​អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ នោះ​ពាក្យ​អញ ដែល​ចេញ​ពី​មាត់​អញ​ទៅ ក៏​មិន​ដែល​វិល​មក​ឯ​អញ​វិញ ដោយ​ឥត​កើត​ផល​យ៉ាង​ដូច្នោះ​ដែរ គឺ​នឹង​ធ្វើ​សំរេច​តាម​សេចក្តី​ប៉ងប្រាថ្នា​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​អញ ហើយ​នឹង​ចំរើន​កើន​ឡើង ក្នុង​ការ​អ្វី ដែល​អញ​ចាត់​ទៅ​ធ្វើ​នោះ។ អេសាយ ៥៥:១១

អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖ ​គ្រីស្ទានណាដែលមិនរីកចម្រើនលូតលាស់ គឺនឹងត្រូវបាត់បង់ ឬស្លាប់ (សេចក្តីជំនឿ)

ការបង្កកំណើតនៃគ្រាប់ពូជតំណាងឲ្យការចាប់ផ្តើមនៃជីវិតខាងព្រលឹងវិញ្ញាណហើយនិងការរីកលូតលាស់នៃរុក្ខជាតិគឺជារូបភាពស្រស់ស្អាតនៃការលូតលាស់របស់គ្រីស្ទាន។ ដូចនៅក្នុងធម្មជាតិដែរ ដូច្នេះនៅក្នុងព្រះគុណអាចគ្មានជីវិតដោយគ្មានការលូតលាស់។ ដើមរុក្ខជាតិត្រូវតែដុះឬក៏ងាប់។ ខណៈពេលដែលការលូតលាស់នៅស្ងៀមទ្រឹងហើយមិនអាចមើលដឹង ប៉ុន្តែ នៅតែដុះបន្តការលូតលាស់នៃជីវិតរបស់គ្រីស្ទានក៏ដូច្នោះដែរ។រាល់ដំណាក់កាលនៃការលូតលាស់របស់ជីវិតយើងនីមួយៗអាចល្អឥតខ្ចោះតែបើសិនជាបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់យើងត្រូវបានបំពេញនោះនឹងមានការរីកចម្រើនតទៅមុខទៀតជាមិនខាន។ ការធ្វើឲ្យ​បរិសុទ្ធគឺជាការងារ១ជីវិត។ កាលណាឱកាសយើង​មានកាន់តែកើនច្រើន​ឡើងបទពិសោធរបស់យើងក៏កាន់តែរីកចម្រើន ហើយចំណេះវិជ្ជារបស់យើងនឹងកើនឡើងដែរ។ យើងនឹងអាចមានការទទួលខុសត្រូវហើយភាពចាស់ទុំរបស់យើងនឹងមានចំណែកនាំឲ្យបានព្រះពរមកពីព្រះជាម្ចាស់។

រុក្ខជាតិរីកធំលូតលាស់ដោយសារទទួលបាននូវសារធាតុចិញ្ចឹមដែលព្រះជាម្ចាស់បានផ្តល់ឲ្យវាដើម្បីរក្សាវាឲ្យមានជីវិត។ វាចាក់ឫសរបស់វាចូល​ទៅ​ក្នុងដី។ វាស្រូបយកពន្លឺថ្ងៃក្រេបទឹកសន្សើម ហើយនិងទឹកភ្លៀង។ វាទទួលអុកសុីហ្សែនមកពីក្នុងខ្យល់ដើម្បីទ្រទ្រង់ជីវិត។ អ្នកគ្រីស្ទានគឺត្រូវរីក​ចម្រើនលូតលាស់ដោយរួមសហការជាមួយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ព្រះហើយនិងពួកទេវតារបស់ទ្រង់។ មានអារម្មណ៍ថាមិនមានប្រយោជន៍​យើងត្រូវប្រើគ្រប់ឱកាសដែលទ្រង់បានប្រទានឲ្យដើម្បីបង្កើនបទពិសោធន៍របស់យើង។ខណៈពេលដែលរុក្ខជាតិចាក់ឫសនៅក្នុងដី យើងត្រូវចាក់ឫសទៅក្នុងព្រះយេស៊ូវឲ្យបានជ្រៅ។ ក្នុងពេលដែលរុក្ខជាតិស្រូបយកពន្លឺថ្ងៃក្រេបទឹកសន្សើមហើយនិងទឹកភ្លៀងយើងត្រូវបើកចិត្តទទួលយកព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ការងារត្រូវធ្វើឲ្យបានសម្រេច «ព្រះយេហូវ៉ានៃពួកពលបរិវារទ្រង់មានបន្ទូលថាមិនមែនដោយឥទ្ធិឫទ្ធិឬដោយអំណាចទេគឺដោយសារវិញ្ញាណរបស់អញវិញ»។ សាការី ៤ៈ៦

បើសិនជាយើងផ្ចង់ចិត្តគំនិតរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវទ្រង់នឹងយាងមកឯយើង «ដូចជាទឹកភ្លៀងគឺដូចជាភ្លៀងចុងរដូវដែលតែងតែស្រោចស្រពផែនដី»។ ហូសេ៦ៈ៣

​អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាថាយ ១០៖៣៤-៣៩