ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២០ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២២
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ កាលយើងខ្ញុំបានឮ នោះចិត្តយើងខ្ញុំបានរលត់ទៅភ្លាម គ្មានវិញ្ញាណនៅក្នុងមនុស្សណាទៀតសោះ ដោយព្រោះអ្នករាល់គ្នា ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា ទ្រង់ជាព្រះលើស្ថានសួគ៌ ហើយជាព្រះលើផែនដីផង។ យ៉ូស្វេ ២:១១
អំណានប្រចាំថ្ងៃ នៅក្នុងការភ័យខ្លាចនិងញ័ររន្ធត់
នៅពេលស្តេចនៃសាសន៍អាម៉ូរី និងសាសន៍កាណានបានឮថាព្រះបានបង្ខាំងទឹក មិនឱ្យហូរនៅទន្លេយ័រដាន់ នៅចំពោះមុខកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ព្រះទ័យរបស់ព្រះអង្គ (ស្តេច) ត្រូវបានញាំញីដោយសេចក្តីភ័យខ្លាច។ រាស្ត្រអ៊ីស្រាអែលបានសម្លាប់ស្តេចប្រទេសម៉ូអាប់ពីរអង្គ ហើយដំណើរនៃការឆ្លងទន្លេយ័រដាន់ដែលកំពុងជោរជន់ ហើយហូរយ៉ាងខ្លាំងបានធ្វើឱ្យស្តេចទាំងនោះរឹតតែភ័យតក់ស្លុត។ បន្ទាប់មកយ៉ូស្វេបានកាត់ស្បែកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលទាំងឡាយណា ដែលបានកើតនៅឯទីរហោស្ថាន។ ក្រោយពីពិធីបុណ្យនេះមក ពួកគេបានប្រារឰធ្វើបុណ្យរំលង នៅត្រង់វាលក្រុងយេរីខូរ។ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានបន្ទូលនឹងយ៉ូស្វេថា នៅថ្ងៃនេះ អញបានប្រមៀលសេចក្តីដំនៀលរបស់ស្រុកអេស៊ីព្ទពីឯងចេញ»។
សាសន៍ដែលមិនជឿដល់ព្រះបានស្តីបន្ទោសដល់ព្រះអម្ចាស់និងរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ដោយសារតែសាសន៍ហេព្រើរមិនបានចាប់យកស្រុកកាណាន បន្ទាប់ពីពួកគេចាកចេញពីប្រទេសអេស៊ីព្ទមកភ្លាម។ សត្រូវរបស់គេបានទទួលជ័យជំនះ ដោយសារតែពួកគេបានរស់នៅទីរហោស្ថានយ៉ាងយូរ ហើយពួកគេបានលើកខ្លួនឯងទាស់នឹងព្រះដោយអំនួតដោយប្រកាសថា ទ្រង់មិនអាចដឹកនាំពួកគេចូលទៅក្នុងទឹកដីកាណានទ្បើយ។ ឥឡូវនេះ ពួកគេបានឆ្លងទន្លេយ័រដាន់ដោយដើរនៅលើដីគោក ពេលនោះសត្រូវរបស់ពួកគេលែងស្តីបន្ទោសពួកគេទៀតហើយ។
នំម៉ាន៉ាមានជាបន្តរហូតមកទល់នឹងពេលនេះ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ នៅពេលដែលរាស្ត្រអ៊ីស្រាអែល ហៀបនឹងចូលកាន់កាប់ទឹកដីកាណានហើយបរិភោគផលពីស្រុកនោះ ពួកគេលែងត្រូវការនំម៉ាន៉ាទៀតហើយ ហើយនំនោះក៏លែងមានទៀតដែរ។
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ យ៉ូស្វេ ៥:១-១២
ខចងចាំ៖ ចូរស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ា ក្នុងកាលដែលអាចនឹងរកទ្រង់ឃើញ ហើយអំពាវនាវដល់ទ្រង់ ក្នុងកាលដែលទ្រង់គង់នៅជិតចុះ ត្រូវឲ្យមនុស្សអាក្រក់បោះបង់ចោលផ្លូវរបស់ខ្លួន ហើយឲ្យមនុស្សទុច្ចរិតចោលគំនិតអាក្រក់របស់ខ្លួនដែរ រួចឲ្យគេត្រឡប់មកឯព្រះយេហូវ៉ាវិញ នោះទ្រង់នឹងអាណិតមេត្តាដល់គេ គឺឲ្យវិលមកឯព្រះនៃយើងរាល់គ្នា ដ្បិតទ្រង់នឹងអត់ទោសឲ្យជាបរិបូរ ។ អេសាយ ៥៥:៦-៧
