ថ្ងៃចន្ទ ទី១៤ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ សេចក្តីកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ា នោះជាដើមចមនៃដំរិះ តែមនុស្សឥតបើគិត គេមើលងាយប្រាជ្ញា និងសេចក្តីប្រៀនប្រដៅវិញ។ សុភាសិត ១:៧
អំណានប្រចាំថ្ងៃ ការមកសួរសុខទុក្ខរបស់លោកយេត្រូ
មុននឹងលោកម៉ូសេបានចាកចេញពីប្រទេសអេស៊ីព្ទ គាត់បានបញ្ជូនប្រពន្ធនិងកូនៗរបស់គាត់ឱ្យប្រឡប់ទៅនៅជាមួយនឹងឪពុកក្មេករបស់គាត់វិញ។ ហើយបន្ទាប់ពីលោកយេត្រូបានឮអស់ទាំងការដែលព្រះយេហូវ៉ាបានរំដោះកូនចៅអ៊ីស្រាអែលចេញពីប្រទេសអេស៊ីព្ទមក គាត់បានទៅសួរសុខទុក្ខលោកម៉ូសេនៅឯវាលរហោស្ថាន ហើយបាននាំយកប្រពន្ធនិងកូនរបស់គាត់ទៅឯគាត់ផង។ នោះលោកម៉ូសេក៏ចេញទៅទទួលឪពុកក្មេករួចក៏ក្រាបសំពះ ហើយថើបលោករួចលោកសាកសួរគ្នាទៅវិញទៅមកពីសេចក្តីសុខទុក្ខ ហើយនាំគ្នាចូលទៅក្នុងត្រសាល។ ឯម៉ូសេលោក ចាប់តាំងរ៉ាយរឿងប្រាប់ឪពុកក្មេកពីអស់ទាំងការដែលព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានធ្វើដល់ផារ៉ោន និងសាសន៍អេស៊ីព្ទ ដោយទ្រង់យល់ដល់ពួកអ៊ីស្រាអែល និងពីសេចក្តីទុក្ខលំបាកទាំងប៉ុន្មានដែលកើតមកតាមផ្លូវហើយដែលព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានជួយឱ្យរួចទាំងអស់។
«យេត្រូក៏មានសេចក្តីអំណរដោយអស់ទាំងសេចក្តីល្អ ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រោសដល់ពួកអ៊ីស្រាអែល ដោយទ្រង់បានជួយឱ្យគេរួចពីកណ្តាប់ដៃនៃពួកសាសន៍អេស៊ីព្ទក៏ពោលថា សូមឱ្យព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកបដោយព្រះពរ ជាព្រះដែលទ្រង់បានជួយឯងឱ្យរួចពីកណ្តាប់ដៃនៃពួកសាសន៍អេស៊ីព្ទ និងកណ្តាប់ដៃនៃផារ៉ោន ព្រមទាំងបណ្តាជន ឱ្យរួចពីក្រោមអំណាចសាសន៍អេស៊ីព្ទផង ឥឡូវនេះអញដឹងថាព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់ធំលើអស់ទាំងព្រះ ដ្បិតទ្រង់បានឈ្នះ ក្នុងអំពើដែលគេបានប្រព្រឹត្តដោយព្រហើនចំពោះឯងរាល់គ្នា រួចយេត្រូជាឪពុកក្មេកម៉ូសេ លោកយកតង្វាយដុត និងយញ្ញបូជាទៅថ្វាយដល់ព្រះ ហើយអើរ៉ុននិងពួកចាស់ទុំសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ក៏មកបរិភោគភោជនាហារជាមួយនឹងឪពុកក្មេករបស់ម៉ូសេនៅចំពោះព្រះដែរ»។
