កិច្ចការនៃពួកសាវ័ក (ជំពូកទី-៤៥)
អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ យ៉ូបជំពួក៣០
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ: ព្រះទ្រង់បានសព្វព្រះហឫទ័យ នឹងសំដែងឲ្យពួកបរិសុទ្ធនោះដឹងថា សិរីល្អដ៏បរិបូររបស់សេចក្តីអាថ៌កំបាំងនេះជាយ៉ាងណា ក្នុងពួកសាសន៍ដទៃ គឺថា ព្រះគ្រីស្ទទ្រង់សណ្ឋិតនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នា ដែលជាទីសង្ឃឹមយ៉ាងឧត្តម។ កូឡូស ១:២៧
សំបុត្រផ្ញើទៅកាន់ពួកជំនុំនៅក្រុងកូឡូស មានពោរពេញទៅដោយមេរៀនដ៏មានតម្លៃខ្ពស់បំផុត សម្រាប់អស់អ្នកដែលចូលរួមក្នុងការងាររបស់ព្រះគ្រិស្ត ជាមេរៀនដែលបង្ហាញពីគោលបំណងតែមួយគត់ និងក្តីប្រាថ្នាដ៏ខ្ពស់ ដែលត្រូវបានគេមើលឃើញនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដែលជាអ្នកតំណាងត្រឹមត្រូវរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ។ ការលះបង់អ្វីៗទាំងឡាយដែលនឹងរារាំងគេពីការធ្វើឲ្យមានការរីកចម្រើននៅក្នុងផ្លូវធំ ឬដែលនឹងបង្វែរជើងរបស់អ្នកដទៃចេញពីផ្លូវតូចចង្អៀត ពួកអ្នកជឿនឹងបង្ហាញពីសេចក្ដីមេត្តាករុណា សេចក្ដីសប្បុរស ការបន្ទាបខ្លួន ការអត់ធ្មត់ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រិស្ត នៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្លួន។
អំណាចនៃជីវិតដែលខ្ពង់ខ្ពស់ បរិសុទ្ធ និងថ្លៃថ្នូរ គឺជាសេចក្តីត្រូវការដ៏ធំរបស់យើង ។ ពិភពលោកនេះមាននៅក្នុងគំនិតរបស់យើងជាច្រើន តែនគរឋានសួគ៌មានតិចតួចណាស់។
ក្នុងការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ខ្លួន ដើម្បីឈានឲ្យដល់បំណងរបស់ព្រះសម្រាប់ពួកគេ គ្រិស្តបរិស័ទមិនត្រូវបន្សល់ទុកអ្វីឲ្យសោះ ។ ភាពគ្រប់លក្ខណ៍ខាងសីលធម៌និងខាងវិញ្ញាណតាមរយៈព្រះគុណនិងអំណាចនៃព្រះគ្រិស្ត ត្រូវបានសន្យាដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ ព្រះយេស៊ូវជាប្រភពនៃអំណាច ជាគ្រឹះនៃជីវិត ។ ទ្រង់បាននាំយើងទៅកាន់ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ហើយបានប្រទានដល់យើងនូវស្លឹកពីដើមជីវិត សម្រាប់ព្យាបាលដល់មនុស្សដែលមានបាប។ ទ្រង់នាំយើងទៅកាន់បល្ល័ង្កនៃព្រះហើយដាក់សេចក្តីអធិដ្ឋានទៅក្នុងមាត់យើង ដែលធ្វើឲ្យយើងមានទំនាក់ទំនងកាន់តែជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងទ្រង់ផ្ទាល់។ ទ្រង់បានរៀបចំភ្នាក់ងារដ៏មានអំណាចទាំងអស់នៅឋានសួគ៌ ជំនួសយើង។ យើងជួបប្រទះព្រះចេស្ដាដ៏រស់របស់ទ្រង់នៅគ្រប់ជំហាន។
