ថ្ងៃអង្គារ ទី០២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២១
កិច្ចការនៃពួកសាវ័ក (ជំពូកទី-៤៩)៖ ជំពូកនេះមានមូលដ្ឋាននៅក្នុងសំបុត្រទីពីរផ្ញើទៅកាន់លោកធីម៉ូថេ។
សំបុត្រចុងក្រោយបង្អស់របស់លោកប៉ុល
អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ យ៉ូបជំពួក៣៨
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ: ចូរខំប្រឹងតស៊ូ ដោយការតយ៉ាងល្អនៃសេចក្តីជំនឿ ចូរតោងចាប់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចឲ្យខ្ជាប់ ដែលព្រះបានហៅអ្នកមកទទួល ហើយអ្នកក៏បានធ្វើបន្ទាល់យ៉ាងល្អនៅមុខសាក្សីជាច្រើនដែរ។ ធីម៉ូថេទី១ ៦:១២
ពីសាលជំនុំជម្រះរបស់ស្តេចសេសារ លោកបានវិលត្រឡប់មកបន្ទប់ឃុំឃាំងរបស់លោកវិញ ដោយដឹងថាលោកនឹងទទួលការសម្រាកនៅក្នុងពេលដ៏ខ្លីខាងមុខនេះប៉ុណ្ណោះ ។ លោកជ្រាបថាសត្រូវរបស់លោកនឹងមិនឈប់សម្រាកទេ ទាល់តែពួកគេបានព័ទ្ធជុំវិញលោក ។ ប៉ុន្ដែ លោកក៏ដឹងដែរថាមួយរយៈនេះសេចក្ដីពិតមានជ័យជម្នះដែរ ។ ការប្រកាសពីព្រះអង្គសង្រ្គោះដែលត្រូវបានឆ្កាង ហើយមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ នៅចំពោះមុខហ្វូងមនុស្សដ៏ធំដែលបានស្ដាប់លោក នោះហើយគឺជាជ័យជម្នះដោយផ្ទាល់។ នៅថ្ងៃនោះកិច្ចការមួយបានចាប់ផ្ដើម ដែលបានរីកចម្រើននិងបានពង្រឹង ហើយដែលស្តេចនេរ៉ូនិងសត្រូវដទៃទៀតរបស់ព្រះគ្រិស្តមិនអាចខំប្រឹងប្រែងរារាំងឬបំផ្លាញបានឡើយ។
ដោយអង្គុយក្នុងបន្ទប់ងងឹតរបស់លោកជាច្រើនថ្ងៃ ដោយដឹងថាលោកអាចបាត់បង់ជីវិត នៅក្រោមពាក្យសម្ដីឬកាយវិការរបស់ស្តេចនេរ៉ូ នោះលោកប៉ុលបានគិតអំពីធីម៉ូថេ ហើយតាំងចិត្ដចាត់គេឲ្យទៅហៅគាត់ ។ លោកប៉ុលបានផ្ទុកផ្តាក់ឲ្យធីម៉ូថេថែរក្សាពួកជំនុំនៅក្រុង អេភេសូរ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាគេទុកគាត់ឲ្យនៅទីនោះ នៅពេលដែលលោកប៉ុលបានធ្វើដំណើរចុងក្រោយបង្អស់ ទៅកាន់ទីក្រុងរ៉ូម ។ លោកប៉ុលនិងធីម៉ូថេត្រូវបានចងភ្ជាប់គ្នាដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅនិងរឹងមាំ ខុសពីធម្មតា។
តាំងពីធីម៉ូថេបានផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿមក គាត់បានរួមចំណែកក្នុងការងារ និងការរងទុក្ខលំបាករបស់លោកប៉ុល ហើយមិត្តភាពរវាងអ្នកទាំងពីរក៏បានរីកចម្រើនកាន់តែខ្លាំងហើយ ជ្រាលជ្រៅ និងពិសិដ្ឋឡើង រហូតបានដូចជាសេចក្តីស្រឡាញ់របស់កូន ជាមួយនឹងឪពុកជាទីស្រឡាញ់ដូច្នោះដែរ ធីម៉ូថេគឺជាសាវ័កចាស់ទុំនិងតស៊ូស្វិតស្វាញ។ ជារឿងគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ ដែល ថាក្នុងភាពឯកោនិងត្រម៉ង់ត្រមោចរបស់គាត់ លោកប៉ុលប្រាថ្នាចង់ជួប ធីម៉ូថេ។
នៅក្រោមកាលៈទេសៈដ៏ល្អបំផុត ច្រើនខែត្រូវកន្លងផុតទៅទើប ធីម៉ូថេ អាចទៅដល់ទីក្រុងរ៉ូម ពីតំបន់អាស៊ីកណ្តាល ។ លោកប៉ុលបានដឹងថាជីវិតរបស់លោកមិនទៀងទាត់ទេ ហើយលោកខ្លាចក្រែងធីម៉ូថេមិនអាចមកជួបលោកទាន់ពេលវេលា ។ លោកមានដំបូន្មាននិងការណែនាំដ៏សំខាន់សម្រាប់បុរសវ័យក្មេង ដែលលោកបានផ្តល់ការទទួលខុសត្រូវយ៉ាងធំធេងនេះ ហើយខណៈដែលលោកជម្រុញឲ្យធីម៉ូថេប្រញាប់មកកុំបង្អង់នោះគាត់បានសរសេរ ពីទីបន្ទាល់នៃដង្ហើមចុងក្រោយ ដែលលោកប្រហែលជាមិនមានពេលអាចនឹងនិយាយបាន ។ ចិត្តរបស់លោកពោរពេញដោយការទទូចអង្វរដល់កូនប្រុសក្នុងដំណឹងល្អរបស់គាត់ និងសម្រាប់ពួកជំនុំដែលនៅក្រោមការថែទាំរបស់គាត់ លោកប៉ុលបានខិតខំធ្វើឲ្យធីម៉ូថេកត់សម្គាល់ពីសារៈសំខាន់នៃ ភាពស្មោះត្រង់ចំពោះកិច្ចការដ៏ពិសិដ្ឋរបស់គាត់។
ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃសប្តាហ៍៖ ខ្ញុំបានតយុទ្ធយ៉ាងល្អ ខ្ញុំបានរត់ប្រណាំងជាស្រេច ខ្ញុំបានរក្សាសេចក្តីជំនឿទៅហើយ។ ( ធីម៉ូថេទី២ ៤:៧ )