ភ្លាមនោះ ភ្នែកដ៏វៃឆ្លាតរបស់លោកតាយេត្រូបានមើលឃើញភ្លាមនូវបន្ទុកយ៉ាងធ្ងន់មកលើលោកម៉ូសេ នៅពេលដែលពួកបណ្តាជនបាននាំយកគ្រប់ទាំងរឿងរ៉ាវនៃការពិបាករបស់គេ មកជម្រាបគាត់ ហើយលោកយេត្រូបានណែនាំគាត់ (លោកម៉ូសេ) តាមលក្ខខណ្ឌច្បាប់របស់ព្រះ។ គាត់បាន មានប្រសាសន៍ថា «ឥឡូវនេះចូរស្តាប់សិន អញនឹងទូន្មានឯងបន្តិច ក៏សូមឱ្យព្រះគង់ជាមួយនឹងឯងផង គឺឱ្យឯងបានឈរជាជំនួសបណ្តាជនទាំងឡាយ នៅចំពោះព្រះ ដើម្បីនឹងនាំរឿងគេទាំងប៉ុន្មានទៅទូលដល់ទ្រង់ ហើយឯងនឹងបង្រៀនអស់ទាំងសេចក្តីបញ្ញតិ្ត និងច្បាប់ដល់គេ ទាំងបង្ហាញផ្លូវដែលគេត្រូវដើរ និងការដែលគេត្រូវធ្វើដែរ ត្រូវឱ្យឯងជ្រើសយកមនុស្សប៉ិនប្រសប់ ដែលមានចិត្តកោតខ្លាចដល់ព្រះក្នុងពួកជន ជាមនុស្សទៀងត្រង់ ដែលស្អប់ការសំណូក ហើយត្រូវតាំងមនុស្សទាំងនោះទ្បើង ឱ្យត្រួតត្រាលើជនទាំងឡាយ ឱ្យគេធ្វើជាមេលើមនុស្ស ១ពាន់នាក់ ជាមេលើ ១រយនាក់ ជាមេលើ ៥០នាក់ ហើយជាមេលើ១០នាក់ផង ហើយឱ្យអ្នកទាំងនោះជំនុំជម្រះពួកជនជាដរាប ឯអស់ទាំងរឿងណាធំៗ នោះត្រូវឱ្យគេនាំមកដល់ឯង តែបើជារឿងតូចៗទេ ត្រូវឱ្យគេកាត់សេចក្តីដោយខ្លួនគេចុះ នោះឯងនឹងបានស្រួលជាង ឯអ្នកទាំងនោះនឹងបានជាជំនួយដល់ឯង បើឯងព្រមធ្វើដូច្នេះ ហើយព្រះទ្រង់ក៏បង្គាប់ផង នោះឯងនឹងនៅស្ថិតស្ថេរបាន ហើយបណ្តាជននេះនឹងបានទៅដល់កន្លែងគេដោយសុខសាន្តទាំងអស់គ្នាដែរ។
«ម៉ូសេលោកក៏ស្តាប់តាមឪពុកក្មេកហើយធ្វើតាមពាក្យដែលលោកថាទាំងប៉ុន្មាន គឺលោករើសយកមនុស្សដែលប៉ិនប្រសប់ក្នុងពួកអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ តាំងទ្បើងឱ្យធ្វើជាមេត្រួតត្រាលើបណ្តាជនទាំងឡាយ ជាមេលើអស់មនុស្ស ១ពាន់នាក់ ជាមេលើ ១០០នាក់ ជាមេលើ ៥០នាក់ ហើយជាមេលើ ១០នាក់ ដូច្នេះអ្នកទាំងនោះក៏ជំនុំជម្រះ ពួកជនជាតិដរាបទៅ គេនាំអស់ទាំងរឿងរ៉ាវណាដែលពិបាកៗមកដល់ម៉ូសេ តែអស់ទាំងរឿងរ៉ាវណាដែលតូចៗ នោះគេកាត់សេចក្តីដោយខ្លួនគេវិញ រួចម៉ូសេបញ្ជូនឱ្យឪពុកក្មេកទៅ នោះលោកក៏ត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតគាត់វិញ»។
លោកម៉ូសេមិនគ្រាន់តែត្រូវបានបង្រៀនដោយឪពុកក្មេករបស់គាត់ប៉ុណ្ណោះទេ។ ព្រះទ្រង់បានលើកតម្កើងគាត់ទ្បើងយ៉ាងខ្ពស់ ហើយទ្រង់បាននាំមកនូវការអស្ចារ្យជាច្រើនដោយដៃរបស់គាត់។
តែលោកម៉ូសេមិនបានគិតថា ព្រះបានជ្រើសរើសគាត់ ដើម្បីបង្រៀនដល់អ្នកដទៃ ហើយគាត់បានសម្រេចការអស្ចារ្យជាច្រើនដោយដៃរបស់គាត់ ដូច្នេះគាត់មិនត្រូវការឱ្យអ្នកណាបង្រៀនគាត់នោះទេ។ គាត់បានស្តាប់ការឱ្យយោបល់ពីឪពុកក្មេករបស់គាត់ដោយរីករាយ ហើយបានយល់ព្រមទទួលយកការរៀបចំរបស់គាត់ទុកជាការចាត់ចែងដ៏ឆ្លាតវៃ។
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ និក្ខមនំ ១៧:៨-១៨
ខចងចាំ៖ ព្រះនៃខ្ញុំ ទ្រង់នឹងបំពេញគ្រប់ទាំងអស់ ដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវការ តាមភោគសម្បត្តិនៃទ្រង់ដ៏ឧត្តម ក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ។ ភីលីព ៤:១៩
