អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ យ៉ូបជំពួក​៣៥

នៅពេលលោកប៉ុលត្រូវបានគេកោះហៅឲ្យបង្ហាញខ្លួននៅចំពោះព្រះចៅអធិរាជនេរ៉ូដើម្បីកាត់ទោស នោះលោករំពឹងថាសេចក្ដីស្លាប់បានមកដល់ហើយ។ កម្រិតនៃការចោទប្រកាន់ពីបទឧក្រិដ្ឋយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ប្រឆាំងនឹងលោក និងការស្អប់ខ្ពើមជាទូទៅចំពោះគ្រិស្តបរិស័ទបានបន្សល់ទុកនូវក្តីសង្ឃឹមតិចតួច​បំផុត សម្រាប់ការអនុគ្រោះចំពោះរឿងក្តីមួយនេះ។

ជាទម្លាប់ ក្នុងចំណោមសាសន៍ក្រិកនិងសាសន៍រ៉ូម គេអនុញ្ញាតឲ្យជនជាប់ចោទមានសិទ្ធិជួលមេធាវីឲ្យតវាជំនួសខ្លួននៅចំពោះមុខតុលាការយុត្តិធម៌ ។ ដោយសារកម្លាំងនៃការតវា ដោយការបញ្ចេញវោហារយ៉ាងពីរោះ ឬដោយ​ការអង្វរ ការអធិដ្ឋាននិងទឹកភ្នែក មេធាវីបែបនេះតែងតែទទួលបានការសម្រេចចិត្ត ដើម្បីគាំទ្រដល់អ្នកទោស ឬបើមិនបានជោគជ័យទាំងស្រុងទេ ក៏អាចទទួលបានជោគជ័យត្រឹមការកាត់បន្ថយទោសធ្ងន់ធ្ងរ តាមការសម្រេច​របស់​តុលាការ​ដែរ ។ ប៉ុន្ដែ នៅពេលដែលលោកប៉ុលត្រូវបានកោះហៅ ឲ្យបង្ហាញ​ខ្លួននៅ​ចំពោះស្តេចនេរ៉ូ គ្មាននរណាម្នាក់ហ៊ានប្រថុយធ្វើជាទីប្រឹក្សាឬមេធាវី​របស់​លោកឡើយ គ្មានមិត្តភក្តិណាម្នាក់នៅក្បែរលោកសោះ សូម្បីតែដើម្បីរក្សាកំណត់ត្រានៃការចោទប្រកាន់ ដែលត្រូវបានចោទប្រឆាំងនឹងរូបលោកឬការប្រកែកតវាដែលលោកបានលើកឡើងក្នុងការការពារខ្លួននោះក៏គ្មានដែរ ។ ក្នុងចំណោមពួកគ្រិស្ដសាសនិកនៅទីក្រុងរ៉ូម មិនមានអ្នកណាដែលបានចេញមកឈរក្បែរលោក នៅម៉ោងដ៏តានតឹងនោះឡើយ។

កំណត់ហេតុតែមួយគត់ដែលគួរឲ្យទុកចិត្ដបានអំពីគ្រានោះ គឺបានផ្តល់ដោយសារតែលោកប៉ុលផ្ទាល់ក្នុងសំបុត្រទីពីររបស់លោក ផ្ញើទៅជូនធីម៉ូថេ​ប៉ុណ្ណោះ ។ សាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា «កាលខ្ញុំបានដោះសាជាមុនដំបូង នោះ​គ្មានអ្នកណាឈរជាមួយនឹងខ្ញុំសោះ គេលះចោលខ្ញុំទាំងអស់គ្នា តែ​សូម​កុំឲ្យ​ព្រះរាប់សេចក្តីនោះ ជាទោសដល់គេឡើយ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានគង់ជាមួយនឹងខ្ញុំវិញ ព្រមទាំងចម្រើនកម្លាំងផង ដើម្បីឲ្យដំណឹងល្អបានផ្សាយទៅសព្វគ្រប់ ឲ្យអស់ទាំងសាសន៍បានដឹងដោយសារខ្ញុំ ហើយទ្រង់បានប្រោសឲ្យខ្ញុំរួចពីមាត់សិង្ហដែរ» (ធីម៉ូថេទី២ ៤:១៦, ១៧)។

