ថ្ងៃសៅរ៍ ទី១២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ អញបានទាញនាំគេដោយខ្សែជាសេចក្តីទទូចរបស់មនុស្ស គឺដោយចំណងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ អញបានធ្វើដល់គេ ដូចជាអ្នកដែលលើកបង្ហើបនឹម នៅកគោហើយដាក់ស្មៅនៅមុខវា។ហូសេ ១១:៤
អំណានប្រចាំថ្ងៃ ការថែរក្សាដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ
ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់បានសម្តែងនូវអំណាចរបស់ទ្រង់តាមរបៀបអស្ចារ្យជាច្រើនយ៉ាង ម្តងហើយ ម្តងទៀត នៅចំពោះពួកគេ ដើម្បីធ្វើឱ្យពួកគេយល់ថាគ្រប់ទាំងអត្ថប្រយោជន៍ដែលពួកគេបានទទួល គឺមកពីទ្រង់ទាំងអស់ ដែលទ្រង់អាចនឹងប្រទានដល់ពួកគេ ឬក៏ដកចេញពីពួកគេ តាមតែបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ ពួកគេមានការកោតខ្លាចព្រះ ហើយបានបន្ទាបខ្លួនយ៉ាងទាប នៅចំពោះទ្រង់ជាច្រើនដង ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលពួកគេស្រេកឃ្លាន ពួកគេបានស្តីបន្ទោសដល់លោកម៉ូសេ ដោយគិតថាពួកគេត្រូវចាកចេញពីប្រទេសអេស៊ីព្ទមកនេះ ដើម្បីបំពេញចិត្តរបស់លោកម៉ូសេតែប៉ុណ្ណោះ។ លោកម៉ូសេកើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារការរអ៊ូរទាំដ៏ឃោរឃៅរបស់ពួកគេ។ រួចលោកក៏ស្រែកអំពាវនាវសួរដល់ព្រះថា តើត្រូវឱ្យគាត់ធ្វើដូចម្តេចជាមួយនឹងពួកគេ ដ្បិតគេចង់ចោល លោកនឹងថ្មហើយ។ ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់បានបង្គាប់ឱ្យគាត់វាយថ្មនឹងដំបង។ ពពកនៃសិរីល្អរបស់ទ្រង់បានស្ថិតនៅចំពីលើថ្មនោះ។ «ទ្រង់បំបែកថ្មដានៅទីរហោស្ថាន ឱ្យគេបានផឹកទឹកជាបរិបូរ ដូចជាហូរចេញពីទីជម្រៅមក ទ្រង់បានធ្វើឱ្យមានទឹកចេញពីថ្ម ហូរចុះមកដូចជាទន្លេ» ទំនុកដំកើង ៧៨:១៥-១៦។
ម៉ូសេបានវាយថ្ម ប៉ុន្តែ គឺជាព្រះគ្រីស្ទទេ ដែលបានឈរនៅជិតគាត់ ហើយបានធ្វើឱ្យមានទឹកហូរចេញពីថ្មដ៏រឹងនោះមក។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានល្បងព្រះយេហូវ៉ា នៅក្នុងការស្រេករបស់ពួកគេ ហើយបាននិយាយថា ប្រសិនថាព្រះទ្រង់បាននាំយើងមកដល់ទីនេះហើយនោះ ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់មិនប្រទានទឹក ព្រមទាំងនំប័ុងមកឱ្យយើងទទួលទានផង។ ទង្វើនោះបានបង្ហាញ នូវការគ្មានសេចក្តីជំនឿ ហើយបានធ្វើឱ្យលោកម៉ូសេព្រួយបារម្ភក្រែងព្រះទ្រង់នឹងដាក់ទណ្ឌកម្មដល់ពួកគេ ដោយសារតែការរអ៊ូរទាំដ៏អាក្រក់របស់ពួកគេ។ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានសាកល្បងសេចក្តី ជំនឿនៃរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនបានទ្រាំទ្រនឹងការសាកល្បងទាំងនោះទេ។
ពួកគេបានរអ៊ូរទាំទាមទារអាហារនិងទឹក ហើយបានត្អូញត្អែរដាក់លោកម៉ូសេ។ ដោយសារតែការមិនជឿរបស់គេ ព្រះទ្រង់បានបណ្តាលឱ្យខ្មាំងសត្រូវរបស់គេមកច្បាំងជាមួយគេ ដើម្បីទ្រង់អាចនឹងបង្ហាញដល់រាស្ត្រទ្រង់នូវអំណាចរបស់ទ្រង់ នៅពេលដែលពួកគេបានទទួលកម្លាំងមកពីទ្រង់។
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ទំនុកតម្កើង ៧៨:១-២៥
ខចងចាំ៖ ប៉ុន្តែ ឱពួកយ៉ាកុបអើយ ឥឡូវនេះ ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលបង្កើតឯងមក ហើយឱពួកអ៊ីស្រាអែលអើយ ព្រះដែលជបសូនឯង ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះថា កុំឲ្យខ្លាចឡើយ ដ្បិតអញបានលោះឯងហើយ អញបានហៅចំឈ្មោះឯង ឯងជារបស់ផងអញ។ អេសាយ ៤៣:១