​​ ថ្ងៃចន្ទ ទី២៦​​ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២២

មេរៀនដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀន (ជំពូកទី៤-ត)​

អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ គឺ​កូន​មនុស្ស​នឹង​ចាត់​ពួក​ទេវតា ទៅ​ច្រូត​យក​អស់​ទាំង​ក្បួន ដែល​នាំ​ឲ្យ​មនុស្ស​រវាត​ចិត្ត និង​ពួក​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទទឹង​ច្បាប់ ពី​នគរ​ចេញ ហើយ​នឹង​បោះ​គេ​ចោល​ទៅ​ក្នុង​គុក​ភ្លើង នៅ​ទី​នោះ​គេ​នឹង​យំ ហើយ​សង្កៀត​ធ្មេញ គ្រា​នោះ ពួក​សុចរិត​នឹង​ភ្លឺ​ដូច​ជា​ថ្ងៃ នៅ​ក្នុង​នគរ​របស់​ព្រះវរបិតា​នៃ​គេ អ្នក​ណា​ដែល​មាន​ត្រចៀក​សំរាប់​ស្តាប់ ឲ្យ​ស្តាប់​ចុះ។ ម៉ាថាយ ១៣:៤១-៤៣

អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖ ​ព្រះជាម្ចាស់វិនិច្ឆ័យ​ ឬកាត់ក្តីចេញពីព្រះទ័យ

មនុស្សជាច្រើនដែលអ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេគិតថានឹងមិនអាចចូលទៅនគរឋានសួគ៌បាននឹងបានទៅនគរឋានសួគ៌។ មនុស្សមើលតែពីសំបកក្រៅ រីឯព្រះជាម្ចាស់វិញទ្រង់មើលទៅលើចិត្ត។ ស្រង៉ែនិងស្រូវសាឡីត្រូវដុះជាមួយគ្នារហូតដល់ពេលច្រូត ហើយរដូវចម្រូតគឺជាពេលចុងបញ្ចប់នៃការសាកល្បង មុនគ្រោះកាចចង្រៃទាំង៧ចូលមកដល់។

គឺមានមេរៀន១ទៀតនៅក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺមេរៀនអំពីសេចក្តីអត់ធ្មត់ដ៏អស្ចារ្យនិងសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្រទន់។ កាលណា​ស្រង៉ែចាក់ឫសវ័ណ្ឌគ្នាជាមួយអស់អ្នកដែលជាគ្រាប់ពូជល្អ ដូច្នេះសាវ័កក្លែងក្លាយអាចមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធិជាមួយនឹងសាវ័កពិតប្រាកដដែរ។ ចរិតលក្ខណៈពិតប្រាកដរបស់អ្នកជឿដោយពុតត្បុតនេះមើលមិនឃើញច្បាស់ទាំងស្រុងនោះទេ។ បើសិនពួកគេត្រូវញែកចេញពីព្រះវិហារអ្នកដែលនៅស្មោះត្រង់អាចជំពប់ដួលបានដោយសារតែអ្នកនោះ។

ការបង្រៀនរឿងប្រៀប្រដូចនេះគឺបានបង្ហាញអំពីផ្លូវដែលព្រះជាម្ចាស់ដោះស្រាយជាមួយមនុស្សនិងពួកទេវតា។ សាតាំងគឺជាមេបោកប្រាស់។​កាលសាតាំងបានប្រព្រឹត្តបាបនៅនគរឋានសួគ៌សូម្បីតែពួកទេវតាដែលស្មោះត្រង់ក៏មិនយល់ច្បាស់ពីអត្តចរិតរបស់វាទាំងស្រុងដែរ។ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះជាម្ចាស់មិនបានបំផ្លាញសាតាំងចោលភ្លាមៗ។ បើសិនជាទ្រង់បានធ្វើដូច្នោះមែនពួកទេវតាបរិសុទ្ធនឹងមិនបានឃើញអំពើយុត្តិធម៌និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។

បើសិនជាទេវតាណាមានហេតុផលនឹងសង្ស័យលើអំពើល្អរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺវាដូចជាគ្រាប់ពូជអាក្រក់ដែលនឹងផ្តល់លទ្ធផលនៅក្នុងអំពើបាបនិងភាពទុក្ខព្រួយ។ ដូច្នេះហើយសាតាំងដែលជាអ្នកបង្កអំពើអាក្រក់មិនត្រូវបានបំផ្លាញភ្លាមៗនោះទេ ទុកពេលឲ្យវាកែប្រែអត្តចរិតទាំងមូលចេញ។ អស់រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់បៀមការឈឺចាប់ទ្រាំមើលនូវអ្វីដែលអំពើបាបបានធ្វើចំពោះមនុស្ស។ ព្រះជាម្ចាស់អាចទុកមនុស្សឲ្យទទួលការបោកប្រាស់ដោយសារការភូតកុហករបស់សាតាំងបាន ប៉ុន្តែទ្រង់បែរជាប្រទាននូវអំណោយដោយមិនគិតថ្លៃ គឺជាព្រះរាជបុត្រាយេស៊ូវរបស់ទ្រង់ឲ្យសុគតនៅលើឈើឆ្កាងនៅកាល់វ៉ារី។ ស្រង៉ែមិនអាចដកចេញដោយមិនមានការប៉ះពាល់ឬគ្រោះថ្នាក់ដល់ឫសរុក្ខជាតិដែលល្អនោះទេ។ តើយើងត្រូវអត់ធ្មត់ជាមួយមនុស្សដូចជាខ្លួនយើងដូចដែលព្រះជាម្ចាស់នៃនគរឋានសួគ៌និងនៅផែនដីបានអត់ធ្មត់ចំពោះសាតាំងដែរឬទេ?

អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាថាយ ១១៖២៨-៣០

ខចងចាំ៖​​ «ដល់​ទី​បំផុត​កល្ប នឹង​បាន​ដូច​គ្នា​ដែរ គឺ​ពួក​ទេវតា​នឹង​ចេញ​ទៅ​ញែក​យក​ពួក​ទុច្ចរិត​ពី​ពួក​សុចរិត​ចេញ ហើយ​នឹង​បោះ​គេ​ចោល​ទៅ​ក្នុង​គុក​ភ្លើង នៅ​ទី​នោះ គេ​នឹង​យំ ហើយ​សង្កៀត​ធ្មេញ»។ ម៉ាថាយ ១៣:៤៩-៥០

Powered by CAM