ថ្ងៃសៅរ៍ ទី៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២២
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ហេតុនោះបានខ្ញុំនិយាយនឹងគេ ជាពាក្យប្រៀបប្រដូច ដ្បិតដែលគេមើល នោះមិនឃើញវិញ ហើយដែលគេស្តាប់ នោះក៏មិនឮ ហើយមិនយល់ផង ពាក្យទំនាយរបស់ហោរាអេសាយបានសំរេច នៅលើអ្នកទាំងនោះហើយ គឺជាសេចក្តីដែលទាយទុកមកថា «ដែលឯងរាល់គ្នាឮ នោះនឹងឮមែន ហើយដែលឃើញ នោះនឹងឃើញមែន តែមិនយល់សោះ ព្រោះចិត្តរបស់ជនជាតិនេះបានត្រឡប់ជាស្ពឹកវិញ គេឮដោយត្រចៀកធ្ងន់ ហើយធ្មេចភ្នែក ក្រែងមើលឃើញនឹងភ្នែក ស្តាប់ឮនឹងត្រចៀក ហើយយល់ក្នុងចិត្ត រួចគេប្រែចិត្ត ហើយអញប្រោសឲ្យគេបានជា»។ ម៉ាថាយ ១៣:១៣-១៥។
អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖ ប្រើរឿងប្រៀបប្រដូចមកបង្រៀនដល់អស់អ្នកដែលមិនចង់ឲ្យបង្រៀន
នៅក្នុងផ្នែកនៃការងាររបស់ទ្រង់ដំបូង ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់ប្រជារាស្ត្រ ដោយពាក្យសម្តីងាយៗដែលធ្វើឲ្យអ្នកស្តាប់របស់ទ្រង់បានយល់ពីសេចក្តីពិត ដែលនឹងផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវចំណេះប្រាជ្ញាដែលពួកគេត្រូវការដើម្បីឲ្យអាចដើរនៅលើផ្លូវដែលនាំឆ្ពោះទៅរកសេចក្តីសង្គ្រោះ។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងចិត្តរបស់មនុស្សជាច្រើន សេចក្តីពិតមិនបានដក់ជាប់នៅជាមួយនោះទេ ហើយសេចក្តីពិតនោះក៏បានឆាប់ភ្លេចទៅវិញយ៉ាងលឿន។«ហេតុនោះបានជាខ្ញុំនិយាយនឹងគេ ជាពាក្យប្រៀបប្រដូច ដ្បិតដែលគេមើលនោះមិនឃើញវិញ ហើយដែលគេស្តាប់នោះក៏មិនឮ ហើយមិនយល់ផង។ ពាក្យទំនាយរបស់ហោអេសាយបានសម្រេចនៅលើអ្នកទាំងនោះហើយគឺជាសេចក្តីដែលទាយទុកមកថា «ដែលឯងរាល់គ្នាឮនោះនឹងឮមែនតែស្តាប់មិនបានហើយដែលឃើញនោះនឹងឃើញមែនតែមិនយល់សោះព្រោះសេចក្តីដែលជនជាតិនេះបានត្រឡប់ទៅជាស្ពឹកវិញគេឮដោយត្រចៀកធ្ងន់ហើយធ្មេចភ្នែកក្រែងមើលឃើញនឹងភ្នែកស្តាប់ឮនឹងត្រចៀកហើយយល់ក្នុងចិត្តរួចគេប្រែចិត្តហើយអញប្រោសឲ្យគេបានជា»។ ម៉ាថាយ១៣ៈ១៣-១៥។
ព្រះយេស៊ូវចង់ពញ្ញាក់អារម្មណ៍របស់មនុស្សឲ្យស្គាល់សេចក្តីពិត។ទ្រង់ស្វែងរកវិធីដាស់តឿនពួកអ្នកដែលធ្វេសប្រហែសនិងធ្វើឲ្យសេចក្តីពិតនៅដក់ជាប់នៅក្នុងចិត្ត។ ការបង្រៀនដោយប្រើមេរៀនប្រៀបប្រដូចឬប្រៀបធៀបមិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យមានការពេញនិយមនិង ស្តាប់បង្គាប់គោរពនិងប្រុងស្មារតីសម្រាប់ពួកសាសន៍យូដាតែប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ សម្រាប់ជាតិសាសន៍ដទៃទៀតផងដែរ។ ការបង្រៀនដោយប្រើរឿងប្រៀបធៀបគឺជាវិធីសាស្ត្រដ៏ល្អបំផុតដែលទ្រង់អាចជ្រើសរើសយកមកប្រើសម្រាប់បង្រៀន។ បើសិនជាអ្នកស្តាប់របស់ទ្រង់ចង់បានចំណេះអ្វីៗដែលបានមកពីព្រះនោះពួកគេអាចយល់ពីព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ពីព្រោះថាទ្រង់តែងតែស្ម័គ្រចិត្តពន្យល់ដល់ពួកអ្នកដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍ចង់បានចំណេះ។
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាថាយ ២៖១៦-១៨
ខចងចាំ៖ ដូចមានសេចក្តីចែងទុកមកថា«សេចក្តីដែលភ្នែកមិនដែលឃើញ ត្រចៀកមិនដែលឮ ហើយចិត្តនឹកមិនដែលដល់ គឺសេចក្តីនោះឯងដែលព្រះបានរៀបចំទុកសំរាប់ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ទ្រង់»។ កូរិនថូសទី១ ២៖៩