ព្រះមិនបានកំណត់ព្រំដែននៃការរីកចម្រើនរបស់អស់អ្នកដែលប្រាថ្នាចង់ «ស្គាល់ព្រះហឫទ័យទ្រង់សព្វគ្រប់ ដោយគ្រប់ទាំងប្រាជ្ញា និងចំណេះខាងវិញ្ញាណ»ទេ។ តាមរយៈការអធិដ្ឋាន តាមរយៈការចាំយាម តាមរយៈការរីកចម្រើនខាងចំណេះដឹង និងការយល់ដឹង ពួកគេត្រូវបាន «គ្រប់ទាំងព្រះចេស្តាចម្រើនកម្លាំង តាមឫទ្ធិបារមីដ៏ឧត្តមរបស់ទ្រង់»។ ដូច្នេះ ពួកគេត្រូវបានរៀបចំដើម្បីធ្វើការសម្រាប់អ្នកដទៃ។ គឺជាគោលបំណងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលមនុស្សសុចរិតនិងបរិសុទ្ធត្រូវធ្វើជាអ្នកជំនួយរបស់ទ្រង់។ ចំពោះឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យនេះ សូមឲ្យយើងអរព្រះគុណដល់ទ្រង់ «ដែលទ្រង់បានប្រោសឲ្យយើងបានគួរនឹងទទួលចំណែកកេរ្តិ៍អាករ ក្នុងពួកបរិសុទ្ធនៅទីភ្លឺផង»។
សំបុត្ររបស់លោកប៉ុលផ្ញើទៅកាន់បងប្អូននៅក្រុងភីលីព ក៏បានសរសេរនៅពេលដែលលោកជាប់គុកនៅទីក្រុងរ៉ូម ដូចជាសំបុត្រដែលផ្ញើទៅពួកជំនុំនៅក្រុងកូឡូសដែរ។ ពួកជំនុំនៅទីក្រុងភីលីពបានផ្ញើអំណោយដល់លោកប៉ុលដោយដៃលោកអេប៉ាប្រូឌីត ដែលលោកប៉ុលហៅថា «ជាបងប្អូនជាគូកនធ្វើការ ហើយធ្វើទាហានជាមួយនឹងខ្ញុំ ដែលអ្នករាល់គ្នាបានចាត់គាត់ឲ្យទៅជួយផ្គត់ផ្គង់សេចក្តីដែលខ្ញុំត្រូវការ»។ នៅទីក្រុងរ៉ូម អេប៉ាប្រូឌីតបានឈឺហើយ «គាត់បានឈឺមែនស្ទើរតែនឹងស្លាប់ផង តែព្រះទ្រង់អាណិតមេត្តាដល់គាត់» លោកប៉ុលបានសរសេរថា «មិនមែនដល់គាត់តែមួយ (ទេ) គឺដល់ខ្ញុំដែរ ដើម្បីមិនឲ្យខ្ញុំកើតទុក្ខជាផ្ទួនៗឡើយ»។ ដោយបានឮអំពីជំងឺរបស់អេប៉ាប្រូឌីត ពួកអ្នកជឿនៅក្រុងភីលីពបានព្រួយបារម្ភអំពីគាត់ ហើយគាត់បានសម្រេចចិត្ដវិលត្រឡប់មកជួបពួកគេវិញ។ លោកប៉ុលបានសរសេរថា «គាត់រឭកដល់អ្នករាល់គ្នាជាខ្លាំង ហើយមានចិត្តព្រួយណាស់ ដោយព្រោះអ្នករាល់គ្នាបានឮថា គាត់ឈឺ … ដូច្នេះ ខ្ញុំបានចាត់គាត់ឲ្យមកជាប្រញាប់ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីអំណរ ដោយឃើញគាត់ ហើយឲ្យខ្ញុំបានអន់ព្រួយដែរ ចូរទទួលគាត់ក្នុងព្រះអម្ចាស់ ដោយអំណរគ្រប់ជំពូក ហើយរាប់អានមនុស្សយ៉ាងនោះចុះ ដ្បិតដែលគាត់ស្ទើរតែនឹងស្លាប់នោះ គឺដោយព្រោះតែការរបស់ព្រះគ្រិស្តទេ គាត់បានប្រថុយជីវិត ដើម្បីនឹងបំពេញសេចក្តីណាដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវជួយដល់ខ្ញុំ»។
លោកប៉ុលបានផ្ញើសំបុត្រទៅជូនពួកអ្នកជឿនៅក្រុងភីលីព តាមលោកអេប៉ាប្រូឌីតដែលលោកបានអរគុណដល់ពួកគេចំពោះអំណោយដែលគេបានផ្ញើមកជូនដល់លោក។ នៅក្នុងចំណោមពួកជំនុំទាំងអស់ ពួកជំនុំនៅក្រុងភីលីពជាពួកជំនុំដែលមានចិត្តជ្រះថ្លាបំផុត ក្នុងការផ្គត់ផ្គង់ដល់សេចក្តីត្រូវការរបស់លោកប៉ុល ។ សាវ័កប៉ុលបានសរសេរនៅក្នុងសំបុត្ររបស់លោកថា «ឱពួកក្រុងភីលីពអើយ អ្នករាល់គ្នាក៏ដឹងថា កាលចាប់ប្រារព្ធប្រកាសដំណឹងល្អ ដែលខ្ញុំទើបនឹងចេញពីស្រុកម៉ាសេដូនមក