទៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកជឿនៅទីនោះ។ លុះកិច្ចការកាន់តែចម្រើនឡើង លោកបាណាបាសត្រូវការជំនួយឲ្យបានសមរម្យដើម្បីជំរុញដល់ការបើកទិព្វញ្ញាណរបស់ព្រះ ហើយលោកក៏បានធ្វើដំណើរទៅកាន់ស្រុកតើសុសដើម្បីស្វែងរកលោកប៉ុល ដែលកំពុងតែធ្វើការនៅ «ក្នុងស្រុកស៊ីរី និងស្រុកគីលីគា» ដោយកំពុងផ្សាយ «ពីសេចក្តីជំនឿ ដែលខ្លួនបានបំផ្លាញពីដើមនោះវិញ» (កាឡាទី ១:២១, ២៣)។ លោកបាណាបាសមានជោគជ័យក្នុងការស្វែងរកលោកប៉ុល និងការបញ្ចុះបញ្ចូលលោកឲ្យរួមដំណើរជាមួយលោកនៅក្នុងការបម្រើកិច្ចការនោះ។
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃសប្តាហ៍៖ ដ្បិតគឺជាព្រះហើយដែលបណ្តាលចិត្តអ្នករាល់គ្នា ឲ្យមានទាំងចំណងចង់ធ្វើ ហើយឲ្យបានប្រព្រឹត្តតាមបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ដែរ។ (ភីលីព ២:១៣)
