អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ យ៉ូបជំពួក​២៤

ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ: បង​ប្អូន​អើយ ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ថា ការ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​កើត​ឡើង​ដល់​ខ្ញុំ នោះ​បាន​ប្រែ​ទៅ​ជា​ចំរើន​ដល់​ដំណឹង​ល្អ​វិញ។ ភីលីព​ ​១:១២

ប៉ុន្តែ ក្នុងករណីនេះក៏ដូចជាក្នុងករណីជាច្រើនផ្សេងទៀតដែរ បានបង្ហាញពីការពិតនៃការអះអាងរបស់លោកប៉ុលដែលថាអាវុធនៃសង្គ្រាមរបស់លោក​ «គឺជាឥទ្ធិឫទ្ធិដែលមកពីព្រះ សម្រាប់នឹងរំលំទីមាំមួនវិញ» (កូរិនថូសទី២ ១០:៤) ។ សូម្បីតែនៅក្នុងព្រះរាជវង្ស របស់ស្តេចនេរ៉ូក៏ដោយ ក៏ជ័យលាភីនៃឈើឆ្កាងបានទទួលជ័យជម្នះដែរ។ អ្នកបម្រើដ៏សាហាវព្រៃផ្សៃរបស់ស្ដេចដ៏អាក្រក់មួយអង្គបានទទួលជឿហើយក្លាយជាកូនរបស់ព្រះ។ អ្នកទាំងនេះមិនមែនជាពួកគ្រិស្តបរិស័ទស្ងាត់ៗនោះទេ ប៉ុន្តែ ដោយបើកចំហ ។ ពួកគេមិនខ្មាសនឹងសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេទេ។

ហើយតើអ្វីទៅជាមធ្យោបាយនៃច្រកចូលដែលនាំឲ្យបានសម្រេចនេះ និងជាគោលជំហរដ៏រឹងមាំ សម្រាប់គ្រិស្តសាសនា ដែលត្រូវបានគេទទួលយកសូម្បីតែនៅកន្លែងដែលហាក់ដូចជាមិនអាចកើតឡើងបានដូច្នេះ? នៅក្នុងសំបុត្ររបស់លោកផ្ញើទៅជូនពួកជំនុំនៅក្រុងភីលីព លោកប៉ុលបានប្រាប់ពីការជាប់គុករបស់លោក ពីជោគជ័យរបស់លោកក្នុងការនេសាទបានអ្នកជឿនៅក្នុងព្រះរាជវង្សរបស់ស្តេចនេរ៉ូ ។ ដោយការភ័យខ្លាចក្រែងការនោះត្រូវពួកគេគិតថា ការរងទុក្ខវេទនា​របស់លោកបានបង្អាក់ដល់ការរីកចម្រើននៃដំណឹង​ល្អ លោកបានធានាអះអាងដល់ពួកគេថា៖ «បងប្អូនអើយ សូមឲ្យបងប្អូនយល់ថាអ្វីៗដែលបានកើតឡើងដល់ខ្ញុំបានរលាយសូន្យទៅជាការរីកចម្រើននៃដំណឹងល្អ» (ភីលីព ១:១២)។

នៅពេលដែលពួកជំនុំគ្រិស្ទបរិស័ទបានដឹងជាមុនថា លោកប៉ុលនឹងមកធ្វើទស្សនកិច្ចនៅក្រុងរ៉ូម ពួកគេបានទន្ទឹងរង់ចាំសញ្ញាជ័យជម្នះនៃដំណឹងល្អ នៅក្នុងទីក្រុងនោះ។ លោក ប៉ុលបានបញ្ចេញសេចក្ដីពិតនៅតាមទឹកដីជាច្រើន លោកបានប្រកាសអំពីសេចក្តីពិតនេះនៅក្នុងទីក្រុងធំៗ។ តើជ័យលាភីនៃសេចក្តីជំនឿនេះមានជោគជ័យក្នុងការនេសាទមនុស្សថ្វាយព្រះគ្រិស្ត នៅក្នុងរាជធានីនៃពិភពលោកនេះបានដែរឬទេ? ប៉ុន្ដែ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេត្រូវបានកម្ទេច ដោយសារដំណឹងដែលថាលោកប៉ុលបានមកដល់ទីក្រុងរ៉ូមជាអ្នកជាប់គុក។ ពួកគេបានសង្ឃឹមយ៉ាងមុតមាំថានឹងឃើញដំណឹងល្អ ដែលបានស្ថាបនាឡើងនៅឯមជ្ឈមណ្ឌលដ៏ធំនេះ នឹងពង្រីកវិសាល​ភាព​យ៉ាងឆាប់រហ័ស ដល់គ្រប់ប្រទេសទាំងអស់ ហើយក្លាយជាមហាអំណាច​ទូទៅនៅលើផែនដី។ ពួកគេពិតជាមានការខកចិត្តជាខ្លាំង ការគិតរបស់​មនុស្សបានបរាជ័យ ប៉ុន្តែ គោលបំណងរបស់ព្រះមិនបរាជ័យទេ។

