កិច្ចការនៃពួកសាវ័ក (ជំពូកទី-៥១)
អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ ទំនុកតម្កើងជំពួក៩
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ: ដូច្នេះ ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាបន្ទាបខ្លួន នៅក្រោមព្រះហស្តដ៏ពូកែរបស់ព្រះចុះ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បានដំកើងអ្នករាល់គ្នាឡើង នៅវេលាកំណត់។ ពេត្រុសទី១ ៥:៦
លោកបានណែនាំពួកអ្នកបម្រើឲ្យរស់នៅក្រោមអំណាចចៅហ្វាយរបស់ខ្លួន។ សាវ័កពេត្រុសបានពន្យល់ថា «ឱពួកអ្នកបម្រើអើយ ចូរចុះចូលចំពោះចៅហ្វាយ ដោយកោតខ្លាចគ្រប់យ៉ាង មិនមែនត្រឹមតែចៅហ្វាយណាដែលស្លូតបូតល្អប៉ុណ្ណោះ ទោះទាំងចៅហ្វាយដែលកាចក៏ដែរ ដ្បិតបើអ្នកណាត្រូវព្រួយលំបាក ទាំងរងទុក្ខឥតហេតុ ដើម្បីឲ្យបានបញ្ញាចិត្តជ្រះថ្លានៅចំពោះព្រះ នោះគួរសរសើរហើយ បើអ្នកទ្រាំឲ្យគេវាយដោយអំណត់ដោយព្រោះបានធ្វើបាប នោះតើនឹងមានសេចក្តីប្រសើរអ្វី តែបើអ្នកបានប្រព្រឹត្តល្អ ហើយទ្រាំឲ្យគេធ្វើទុក្ខដោយអត់ទ្រាំវិញ នោះទើបជាការដែលគាប់ព្រះហឫទ័យនៅចំពោះព្រះមែន ដ្បិតទ្រង់បានហៅអ្នករាល់គ្នា មកឯសេចក្តីនោះឯង ពីព្រោះព្រះគ្រិស្តក៏បានរងទុក្ខជំនួសយើងដែរ ទាំងទុកតម្រាប់ ឲ្យយើងរាល់គ្នាដើរតាមលំអានដាននៃទ្រង់ ទ្រង់មិនបានធ្វើបាបអ្វីសោះ ក៏មិនឃើញមានកិច្ចកលអ្វីនៅព្រះឱស្ឋទ្រង់ឡើយ កាលគេបានជេរប្រមាថដល់ទ្រង់ នោះទ្រង់មិនបានជេរតបវិញទេ ខណៈដែលទ្រង់រងទុក្ខ នោះក៏មិនបានគំហកកំហែងដល់គេដែរ គឺបានប្រគល់ព្រះអង្គទ្រង់ទៅព្រះ ដែលជំនុំជម្រះដោយសុចរិតវិញ ទ្រង់បានផ្ទុកអំពើបាបរបស់យើងរាល់គ្នា នៅលើរូបអង្គទ្រង់ ជាប់លើឈើឆ្កាង ដើម្បីឲ្យយើងបានរស់ខាងឯសេចក្តីសុចរិត ដោយបានស្លាប់ខាងឯអំពើបាបហើយ គឺដោយស្នាមជាំរបស់ទ្រង់ ដែលអ្នករាល់គ្នាបានជា ដ្បិតពីដើមអ្នករាល់គ្នាប្រៀបដូចជាចៀមដែលវង្វេង តែឥឡូវនេះបានត្រឡប់មកឯអ្នកគង្វាល ជាអ្នកថែទាំព្រលឹងអ្នករាល់គ្នាវិញហើយ»។
សាវ័កពេត្រុសបានដាស់តឿនស្ដ្រីក្នុងជំនឿឲ្យបានបរិសុទ្ធក្នុងការសន្ទនា និងមានភាពសមរម្យក្នុងការស្លៀកពាក់និងកិរិយាប្រព្រឹត្ត ។ លោកបានទូន្មានថា «ទាំងតែងខ្លួនមិនមែនដោយបែបខាងក្រៅ ដូចជាក្រងសក់ ពាក់មាស ឬសម្លៀកបំពាក់ផ្សេងៗឡើយ គឺតែងចំពោះមនុស្សលាក់កំបាំងក្នុងចិត្តវិញ ដោយគ្រឿងដ៏មិនចេះពុករលួយរបស់វិញ្ញាណសម្លូត ហើយរម្យទម នោះឯងជាសេចក្តីដែលមានតម្លៃវិសេសនៅចំពោះព្រះ»។