លោកប៉ុលនៅចំពោះស្តេចនេរ៉ូ មានភាពផ្ទុយគ្នាស្រឡះ ព្រះចៅអធិរាជដ៏ក្រអឺតក្រទមនៅចំពោះមនុស្សរបស់ព្រះដែលត្រូវឆ្លើយការពារជំនឿរបស់ខ្លួននេះ គឺជាស្តេចដ៏មានអំណាចនិងទ្រព្យសម្បត្តិ នៅលើផែនដី ព្រមទាំងជាស្តេចដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើឧក្រិដ្ឋនិងអំពើទុច្ចរិតដ៏ថោកទាបបំផុត ។ ស្តេចបានឈរនៅដាច់ដោយឡែកដោយអំណាចនិងភាពឧត្ដុង្គឧត្ដម ។ គ្មាននរណាម្នាក់ហ៊ានចោទសួរពីអំណាចរបស់ទ្រង់ទេ ក៏គ្មាននរណាម្នាក់ហ៊ានប្រឆាំងនឹងព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ដែរ ។ ស្តេចបានដាក់មកុដរបស់ពួកគេនៅទៀបប្របាទរបស់ទ្រង់ ។ កងទ័ពដែលមានអំណាចបានដើរតាមបង្គាប់របស់ទ្រង់ ហើយទង់នៃកងទ័ពជើងទឹករបស់ទ្រង់បានបង្ហាញពីការទទួលជ័យជម្នះ។ រូបសំណាករបស់ទ្រង់ត្រូវបានដាក់តាំង នៅក្នុងបន្ទប់សវនាការ និងបទបញ្ញត្តិរបស់សភានិងការសម្រេចចិត្តរបស់ចៅក្រម ត្រូវតែសម្របទៅតាមបំណងរបស់ទ្រង់ ។ មនុស្សរាប់លាននាក់បានឱនក្រាបគោរពតាមដីការបស់ទ្រង់ ។ ព្រះនាមរបស់ស្តេចនេរ៉ូបានធ្វើឲ្យពិភពលោកញាប់ញ័រ។ ការទទួលរងការមិនសព្វ​ព្រះហឫទ័យពីទ្រង់ នឹងត្រូវបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិ សេរីភាព រហូតអាយុជីវិត ហើយព្រះភក្រ្តរបស់ទ្រង់ មើលទៅគួរឲ្យខ្លាចជាងជំងឺអាសន្នរោគទៅទៀត ។អ្នកទោសដែលមានវ័យចំណាស់ឈរនៅចំពោះស្តេចនេរ៉ូ ដោយ​គ្មាន​លុយ​កាក់ គ្មានមិត្តភក្តិ គ្មានមេធាវី ព្រះភ័ក្រ្តរបស់ព្រះចៅអធិរាជបង្ហាញពីភាពអាម៉ាស់នៃតណ្ហាដែលឆេះឆួលនៅខាងក្នុង ។ មុខរបស់ជនជាប់ចោទថ្លែងប្រាប់ពីសេចក្តីសុខសាន្តជាមួយព្រះ ។ បទពិសោធន៍របស់លោកប៉ុលគឺភាពក្រីក្រ ការលះបង់ខ្លួនឯង និងការរងទុក្ខវេទនា ។ ទោះបីជាមានការបកស្រាយ​បំផ្លើស ការស្តីបន្ទោស ការប្រមាថមើលងាយ និងការរំលោភបំពានដែលសត្រូវរបស់លោកបានខិតខំបំភិតបំភ័យដល់លោកយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏លោកបានប្រកាន់ខ្ជាប់នូវខ្នាតគំរូនៃឈើឆ្កាងដោយឥតភ័យខ្លាចដែរ ។ លោកបានក្លាយជាអ្នកត្រាច់ចរគ្មានផ្ទះសម្បែងដូចជាព្រះដែលជាចៅហ្វាយរបស់លោកដែរ ហើយលោកបានរស់នៅដើម្បីជាព្រះពរដល់មនុស្សលោក ដូចជាទ្រង់ដែរ។ តើស្តេចនេរ៉ូដ៏រប៉ិលរប៉ូច ពោរពេញដោយតណ្ហា អសីលធម៌ និងផ្តាច់ការនេះ អាចសព្វព្រះទ័យចំពោះចរិតលក្ខណៈនិងបំណងប្រាថ្នារបស់កូនព្រះនេះបានយ៉ាងណាទៅ?