មិនមែនដោយសេចក្ដីអធិប្បាយរបស់លោកប៉ុលទេ ប៉ុន្តែ ដោយចំណង​របស់គាត់ឯណោះទេ ដែលជាការទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់រាជវង្សនៅក្នុងរាជវាំង មកលើគ្រិស្តសាសនា ។ គឺភាពជាទាសករដែលលោកបានបំបែកចិត្តមនុស្សជាច្រើនដោយសារចំណងដែលដាក់ពួកគេនៅក្នុងទាសភាពនៃអំពើបាប ។ ហើយក៏មិនមែនទាំងអស់នេះដែរ ។ លោកបានមាន​ប្រសាសន៍​ថា «ហើយពួកបងប្អូនច្រើនគ្នាក្នុងព្រះអម្ចាស់ ក៏បានសង្ឃឹមឡើង​ដោយ​សារ​ចំណងខ្ញុំ ហើយគេហ៊ានផ្សាយព្រះបន្ទូលកាន់តែច្រើនឡើងដោយឥតភ័យខ្លាច» (ភីលីព ១:១៤)។

ការអត់ធ្មត់និងសេចក្តីរីករាយរបស់លោកប៉ុល ក្នុងអំឡុងពេលនៃការជាប់ឃុំឃាំងដ៏យូរនិងអយុត្តិធម៌របស់លោក ភាពក្លាហាននិងជំនឿរបស់​លោក គឺជាសេចក្ដីអធិប្បាយជាបន្តបន្ទាប់ ។ វិញ្ញាណរបស់លោក មិនដូច​ជាវិញ្ញាណ​របស់លោកិយទេ គឺលោកមានទីបន្ទាល់ថាអំណាចដែលខ្ពស់ជាងផែនដីបានគង់នៅជាមួយលោក ។ ហើយដោយសារគំរូរបស់លោក គ្រិស្តបរិស័ទត្រូវបានជំរុញឲ្យមានកម្លាំងកាន់តែខ្លាំងឡើង ក្នុងនាមជាអ្នក​គាំទ្រដល់កិច្ចការ ជាសាធារណៈដែលលោកប៉ុលមិនអាចធ្វើបាន។ នៅក្នុង​វិធីទាំងនេះ ចំណងរបស់សាវ័កប៉ុលមានឥទ្ធិពលជាខ្លាំង ដែលនៅពេលអំណាចនិងអត្ថប្រយោជន៍របស់លោកហាក់ដូចជាត្រូវបានកាត់ផ្តាច់ ហើយហាក់ដូចជាលោកអាចធ្វើការបានតិចបំផុត ពេលនោះលោកបានប្រមូលកណ្តាប់ថ្វាយព្រះគ្រិស្តនៅក្នុងវាលស្រែដែលមើលទៅលោកហាក់ដូចជាត្រូវបានដកចេញទាំងស្រុង។

មុននឹងបញ្ចប់ការជាប់គុកពីរឆ្នាំនោះ លោកប៉ុលអាចនិយាយថា »ដល់ម៉្លេះបានជានៅពេញក្នុងផ្ទៃវាំង និងគ្រប់កន្លែងឯទៀត គេបានដឹងច្បាស់ថា ខ្ញុំជាប់ចំណងនេះដោយព្រោះព្រះគ្រិស្ត» ហើយក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលបានផ្ញើការគោរពដល់ពួកអ្នកក្រុងភីលីព លោកបានរៀបរាប់ប្រាប់ពួកគេថា «មានពួកអ្នកនៅដំណាក់សេសារជាដើម» (ខ ១៣ និង ៤:២២)។

ការអត់ធ្មត់ព្រមទាំងភាពក្លាហានទទួលបានជ័យជម្នះ។ តាមរយៈភាព​ស្លូតបូតនៅក្រោមការជំនុំជម្រះ ថែមទាំងភាពក្លាហាននៅក្នុងការងារ មនុស្សជាច្រើនត្រូវបានទាក់ទាញទៅឯព្រះគ្រិស្ត។ គ្រិស្តបរិស័ទដែលបង្ហាញពីការអត់ធ្មត់និងភាពសប្បាយរីករាយនៅក្រោមការបាត់បង់និងការឈឺចាប់ដែលមានជំនឿដ៏រឹងមាំឥតងាករេ ទោះបីជួបនឹងសេចក្ដីស្លាប់ក៏ដោយ ក៏នៅតែមានសេចក្តីសុខសាន្តនិងភាពស្ងប់ស្ងាត់ដែរនោះ អាចសម្រេចជោគជ័យ សម្រាប់​ដំណឹងល្អបានច្រើនជាងការដែលគេអាចធ្វើបានដោយជីវិតដ៏យូរអង្វែងនៃកិច្ចការដ៏ស្មោះត្រង់របស់ពួកគេ។ ជាញឹកញាប់ នៅពេលដែលអ្នកបម្រើរបស់ព្រះត្រូវបានដកចេញពីកាតព្វកិច្ចដ៏សកម្ម ទិព្វញ្ញាណដ៏អាថ៌កំបាំងដែលយើងតែងតែត្អូញត្អែរដោយសារចក្ខុវិស័យដ៏រួញខ្លីរបស់យើង នោះព្រះបាន​រៀបចំឡើង ដើម្បីសម្រេចកិច្ចការដែលគ្មានវិធីណាផ្សេងទៀតអាចសម្រេចបានឡើយ។