ថ្ងៃពុធ ទី២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២២
មេរៀនដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀន (ជំពូកទី១-ត)
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ គេបានផ្លាស់សេចក្តីពិតនៃព្រះ ឲ្យទៅជាសេចក្តីភូតភរវិញ ក៏កោតខ្លាច ហើយគោរពបូជាដល់របស់ដែលកើតមក ជាជាងដល់ព្រះ ដែលបង្កើតរបស់ទាំងនោះមក ជាព្រះដែលមានព្រះពរអស់កល្បជានិច្ច អាម៉ែន។ រ៉ូម ១:២៥
អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖ ធម្មជាតិនៅតែនិយាយអំពីព្រះអាទិករ
ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីរឿងនៃការបង្កើតដោយស្នាព្រះហស្តរបស់អង្គទ្រង់ ហើយរបស់អស់ទាំងនោះមានគុណភាពនិងមានថាមពលឬអំណាចដែលទ្រង់អង្គឯងបានឲ្យដល់របស់អស់ទាំងនោះ។ នៅក្នុងភាពដើមដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃវត្ថុទាំងឡាយដែលទ្រង់បានបង្កើតគឺបង្ហាញអំពីព្រះទ័យឬអត្តចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ចំពោះអ័ដាមនិងអេវ៉ានៅក្នុងសួនអេដែនធម្មជាតិនៅទីនោះមានពោរពេញទៅដោយចំណេះវិជ្ជារបស់ព្រះពោរពេញទៅដោយការណែនាំរបស់ព្រះ។ ពួកគេរៀនចេះដឹងដោយសារការមើលឃើញ ហើយទទួលយកចំណេះនោះមកទុកនៅក្នុងចិត្ត ពីព្រោះពួកគេបានចំណាយពេលជាមួយនិងព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងការងារដែលទ្រង់បានបង្កើត។ខណៈពេលដែលដៃគូបរិសុទ្ធនេះប្រព្រឹត្តិរំលងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ភាពភ្លឺចែងចាំងនៃព្រះភ័ក្ត្ររបស់ព្រះបានឃ្លាតចេញឆ្ងាយពីធម្មជាតិ។ ឥឡូវនេះផែនដីត្រូវបានខូចបង់ដោយសារតែអំពើបាប។ តែទោះបីជាវាស្ថិតនៅក្នុងភាពខូចបង់ក៏ដោយក៏នៅតែស្អាតដដែល។មេរៀនដែលប្រើរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះជាម្ចាស់មិនត្រូវបានបំផ្លាញទេជាមួយនិងការយល់ត្រឹមត្រូវធម្មជាតិនៅតែនិយាយអំពីព្រះអាទិកររបស់វា។
បើសិនជាយើងយល់ពីធម្មជាតិពិតប្រាកដយើងនឹងដឹងឬស្គាល់ពីព្រះអាទិកររបស់យើង។ នៅក្នុងសម័យកាលរបស់ព្រះយេស៊ូវបញ្ហាទាំងនេះមិនមានអ្នកណាគេនឹកឃើញឬគិតទេ។ មនុស្សបានឈប់យល់ពីព្រះតាមរយៈការងាររបស់ទ្រង់ហើយ។ អំពើបាបរបស់មនុស្សជាតិបានគ្របដណ្តប់លើសិរីល្អរបស់ព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈអ្វីៗដែលទ្រង់បានបង្កើតហើយជំនួសឲ្យការបង្ហាញអំពីព្រះជាម្ចាស់ការងាររបស់ទ្រង់ប្រែក្លាយទៅជាជញ្ជាំងដែលបាំងទ្រង់ទៅវិញ។ មនុស្ស «ក៏កោតខ្លាចហើយគោរពបូជាដល់របស់ដែលកើតមកជាជាងដល់ព្រះ ដែលបង្កើតរបស់ទាំងនោះមក។ ដូច្នេះអ្នកដែលមិនជឿលើសាសនា» គេកើតមានគំនិតឥតប្រយោជន៍វិញហើយចិត្តគេដែលឥតយោបល់ក៏បានត្រឡប់ទៅជាងងឹត»។ រ៉ូម១ៈ២៥,២១
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាថាយ ១៖១៨-២៥
ខចងចាំ៖ ដូចមានសេចក្តីចែងទុកមកថា«សេចក្តីដែលភ្នែកមិនដែលឃើញ ត្រចៀកមិនដែលឮ ហើយចិត្តនឹកមិនដែលដល់ គឺសេចក្តីនោះឯងដែលព្រះបានរៀបចំទុកសំរាប់ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ទ្រង់»។ កូរិនថូសទី១ ២៖៩