​​ ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២៩​​ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២២

មេរៀនដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀន (ជំពូកទី-៥)​

ដូចគ្រាប់ពូជតូចមួយ

អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា តើ​នគរ​ព្រះ​ធៀប​ដូច​ជា​អ្វី តើ​ត្រូវ​យក​អ្វី​មក​ផ្ទឹម​នឹង​នគរ​នោះ គឺ​ធៀប​ដូច​ជា​គ្រាប់​ពូជ​ម្យ៉ាង ដែល​មនុស្ស​ម្នាក់​យក​ទៅ​ដាំ​ក្នុង​ច្បារ​ខ្លួន វា​ដុះ​ឡើង​ទៅ​ជា​ដើម​ឈើ​យ៉ាង​ធំ ហើយ​សត្វ​ហើរ​លើ​មេឃ​ក៏​មក​ទំ​នៅ​មែក​បាន ។ លូកា ១៣:១៨-១៩

អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖ ​នរគរបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺមានលក្ខណៈខុសគ្នាពី​លោកិយនេះ​

មានពួកផារីសុីជាច្រើននៅក្នុងហ្វូងមនុស្សដែលបានស្តាប់ការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ ពួកផារីសុីបានមើលដោយមាក់ងាយដោយបានឃើញមនុស្សខ្លះដែលបានស្តាប់ព្រះយេស៊ូវ បានទទួលស្គាល់ទ្រង់ជាព្រះមែស្សុី។ ហើយពួកគេបានពិភាក្សាគ្នាអំពីរបៀបដែលគ្រូបង្រៀនដ៏សុភាពរាបសារនេះអាចដឹកនាំប្រទេសអុីស្រាអែលឲ្យគ្រប់គ្រងពិភពលោកបាន។ ដោយគ្មានទ្រព្យសម្បត្តិគ្មានអំណាចឬក៏គ្មានកិត្តិយស តើទ្រង់បង្កើតនគរថ្មីបានដោយរបៀបណាទៅ? ព្រះយេស៊ូវអាចយល់អំពីគំនិតរបស់ពួកគេ ហើយបាន​ឆ្លើយ​ទៅពួកគេថា៖

«តើនគរព្រះធៀបដូចជាអ្វី? តើត្រូវយកអ្វីមកផ្ទឹមនឹងនគរនោះ»? លូកា ១៣ៈ១៨។ គឺគ្មានរដ្ឋាភិបាលនៅលើផែនដីណាដែលស្រដៀងនឹងរដ្ឋាភិបាលនេះឡើយ។ គ្មាននិមិត្តសញ្ញាណានៅក្នុងសង្គម​ដែលទ្រង់អាចប្រើបានឡើយ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា «គឺធៀបដូចជាគ្រាប់ពូជម្យ៉ាងដែលមនុស្សម្នាក់យកទៅដាំក្នុងច្បារខ្លួន វាដុះឡើងទៅជាដើមឈើយ៉ាងធំហើយសត្វហើរលើមេឃក៏មកទុំនៅមែកបាន»។ លូកា ១៣ៈ១៩។សាច់នៅក្នុងគ្រាប់ដុះឡើងដោយប្រើជីវិតដែលព្រះជាម្ចាស់បានដាក់នៅក្នុងខ្លួនវា។ការលូតលាស់របស់វាមិនពឹងទៅលើអំណាចឬថាមពលរបស់មនុស្សឡើយ។ នគររបស់ព្រះយេស៊ូវក៏ដូចគ្នាដែរ។ វាគឺជាការបង្កើតថ្មី។​ គោលការដែលវាធ្វើការគឺផ្ទុយពីគោលការដែលធ្វើការនៅក្នុងលោកិយនេះ។ រដ្ឋាភិបាលនៅលើផែនដីរក្សាអំណាចរបស់ខ្លួនដោយប្រើកម្លាំងកាយ ពួក​គេ​រក្សាអំណាចដោយធ្វើសង្គ្រាម ប៉ុន្តែ អ្នកដែលបង្កើតនគរថ្មីគឺជាព្រះរាជបុត្រនៃសេចក្តីសុខសន្តិភាព។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធតំណាងឲ្យនគរនៅលើផែនដីនៅក្រោមនិមិត្តសញ្ញាសត្វកំណាចដែលបៀតបៀន ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវគឺជា«កូនចៀមនៃព្រះដែលដោះបាបមនុស្សលោក»។ យ៉ូហាន ១ៈ២៩។ នៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះយេស៊ូវមិនមានប្រើកងកម្លាំងទេ។ ពួកសាសន៍យូដារំពឹងគិតថានគររបស់ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវបង្កើតតាមរបៀបដូចគ្នានឹងនគរនៅផែនដីនេះដែរ។ ដើម្បីធ្វើឲ្យមានសេចក្តីសុចរិតពួកគេពឹងផ្អែកទៅលើអំណាច​នយោបាយនិងអំណាចទ័ព។ ពួកគេបង្កើតវិធីសាស្ត្រនិងផែនការ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវដាក់គោលការណ៍នៅក្នុងចិត្តមនុស្សវិញ។ ដោយដាក់សេចក្តី​ពិតនិងសេចក្តីសុចរិតនៅក្នុងចិត្ត ទ្រង់ធ្វើការប្រឆាំងទប់ទល់នឹងការខុស​ឆ្គង​និងអំពើបាប។

អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាថាយ ១២៖៩-២១

ខចងចាំ៖​​ «ដល់​ទី​បំផុត​កល្ប នឹង​បាន​ដូច​គ្នា​ដែរ គឺ​ពួក​ទេវតា​នឹង​ចេញ​ទៅ​ញែក​យក​ពួក​ទុច្ចរិត​ពី​ពួក​សុចរិត​ចេញ ហើយ​នឹង​បោះ​គេ​ចោល​ទៅ​ក្នុង​គុក​ភ្លើង នៅ​ទី​នោះ គេ​នឹង​យំ ហើយ​សង្កៀត​ធ្មេញ»។ ម៉ាថាយ ១៣:៤៩-៥០

Powered by CAM