អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ យ៉ូបជំពួក​៩

ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ: ទ្រង់​ក៏​បាន​សុគត​ជំនួស​មនុស្ស​ទាំង​អស់​យ៉ាង​នោះ គឺ​ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​អ្នក​ដែល​រស់​នៅ មិន​រស់​សំរាប់​តែ​ខ្លួន​ឯង​ទៀត គឺ​រស់​សំរាប់​ព្រះអង្គ ដែល​សុគត​ជំនួស​គេ ហើយ​បាន​រស់​ឡើង​នោះ​វិញ។ កូរិនថូសទី២ ៥:១៥​

«លុះកាលលោកភេស្ទុសបានចូលមកក្នុងខេត្ត នោះក្រោយបីថ្ងៃ លោក​ក៏ឡើងពីសេសារា ទៅឯក្រុងយេរូសាឡិម ឯពួកសង្គ្រាជ និងពួកមេ​សាសន៍​យូដា គេចូលទៅជម្រាបលោកពីដំណើរប៉ុល ហើយសូមអង្វរឲ្យលោកអនុញ្ញាតចាត់គេឲ្យទៅនាំគាត់មកក្រុងយេរូសាឡិមវិញ» ។ ក្នុងការធ្វើ​សំណូម​ពរនេះ ពួកគេមានបំណងបញ្ចុះបញ្ចូលប៉ុលឲ្យធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទៅកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយសម្លាប់គាត់ចោល ។ ប៉ុន្តែ លោកភេស្ទុសមានគំនិតខ្ពស់ចំពោះការទទួលខុសត្រូវរបស់លោក ហើយបានបដិសេធមិនព្រមប្រគល់លោកប៉ុលឲ្យទៅគេទេ ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «សាសន៍រ៉ូមមិនដែលបញ្ជូនមនុស្សណាឲ្យត្រូវស្លាប់ មុនដែលចុងចម្លើយមានពួកដើមចោទនៅមុខខ្លួន ហើយមានឱកាសនឹងដោះសាពីរឿងគេចោទនោះឡើយ» ។ គាត់បានថ្លែងថា «ចាំបន្តិចទៀត ខ្លួនខ្ញុំនឹងទៅឯ» សេសារា ។ «ដូច្នេះ … ចូរអស់អ្នកដែលមានអំណាចក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នា ចុះទៅជាមួយគ្នា បើមនុស្សនោះមានទោសអ្វី នោះត្រូវឲ្យចោទប្រកាន់វាចុះ កាលបានស្នាក់​នៅក្នុងទីក្រុងគេជាងដប់ថ្ងៃ នោះក៏ចុះទៅឯសេសារាវិញ ដល់ថ្ងៃស្អែកឡើង លោកអង្គុយនៅទីជំនុំជម្រះក្តី ហើយបង្គាប់ឲ្យគេនាំប៉ុលមក»។

នេះមិនមែនជាអ្វីដែលពួកយូដាចង់បាននោះទេ ។ ពួកគេមិនបានភ្លេចពីការបរាជ័យលើកមុនរបស់ពួកគេនៅសេសារាឡើយ ។ ផ្ទុយទៅនឹងការជជែកវែកញែកដោយស្ងប់ស្ងាត់និងមានអំណាចរបស់សាវ័កប៉ុល ស្មារតី​នៃការចោទប្រកាន់ដ៏សាហាវព្រៃផ្សៃដោយគ្មានមូលដ្ឋានពិតប្រាកដរបស់​ពួក​​គេបានលេចឡើងក្នុងពន្លឺដ៏អាក្រក់បំផុត ។ ពួកគេបានទទូចសុំឲ្យនាំលោកប៉ុលទៅជំនុំជម្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិមម្តងទៀត ប៉ុន្តែ លោកភេស្ទុសប្រកាន់គំនិតរបស់លោកយ៉ាងរឹងមាំ ក្នុងការផ្តល់យុត្តិធម៌ជូនលោកប៉ុលនៅសេសារាដដែល ។ ព្រះបានគ្រប់គ្រងសេចក្តីសម្រេចរបស់លោកភេស្ទុស នៅ​ក្នុង​អំណាចរបស់ទ្រង់ ដើម្បីជួយពន្យារអាយុជីវិតរបស់សាវ័កប៉ុល។

គោលបំណងរបស់ពួកគេបានបរាជ័យ ពួកមេដឹកនាំសាសន៍យូដាបានរៀបចំធ្វើជាសាក្សីប្រឆាំងនឹងលោកប៉ុល នៅតុលាការនៃសាលាជំនុំជម្រះ។ ពេលត្រឡប់ទៅកាន់ក្រុងសេសារាវិញ បន្ទាប់ពីបានស្នាក់នៅក្រុងយេរូសាឡិមអស់ពីរបីថ្ងៃរួចមក លោកភេស្ទុស «អង្គុយនៅទីជំនុំជម្រះក្តី ហើយ​បង្គាប់​ឲ្យគេនាំប៉ុលមក លុះគាត់ចូលមកដល់ នោះពួកសាសន៍យូដា ដែលចុះ​ពី​ក្រុងយេរូសាឡិមមក គេឈរនៅជុំវិញ ក៏ចោទគាត់ពីរឿងធ្ងន់ៗជាច្រើន ដែល​គេមិនអាចនឹងរកភស្តុតាងបាន» ។ ការនៅក្នុងឱកាសបែប​នេះដោយ​គ្មានមេធាវី ពួកជនជាតិយូដាលើកឡើងនូវការចោទប្រកាន់របស់ពួកគេដោយខ្លួនឯង ។ ខណៈដែលការជំនុំជម្រះបានដំណើរការ ជនជាប់ចោទបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ពីភាពមិនពិតនៃការចោទប្រកាន់របស់ពួកគេ ដោយ​ភាពស្ងប់ស្ងាត់និងឥតលាក់លៀម។

លោកភេស្ទុសយល់ថាសំណួរក្នុងជម្លោះនេះ ទាក់ទងទៅនឹងគោល​លទ្ធិ​នៃសាសន៍យូដា និងថាតាមការយល់ដឹងយ៉ាងត្រឹមត្រូវ នោះគ្មានអ្វីនៅក្នុងការចោទប្រកាន់ទាស់នឹងលោកប៉ុល ដែលបង្ហាញថាលោកត្រូវមានទោសប្រហារជីវិត ឬជាប់គុកនោះទេ ។ ក៏ប៉ុន្ដែ លោកបានឃើញយ៉ាងច្បាស់នូវព្យុះកំហឹងដែលនឹងកើតឡើង ប្រសិនបើលោកប៉ុលមិនត្រូវបានកាត់ទោសឬប្រគល់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ពួកគេទេ ។ ដូច្នេះហើយបានជាលោក «ចង់បានបំណាច់ចំពោះពួកសាសន៍យូដា» ក៏សួរទៅប៉ុលថា តើគាត់សុខចិត្តឡើងទៅឯក្រុងយេរូសាឡិម ក្រោមការការពាររបស់លោកឲ្យត្រូវជំនុំជម្រះដោយក្រុមប្រឹក្សាសាន់ហេឌ្រីនដែរឬទេ។