អំណានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ ទំនុកតម្កើងជំពួក២៩

ខព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ៖ បើ​អ្នក​ណា​មាន​ភោគ​សម្បត្តិ​របស់​លោកីយ៍​នេះ ហើយ​ឃើញ​បង​ប្អូន​ណា​ដែល​ខ្វះ​ខាត តែ​មិន​ចេះ​អាណិត​មេត្តា​សោះ នោះ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច ឲ្យ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នៃ​ព្រះ បាន​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​អ្នក​នោះ​បាន។ យ៉ូហានទី១ ៣:១៧

ជាងពាក់កណ្តាលសតវត្សរ៍បានកន្លងផុតទៅ ចាប់តាំងពីការរៀបចំ​ជា​ពួកជំនុំគ្រិស្តសាសនិកដំបូងមក។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះសារនៃដំណឹងល្អត្រូវបានគេប្រឆាំងជាបន្តបន្ទាប់។ សត្រូវនៃដំណឹងល្អមិនបានបន្ធូរបន្ថយការខំប្រឹងប្រែងរបស់វាទេ ហើយទីបំផុត វាក៏បានទទួលជោគជ័យក្នុងការបញ្ចុះ​បញ្ចូលអំណាចព្រះចៅអធិរាជរ៉ូមឲ្យប្រឆាំងនឹងពួកគ្រិស្តបរិស័ទ។

នៅក្នុងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញដ៏សាហាវដែលកើតឡើងនេះ សាវ័ក​យ៉ូហានបានខិតខំប្រឹងប្រែងជាខ្លាំង ដើម្បីបញ្ជាក់និងពង្រឹងជំនឿរបស់ពួកអ្នកជឿ។ លោកបានធ្វើទីបន្ទាល់ដែលពួកបច្ចាមិត្ររបស់លោកមិនអាចបង្រ្កាបបាន ហើយបានជួយដល់ពួកបងប្អូនរបស់លោកឲ្យមានភាពក្លាហាននិងមានភក្ដីភាពចំពោះការសាកល្បងទាំងឡាយ ដែលបានកើតឡើងដល់ពួកគេ។ នៅពេលជំនឿរបស់គ្រិស្តបរិស័ទហាក់ដូចជាមានភាពងងឹតនៅក្រោមការជំទាស់​​​ដ៏​សាហាវ ដែលពួកគេត្រូវបានបង្ខំឲ្យជួបប្រទះនោះ អ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវដែលមានវ័យចំណាស់ និងបានជួបការលំបាកហើយបាននិយាយ​ម្ដងហើយម្ដងទៀតដោយអំណាចនិងសំនួនវោហារ ពីដំណើររឿងនៃការជាប់ឆ្កាង និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ។ លោកបានរក្សាសេចក្តីជំនឿរបស់គាត់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ហើយមានសារនៃសេចក្តីអំណរដូចគ្នា ចេញ​ពីបបូរមាត់របស់លោកថា «ឯសេចក្តីដែលមានតាំងពីដើមមក ដែលយើង​ខ្ញុំបានឮ ហើយភ្នែកបានឃើញ ក៏បានមើល ហើយដៃបានប៉ះពាល់ ខាងឯ​ព្រះបន្ទូលនៃជីវិត … ដូច្នេះ សេចក្តីដែលយើងខ្ញុំបានឃើញ ហើយឮនោះ យើងខ្ញុំប្រាប់មកអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីប្រកបនឹងយើងខ្ញុំដែរ រីឯសេចក្តីប្រកបរបស់យើងខ្ញុំ នោះគឺប្រកបនឹងព្រះវរបិតា ហើយនិង​ព្រះយេស៊ូវគ្រិស្ត ជាព្រះរាជបុត្រាទ្រង់» (យ៉ូហានទី១ ១:១-៣)។

