ថ្ងៃពុធ ទី២៦​ ខែមករា ឆ្នាំ២០២១

រឿងនៃការប្រោសលោះ (ជំពូកទី-១៥)​

ព្រះបានបើកសម្តែងឱ្យឃើញព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់


អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ កុំ​ឲ្យ​បែរ​ចេញ​ឡើយ ដ្បិត​យ៉ាង​នោះ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​វង្វេង​ទៅ​តាម​ការ​ឥត​អំពើ ដែល​គ្មាន​ប្រយោជន៍ ជា​ការ​ដែល​មិន​ចេះ​ជួយ​ឲ្យ​រួច​ផង សុទ្ធ​តែ​ជា​ការ​ឥត​អំពើ​ទាំង​អស់ ដ្បិត​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​មិន​បោះបង់​ចោល​រាស្ត្រ​ទ្រង់​ឡើយ ដោយ​ព្រោះ​ទ្រង់​យល់​ដល់​ព្រះនាម​ទ្រង់​ដ៏​ជា​ធំ ពី​ព្រោះ​ព្រះយេហូវ៉ា​បាន​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ និង​យក​អ្នក​រាល់​គ្នា ធ្វើ​ជា​រាស្ត្រ​របស់​ទ្រង់។ សាំយូអែលទី១ ១២:២១-២២

អំណានប្រចាំថ្ងៃ

អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ដែលកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបាននៅជាទាសកររបស់សាសន៍អេស៊ីព្ទ។ មានគ្រួសារអ៊ីស្រាអែលតែពីរបីគ្រួសារ​ប៉ុណ្ណោះដែលបានចូលទៅរស់នៅក្នុងប្រទេសអេស៊ីព្ទដំបូង ប៉ុន្តែ ក្រោយមកពួកគេ​បានកើតកូន ពូនចៅជាច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់។ ដោយជីវិតរបស់ពួកគេត្រូវបានរុំព័ទ្ធទៅដោយការថ្វាយបង្គំរូបព្រះ មនុស្សជាច្រើនក្នុងចំណោមពួកគេបានបាត់បង់នូវចំណេះដឹងអំពីព្រះដ៏ពិត និងបានបំភ្លេចច្បាប់របស់ទ្រង់។ ហើយពួកគេបានចូលរួមជាមួយជនជាតិអេស៊ីព្ទ ក្នុងការថ្វាយបង្គំព្រះអាទិត្យ ព្រះច័ន្ទ ហើយនិងផ្កាយព្រមទាំងសត្វនានា និងរូបព្រះដែលធ្វើទ្បើងដោយដៃមនុស្ស។

អ្វីៗទាំងអស់ដែលនៅជុំវិញកូនចៅអ៊ីស្រាអែល សុទ្ធសឹងជាការដែលបាននាំពួកគេឱ្យបំភ្លេចព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់។ ប៉ុន្តែ ក៏នៅតែមានមនុស្ស​មួយចំនួនក្នុងចំណោមជនជាតិហេព្រើរដែលបានរក្សាចំណេះដឹងរបស់ខ្លួនអំពីព្រះពិតរបស់គេ ជាព្រះដែលបានបង្កើតផ្ទៃមេឃនិងផែនដីដែរ។ ពួកគេ​ព្រួយចិត្តជាខ្លាំង ដោយឃើញជីវិតរស់នៅយ៉ាងវេទនារបស់កូនចៅគេជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយថែមទាំងបានចូលរួមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះគ្មានជីវិតទាំងឡាយរបស់ជនជាតិអេសព៉្ទី ដែលត្រូវបានគេធ្វើទ្បើងពីឈើ ពីថ្ម ហើយថ្វាយដង្វាយយញ្ញបូជាដល់របស់គ្មានវិញ្ញាណទាំងនេះជាការថ្វាយបង្គំ​រូបព្រះដ៏គួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់មនុស្សដែលនៅជុំវិញពួកគេទៀតផង។

