ថ្ងៃពុធ ទី០៩​ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២
​​

រឿងនៃការប្រោសលោះ ជំពូកទី១៧-ត


អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ គេ​បាន​បរិភោគ​នំ​របស់​ពួក​ទេវតា​ទាំង​អស់​គ្នាទ្រង់​បាន​ផ្ញើ​អាហារ​មក​គេ​ឲ្យ​បាន​ឆ្អែត។ ទំនុកតម្កើង ៧៨:២៥

អំណានប្រចាំថ្ងៃ នំម៉ាន៉ា

«កាលទឹកសន្សើមស្ងួតទៅហើយនោះឃើញនៅពេញទាំងទីរហោស្ថានមានសុទ្ធតែគ្រាប់ល្អិតៗ ដែលមើលទៅដូចជាទឹកសន្សើម កកទ្បើង​សស្គុសនៅលើដី កាលពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានឃើញ នោះគេនិយាយ​គ្នាថា នោះជាអ្វី ដ្បិតគេមិនស្គាល់ជាអ្វីទេ រួចម៉ូសេប្រាប់ថា នេះគឺជានំប័ុងដែលព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានប្រទានមកអ្នករាល់គ្នាទុកជាអាហារ ហើយនេះហើយជាសេចក្តីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់មក គឺឱ្យពួកអ្នករាល់គ្នារើសយកល្មមតែនឹងបរិភោគឆ្អែតគ្រប់គ្នាចុះ គឺមួយខ្ញឹងម្នាក់តាមចំនួនពួក​អ្នករាល់គ្នា គ្រប់គ្នាត្រូវយកឱ្យល្មមដល់ពួកអ្នកដែលនៅត្រសាលរបស់ខ្លួន។

«ពួកអ៊ីស្រាអែលក៏ធ្វើដូច្នេះ ខ្លះរើសបានច្រើន ខ្លះរើសបានតិចតែ​កាល​គេយកខ្ញឹងមកវាល់ នោះអ្នកដែលរើសបានច្រើនក៏គ្មានលើសទេ ហើយអ្នកណាដែលរើសបានតិចក៏មិនខ្វះដែរ គ្រប់គ្នាមានល្មមតែបរិភោគឆ្អែតប៉ុណ្ណោះ រួចម៉ូសេប្រាប់ថាកុំឱ្យអ្នកណាទុកឱ្យសល់ដល់ព្រឹកទ្បើយ តែគេមិន​បាន​ស្តាប់​តាមទេក៏កើតមានដង្កូវមានក្លិនស្អុយ ម៉ូសេក៏ខឹងនឹងគេ គេក៏តែងតែរើសរាល់តែព្រឹកឱ្យល្មមបរិភោគឆ្អែតគ្រប់ៗគ្នាលុះដល់ថ្ងៃក្តៅនំ​នោះក៏រលាយទៅ។

អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ និក្ខមនំ​ ១៦:១-១៦

ខចងចាំ៖​​ ប៉ុន្តែ ឱ​ពួក​យ៉ាកុប​អើយ ឥឡូវ​នេះ ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​ដែល​បង្កើត​ឯង​មក ហើយ​ឱ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​អើយ ព្រះ​ដែល​ជប​សូន​ឯង ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ដូច្នេះ​ថា កុំ​ឲ្យ​ខ្លាច​ឡើយ ដ្បិត​អញ​បាន​លោះ​ឯង​ហើយ អញ​បាន​ហៅ​ចំ​ឈ្មោះ​ឯង ឯង​ជា​របស់​ផង​អញ។ អេសាយ ៤៣:១

Powered by CAM