មេរៀននេះអាចអនុវត្តបានចំពោះអ្នកជឿនៅគ្រប់ជំនាន់ ។ «ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់គេបាន គឺដោយសារផលគេបង្កើត» (ម៉ាថាយ ៧:២០)។ ការតុបតែងខ្លួនខាងក្នុងរបស់អ្នកដែលមានចិត្តសុភាពនិងស្ងៀមស្ងាត់មានតម្លៃរកលេខដាក់គ្មាន។ នៅក្នុងជីវិតរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ ការតុបតែងខាងក្រៅតែងតែស្របទៅនឹងភាពសុខសាន្ដនិងភាពបរិសុទ្ធនៅខាងក្នុង។ ព្រះគ្រិស្តមានបន្ទូលថា «បើអ្នកណាចង់មកតាមខ្ញុំ នោះត្រូវឲ្យលះកាត់ចិត្តខ្លួនឯងចោលចេញ ហើយផ្ទុកឈើឆ្កាងខ្លួនមកតាមខ្ញុំចុះ» (ម៉ាថាយ ១៦:២៤)។
ការលះបង់ខ្លួនឯងនិងការធ្វើពលីកម្មគឺជាសញ្ញាសម្គាល់នៃជីវិតរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ ។ ភស្ដុតាងដែលបញ្ជាក់ថាអ្នកណាម្នាក់បានផ្លាស់ប្រែចិត្តហើយនោះត្រូវបានគេមើលឃើញ នៅក្នុងសម្លៀកបំពាក់របស់អស់អ្នកដែលដើរតាមផ្លូវទៅរកថ្លៃលោះរបស់ព្រះអម្ចាស់។
ការស្រឡាញ់សម្រស់ហើយប្រាថ្នាចង់បានសម្រស់នោះគឺជាការត្រឹមត្រូវណាស់ ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យយើងស្រឡាញ់និងស្វែងរកសម្រស់ដ៏ខ្ពស់បំផុត ដែលនឹងមិនត្រូវវិនាស ជាមុនសិន ។ គ្មានការតុបតែងខាងក្រៅណាដែលអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងតម្លៃឬសម្រស់នៃ «វិញ្ញាណសម្លូតហើយរម្យទម» និង «ទាំងស្លៀកពាក់សំពត់ទេស ហើយស្អាតផង» (វិវរណៈ ១៩:១៤) ដែលពួកបរិសុទ្ធទាំងអស់នៅលើផែនដីនឹងស្លៀកពាក់នោះទេ។ សម្លៀកបំពាក់នេះនឹងធ្វើឲ្យពួកគេស្អាតបាតនិងជាទីស្រឡាញ់នៅទីនេះ ហើយចាប់ពីពេលនេះតទៅនឹងបានក្លាយជាសញ្ញាសម្គាល់ពីការអនុញ្ញាតឲ្យចូលទៅក្នុងព្រះរាជវាំងរបស់ព្រះ។ សេចក្តីសន្យារបស់ទ្រង់គឺ «អ្នកទាំងនោះនឹងស្លៀកពាក់ស ដើរជាមួយនឹងអញ ដ្បិតគេបានគួរហើយ» (វិវរណៈ ៣:៤)។
ដោយសម្លឹងមើលទៅមុខ ជាមួយនឹងចក្ខុវិស័យតាមបទទំនាយអំពីគ្រាលំបាកដែលនឹងកើតឡើងដល់ពួកជំនុំរបស់ព្រះគ្រិស្ត នោះសាវ័កពេត្រុសបានដាស់តឿនពួកអ្នកជឿឲ្យឈររឹងមាំប្រឈមនឹងការពិបាកនិងការរងទុក្ខទាំងឡាយ ។ លោកបានសរសេរថា «ពួកស្ងួនភ្ងាអើយ កុំឲ្យមានប្លែកក្នុងចិត្ត ដោយភ្លើងដ៏ក្តៅក្រហាយ ដែលកំពុងតែល្បងអ្នករាល់គ្នា ទុកដូចជាកើតមានសេចក្តីចម្លែកនោះឡើយ»។
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃសប្តាហ៍៖ ដូច្នេះ បងប្អូនអើយ គួរឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានចិត្តឧស្សាហ៍វិញ ដើម្បីនឹងធ្វើឲ្យដំណើរដែលទ្រង់ហៅ ហើយរើសតាំងអ្នករាល់គ្នាបានពិតប្រាកដឡើង បើប្រព្រឹត្តដូច្នោះ នោះអ្នករាល់គ្នាមិនដែលជំពប់ឡើយ។ ( ពេត្រុសទី២ ១:១០ )
