អំណាន​​ព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ ពង្សាវតាក្សត្រទី២ ជំពូក២២

ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ ដ្បិត​ពួក​អ្នក​ដែល​គ្រាន់​តែ​ស្តាប់​ក្រឹត្យវិន័យ នោះ​មិន​មែន​ឈ្មោះ​ថា​សុចរិត នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​ឡើយ គឺ​បាន​រាប់​ជា​សុចរិត​តែ​ពួក​អ្នក ដែល​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ក្រឹត្យវិន័យ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ។ រ៉ូម ២:១៣

មុនពេលការផ្លាស់ប្តូរជំនឿរបស់លោក លោកប៉ុលបានចាត់ទុកខ្លួនឯងថាជាមនុស្សល្អគ្មានកន្លែងបន្ទោសបាន «ចំណែកខាងសេចក្តីសុចរិតក្នុងក្រឹត្យវិន័យ នោះខ្ញុំគ្មានទោសសោះ» (ភីលីព ៣:៦) ។ ប៉ុន្តែ ចាប់តាំងពី​លោកបានផ្លាស់ប្តូរចិត្តរបស់លោកមក លោកបានទទួលគំនិតយ៉ាងច្បាស់ពីបេសកកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ជាព្រះដែលប្រោសលោះមនុស្ស​ជាតិ​ទាំងមូល ទាំងសាសន៍ដទៃព្រមទាំងសាសន៍យូដា ហើយលោកបានដឹងពីភាពខុសគ្នារវាងជំនឿរស់និងការប្រកាន់ទម្រង់ហួសហេតុដែលស្លាប់។ នោះ​ហើយជាស្រមោលដែលបានកន្លងផុតទៅ ហើយអស់អ្នកដែលកំពុងរស់នៅក្រោមការត្រួតត្រានៃដំណឹងល្អមានសេរីភាពពីការគោរពពិធីទាំងនោះរបស់ពួកគេហើយ ។ តែទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ក៏លោកប៉ុលនៅតែគោរពក្រឹត្យ វិន័យដប់ប្រការរបស់ព្រះដែលមិនចេះប្រែប្រួល ទាំងខាង​វិញ្ញាណ​និង​នៅ​ក្នុងសំបុត្រជាដរាប។

នៅក្នុងពួកជំនុំអាន់ទីយ៉ូក ការពិចារណាអំពីសំណួរនៃការកាត់ស្បែក បង្កឲ្យមានការពិភាក្សានិងរឿងវិវាទជាច្រើន។ ទីបំផុត សមាជិកនៃពួកជំនុំបារម្ភក្រែងមានការបាក់បែកនៅក្នុងចំណោមពួកគេ ដែលជាលទ្ធផលនៃការបន្តការពិភាក្សានោះ ពួកគេក៏បានសម្រេចចិត្តបញ្ជូនលោកប៉ុលនិង​បាណាបាស ជាមួយនឹងអ្នកទទួលខុសត្រូវពួកជំនុំមួយចំនួនឲ្យទៅទីក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីលាតត្រដាងរឿងនេះនៅចំពោះមុខពួកសាវ័កនិងពួកចាស់ទុំ។ នៅទីនោះពួកគេត្រូវជួបជាមួយនឹងប្រតិភូមកពីពួកជំនុំផ្សេងៗ និងពួកអ្នកដែលបានមកកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យដែលនឹងចូលមកដល់។ នៅពេលជាមួយគ្នានោះ ទំនាស់ទាំងអស់ត្រូវតែបញ្ចប់ រហូតដល់ការសម្រេចចិត្តចុងក្រោយត្រូវបានផ្តល់ដោយក្រុមប្រឹក្សាទូទៅ។ ពេលនោះ សេចក្តីសម្រេចនោះត្រូវបានទទួលយកជាទូទៅដោយពួកជំនុំផ្សេងៗនៅ ទូទាំងប្រទេស។

នៅតាមផ្លូវទៅកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ពួកសាវ័កបានចូលសួរសុខទុក្ខពួកអ្នកជឿនៅតាមទីក្រុងដែលពួកលោកបានឆ្លងកាត់ ហើយបានលើក​ទឹក​ចិត្តដល់ពួកគេ ដោយរៀបរាប់អំពីបទពិសោធន៍របស់ពួកលោក នៅក្នុង​កិច្ចការរបស់ព្រះ និងការផ្លាស់ប្តូរជំនឿរបស់ពួកសាសន៍ដទៃ។

ប្រតិភូមកពីទីក្រុងអាន់ទីយ៉ូកបានជួបជាមួយនឹងបងប្អូនមកពីពួកជំនុំផ្សេងៗ ដែលបានប្រមូលផ្តុំគ្នាដើម្បីការប្រជុំទូទៅមួយ នៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ហើយពួកគេបានរៀបរាប់ប្រាប់អំពីជោគជ័យនៃកិច្ចការរបស់ពួកគេនៅក្នុងចំណោមសាសន៍ដទៃ ប្រាប់ដល់ពួកជំនុំទាំងនោះ បន្ទាប់មក ពួកគេបានប្រាប់យ៉ាងច្បាស់អំពីភាពច្របូកច្របល់ដែលបានកើតឡើងដោយសារពួកផារិស៊ីដែលបានផ្លាស់ប្តូរជំនឿមកពីទីក្រុងអាន់ទីយ៉ូកបានអះអាងថា ពួកសាសន៍ដទៃដែលបានផ្លាស់ប្តូរជំនឿត្រូវតែកាត់ស្បែកនិងគោរពតាមច្បាប់របស់លោកម៉ូសេ ដើម្បីឲ្យបានសង្រ្គោះ។

សំណួរនេះត្រូវបានពិភាក្សាយ៉ាងកក់ក្តៅនៅក្នុងអង្គប្រជុំ។ ដោយភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធទៅនឹងសំណួរនៃការកាត់ស្បែកនេះ ក៏មានការសិក្សាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់អំពីសំណួរផ្សេងៗទៀតផងដែរ។ សំណួរមួយក្នុងចំណោមសំណួរទាំងនោះគឺបញ្ហាស្តីអំពីអាកប្បកិរិយានៃការបរិភោគសាច់ដែលបានថ្វាយដល់អារក្សរួចហើយ។ សាសន៍ដទៃ​ដែលបានផ្លាស់ប្តូរជំនឿជាច្រើននាក់បានរស់នៅលាយឡំជាមួយនឹងមនុស្សដែលល្ងិតល្ងង់និងសង្ស័យ ដែលតែងតែថ្វាយតង្វាយនិងយញ្ញបូជាដល់អារក្ស។ ពួកសង្ឃដែលដឹកនាំការថ្វាយបង្គំរបស់សាសន៍ទាំងនោះបានយកសាច់ដែលគេបានទទួលទាំងនោះ ទៅលក់ដូរយ៉ាងទូលំទូលាយ ហើយសាសន៍យូដាបារម្ភក្រែងពួកសាសន៍ដទៃដែលបានផ្លាស់ប្តូរជំនឿនឹងនាំគ្រិស្តសាសនាអាប់ឱនដោយសារការទិញសាច់ដែលគេបានថ្វាយទៅអារក្សរួចហើយនោះ មកបរិភោគ ដោយហេតុនោះនឹងយល់ព្រមតាមប្រពៃណីរបស់អារក្សតាមវិធីណាមួយដែរ។