នោះគ្មានពួកជំនុំណាបានប្រកបនឹងខ្ញុំ អំពីដំណើរប្រាក់ចំណាយចំណូលឡើយ មានតែអ្នករាល់គ្នាប៉ុណ្ណោះ ដ្បិតកាលខ្ញុំខ្វះខាតនៅថែស្សាឡូនីច នោះអ្នករាល់គ្នាបានផ្ញើទៅជួយខ្ញុំម្តងពីរដងផង មិនមែនថា ខ្ញុំរកចង់បានទានទេ ខ្ញុំរកតែផលដែលចម្រើនប្រយោជន៍ដល់អ្នករាល់គ្នាវិញ ខ្ញុំមានគ្រប់គ្រាន់ទាំងអស់ ហើយក៏បរិបូរផង ខ្ញុំបានពោរពេញហើយ ដោយបានទទួលរបស់ទាំងប៉ុន្មានពីអេប៉ាប្រូឌីត ដែលអ្នករាល់គ្នាផ្ញើទៅខ្ញុំនោះ គឺជាក្លិនឈ្ងុយ ជាគ្រឿងបូជាដែលព្រះទ្រង់ទទួល ហើយសព្វព្រះហឫទ័យដែរ»។
«ខ្ញុំអរព្រះគុណដល់ព្រះនៃខ្ញុំ ដោយព្រោះគ្រប់ទាំងសេចក្តីដែលខ្ញុំនឹកចាំពីអ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំក៏ទូលអង្វរឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដោយអំណរនៅគ្រប់វេលាដែលខ្ញុំអធិដ្ឋានជានិច្ច ដោយព្រោះចំណែកដែលអ្នករាល់គ្នាបានជួយក្នុងដំណឹងល្អ ចាប់តាំងពីថ្ងៃមុនដំបូង ដរាបដល់ឥឡូវនេះ ខ្ញុំជឿសេចក្តីនេះជាយ៉ាងជាក់ថា ព្រះអង្គដែលទ្រង់បានចាប់តាំងធ្វើការល្អក្នុងអ្នករាល់គ្នា ទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យកាន់តែពេញខ្នាតឡើង ទាល់តែដល់ថ្ងៃនៃព្រះយេស៊ូវគ្រិស្ត គួរគប្បីឲ្យខ្ញុំគិតពីអ្នករាល់គ្នាដូច្នេះដែរ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នានឹកពីខ្ញុំនៅជាប់ក្នុងចិត្តជានិច្ច ទោះបើខ្ញុំជាប់ចំណង ឬកំពុងតែដោះសា ហើយបញ្ជាក់ដំណឹងល្អក្តី ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីប្រកប ក្នុងព្រះគុណជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ ព្រះទ្រង់ជាស្មរបន្ទាល់ពីខ្ញុំថាខ្ញុំរឭកដល់អ្នករាល់គ្នាជាខ្លាំង … ខ្ញុំក៏អធិដ្ឋានសូមសេចក្តីនេះ គឺឲ្យសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នករាល់គ្នា បានចម្រើនកាន់តែច្រើនឡើង ដោយនូវសេចក្តីចេះដឹង និងយោបល់គ្រប់ជំពូក ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានលមើលឲ្យស្គាល់អស់ទាំងសេចក្តីដែលប្រសើរ ដើម្បីឲ្យបានជ្រះថ្លា ហើយឥតធ្វើឲ្យអ្នកណាអាក់អន់ចិត្តឡើយ ដរាបដល់ថ្ងៃនៃព្រះគ្រិស្ត ព្រមទាំងមានពេញជាផលនៃសេចក្តីសុចរិត ដែលមកដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រិស្ត សម្រាប់ជាសិរីល្អ ហើយជាសេចក្តីសរសើរដល់ព្រះផង»។
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃសប្តាហ៍៖ គឺដោយហេតុនោះ បានជាខ្ញុំរងទុក្ខទាំងនេះ តែខ្ញុំមិនខ្មាសទេ ដ្បិតខ្ញុំស្គាល់ព្រះដែលខ្ញុំបានជឿតាម ហើយខ្ញុំជឿពិតថា ទ្រង់អាចនឹងថែរក្សាបញ្ញើ ដែលខ្ញុំបានផ្ញើទុកនឹងទ្រង់ ដរាបដល់ថ្ងៃនោះឯង។ ( ធីម៉ូថេទី២ ១:១២ )