ជីវិតរបស់លោកយ៉ូហានបានរស់នៅយ៉ាងយូរ។ លោកបានឃើញការបំផ្លិចបំផ្លាញទីក្រុងយេរូសាឡិម និងការវិនាសនៃព្រះវិហារដ៏ខ្ពស់ស្កឹមស្កៃ។ អ្នករស់រានមានជីវិតចុងក្រោយបង្អស់ក្នុងចំណោមពួកសិស្ស ដែលបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយព្រះអង្គសង្រ្គោះយ៉ាងជិតស្និទ្ធនេះ សាររបស់គាត់​មានឥទ្ធិពល​ជាខ្លាំងនៅក្នុងការបញ្ជាក់ការពិត ថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស្ស៊ី ជាព្រះដែល​ដោះបាបមនុស្សលោក។ គ្មាននរណាអាចសង្ស័យ​ពីភាពស្មោះត្រង់របស់​លោក​ឡើយ ហើយមនុស្សជាច្រើនត្រូវបាននាំឲ្យងាកចេញពីការមិនជឿ តាមរយៈការបង្រៀនរបស់លោក។

ពួកមេដឹកនាំសាសន៍យូដាមានពេញទៅដោយសម្អប់ ប្រឆាំងទាស់នឹងលោកយ៉ូហានដោយសារតែភាពស្មោះត្រង់មិនប្រែប្រួលរបស់លោក ចំពោះ​កិច្ចការរបស់ព្រះគ្រិស្ត។ ពួកគេបានប្រកាសថា ការខិតខំរបស់ពួកគេ​ប្រឆាំង​​នឹង​គ្រិស្តបរិស័ទនឹងមិនមានប្រយោជន៍ឡើយ ដរាបណាទីបន្ទាល់របស់លោកយ៉ូហាននៅតែរោទ៍នៅក្នុងត្រចៀករបស់មនុស្សនោះ។ ដើម្បីឲ្យការអស្ចារ្យនិងការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេបំភ្លេចចោល សំឡេងនៃទីបន្ទាល់ដ៏ក្លាហានត្រូវតែស្ងៀមស្ងាត់ជាមុនសិន។

គេបានកោះហៅលោកយ៉ូហានទៅកាន់ទីក្រុងរ៉ូម ដើម្បីកាត់ទោស​ដោយ​សារជំនឿរបស់លោក។ នៅទីនេះគោលលទ្ធិរបស់សាវ័កយ៉ូហានត្រូវបានគេមួលបង្កាច់នៅចំពោះមុខអាជ្ញាធរ។ សាក្សីក្លែងក្លាយបាន​ចោទប្រកាន់លោកពីបទបង្រៀនសាសនាខុសឆ្គង ។ ដោយការចោទ​ប្រកាន់​ទាំង​នេះ ខ្មាំងសត្រូវរបស់លោកសង្ឃឹមថា នឹងនាំសេចក្តីស្លាប់ឲ្យកើតឡើងដល់ សិស្សរូបនេះ។

លោកយ៉ូហានបានឆ្លើយដោយខ្លួនឯងយ៉ាងច្បាស់ និងដោយលក្ខណៈ​នៃ​ការជឿជាក់ ហើយដោយភាពសាមញ្ញនិងស្មោះត្រង់បែបនេះ ធ្វើឲ្យសម្តីរបស់លោកមានប្រសិទ្ធិភាពប្រកបដោយអំណាច។ ពួកអ្នកស្ដាប់របស់លោកបានភ្ញាក់ផ្អើលនឹងប្រាជ្ញានិងវោហាររបស់លោក។ ប៉ុន្តែ ទីបន្ទាល់របស់លោកកាន់តែមានភាពជឿជាក់ សម្អប់របស់ពួកអ្នកប្រឆាំងរបស់លោកក៏កាន់តែកើនឡើងដែរ។ ព្រះចៅអធិរាជ ដូមីទៀន ពោរពេញដោយកំហឹង ។ ព្រះអង្គមិនអាចជំទាស់នឹងហេតុផលនៃអ្នកគាំទ្រដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះគ្រិស្តនេះទេ ហើយក៏មិនអាចប្រកួតប្រជែងជាមួយនឹងឫទ្ធានុភាពដែលបានបង្រៀនពីសេចក្ដីពិតរបស់លោកដែរ។ ហើយព្រះអង្គបានប្តេជ្ញាចិត្តថាគាត់នឹងបំបិទសំឡេងរបស់លោកយ៉ូហាន។