មនុស្សស្មោះត្រង់មានទុក្ខព្រួយ ហើយពួកគេបានស្រែកអំពាវនាវទូលអង្វរដល់ព្រះទាំងក្តីកង្វល់ សូមឱ្យទ្រង់រំដោះពួកគេចេញពីនឹមរបស់សាសន៍អេស៊ីព្ទ ដើម្បីឱ្យទ្រង់អាចនាំពួកគេចេញពីប្រទេសអេស៊ីព្ទ ប្រយោជន៍​ឱ្យគេអាចរួចផុតពីការថ្វាយបង្គំរូបព្រះនិងពីឥទ្ធិពលអាក្រក់ដែលនៅជុំវិញគេ។

ប៉ុន្តែ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលភាគច្រើន ចង់នៅជាទាសករ ជាងការ​ទៅ​កាន់ប្រទេសថ្មី ដោយជួបប្រទះនឹងការពិបាកជាច្រើនក្នុងការធ្វើដំណើរ ដូច្នេះហើយបានជាព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មិនបានដឹកនាំពួកគេចេញដោយការបង្ហាញសញ្ញា និងទីសំគាល់ដំបូងរបស់ទ្រង់ នៅចំពោះមុខស្តេចផារ៉ោន នោះទេ។ ទ្រង់គ្រប់គ្រងព្រឹត្តការណ៍ទាំងឡាយ ដើម្បីធ្វើឱ្យស្តេចផារ៉ោនកាន់តែមានព្រះទ័យរឹងរូស ហើយឱ្យទ្រង់មានឱកាសបង្ហាញនូវព្រះចេស្តាដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ទៅកាន់សាសន៍អេស៊ីព្ទ ព្រមទាំងនៅចំពោះរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ផង ដើម្បីធ្វើឱ្យពួកគេមានចិត្តអន្ទះសាចង់ចាកចេញពីប្រទេសអេស៊ីព្ទ ហើយសម្រេចចិត្តបំរើព្រះអង្គ។

ទោះបីជាបណ្តាជនអ៊ីស្រាអែលមួយចំនួនធំត្រូវបានបង្ខំឱ្យថ្វាយបង្គំរូបព្រះក៏ដោយ ក៏អ្នកស្មោះត្រង់នៅតែឈរយ៉ាងរឹងមាំដដែល។ ពួកគេមិនបានបោះបង់សេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេឡើយ ហើយប្រកាសដោយបើកចំហ នៅចំពោះសាសន៍អេស៊ីព្ទថាពួកគេបំរើតែព្រះដ៏ពិតនិងមានព្រះជន្មរស់តែមួយអង្គគត់។ ពួកគេបានបង្ហាញនូវភស្តុតាងជាច្រើនអំពីព្រះវត្តមានរបស់​ព្រះ​និងព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ ចាប់តាំងពីការបង្កបង្កើតលោកមក។ ជនជាតិអេស៊ីព្ទមានឱកាសអាចនឹងស្គាល់ពីសេចក្តីជំនឿរបស់សាសន៍ហេព្រើរ និងព្រះ​របស់ពួកគេ។ ពួកគេបានព្យាយាមបំផ្លាញអ្នកដែលថ្វាយបង្គំព្រះពិតដ៏ស្មោះត្រង់ ហើយពួកគេខឹងសម្បាជាខ្លាំង ដោយសារតែពួកគេ​មិនបាន​ទទួលជោគជ័យ ទោះបីជាការគំរាមកំហែងដោយការសន្យាផ្តល់រង្វាន់ ឬដោយការប្រព្រឹត្តិឃោរឃៅយ៉ាងណាក៏ដោយ។

អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ កិច្ចការ ៧:១៧-៣៦

ខចងចាំ៖​​ ចូរ​ស្ងៀម​នៅ​ចំពោះ​ព្រះយេហូវ៉ា ហើយ​រង់ចាំ​ទ្រង់​ចុះកុំ​ឲ្យ​ក្តៅ​ចិត្ត ដោយ​ព្រោះ​អ្នក​ដែល​ចំរើន​ក្នុង​ផ្លូវ​គេឬ​មនុស្ស​ដែល​បង្កើត​ការ​អាក្រក់​សំរេច​បាន​នោះ​ឡើយ។ ទំនុកតម្កើង ៣៧:៧

Powered by CAM