​អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ដេក​លក់​ដូច្នេះ ចូរ​ក្រោក​ឡើង​អធិស្ឋាន​ចុះ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ត្រូវ​សេចក្តី​ល្បួង​ឡើយ។ លូកា ២២:៤៦

អំណានប្រចាំថ្ងៃ នៅក្នុងសួនច្បារ

ខ្ញុំបានឃើញព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងសួនច្បារជាមួយនឹងពួកសាវក។ ស្ថិតនៅក្នុងសភាពក្រៀមក្រំជាទីបំផុត ព្រះអង្គបានប្រាប់ឱ្យពួកគេចាំយាមនិងអធិស្ឋានដើម្បីកុំឱ្យត្រូវល្បួង។ ព្រះយេស៊ូវបានជ្រាបថាសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេប្រុងប្រៀបជាស្រេច តែសាច់ឈាមនៅខ្សោយទេ ហេតុដូច្នេះពួកគេត្រូវការកម្លាំងទាំងអស់នេះ ដោយការប្រុងប្រៀប និងការអធិស្ឋាន​យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន។ ព្រះយេស៊ូវបានអធិស្ឋានទាំងយំថា «ព្រះវរបិតាអើយ បើ​សិនជាបាន សូមឱ្យពែងនេះរំលងពីទូលបង្គំទៅ តែសូមកុំតាមចិត្តទូលបង្គំ​ឡើយ គឺតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់វិញ» លូកា ២២:៤២។ ព្រះរាជបុត្រា​របស់​ព្រះបានអធិស្ឋានដោយការឈឺចាប់ជាខ្លាំង។ តំណក់​ញើស​ធំៗដូច​ជា​គ្រាប់​ឈាម បានហូរចេញពីព្រះភក្ត្រទ្រង់ធ្លាក់ទៅលើដី។ ទេវតាជាច្រើនអង្គបានបន្ទាបខ្លួនមកជិតកន្លែងនោះ ដើម្បីមើលទស្សនីយភាពនោះ តែមានតែ​ទេវតា​​មួយអង្គប៉ុណ្ណោះ ដែលត្រូវបានត្រាស់បង្គាប់ឱ្យចម្រើនកម្លាំងដល់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ នៅក្នុងការឈឺចាប់របស់ទ្រង់។ ទេវតាទាំងឡាយនៅស្ថានសួគ៌បានដោះមកុដនិងទម្លាក់ពិណចោល ហើយបានសម្លឹងមើលទៅ​ឯ​ព្រះយេស៊ូវ ដោយការចាប់អារម្មណ៍និងស្ងៀមស្ងាត់យ៉ាងក្រៃលែង។ គ្មាន​អំណរនៅស្ថានសួគ៌ឡើយ។ ពពួកទេវតាប្រាថ្នាចង់ចោមរោម ព្រះរាជបុត្រា​នៃព្រះ ប៉ុន្តែ មេលើពួកទេវតាទាំងនោះ ត្រាស់បង្គាប់មិនឱ្យទៅឡើយ ទុកឱ្យពួកលោកនៅសម្លឹងមើលការឈឺចាប់របស់ទ្រង់ ពពួកលោកអាចរំដោះ​ទ្រង់​បាន តែផែនការបានរៀបចំរួចជាស្រេចហើយផែនការនោះត្រូវតែបានសម្រេច។

បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានអធិស្ឋានមក ទ្រង់បានយាងទៅមើល​ពួក​សាវក។ ពួកគេកំពុងដេកលក់។ ទ្រង់មិនបានទទួលការកម្សាន្តចិត្តដោយការអធិស្ឋានពីអ្នកណាឡើយ នៅក្នុងឱកាសដ៏គួរខ្លាចនោះ សូម្បីតែ​ពួក​សាវក​ក៏គ្មានដែរ។ ពេត្រុសដែលបានការពារទ្រង់កាលពីមុននេះបន្តិច បានដេកលក់សូន្យឈឹង។ ព្រះយេស៊ូវបានរំឭកដល់ពួកគេដោយប្រកាសជាវិជ្ជមាន រួចបានមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ពួកគេថា «ដូច្នេះ តើអ្នករាល់គ្នាចាំយាមជាមួយនឹងខ្ញុំ​តែ​មួយម៉ោង​មិនបានទេឬអី?» ម៉ាថាយ ២៦:៤០។ ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះអធិស្ឋានដោយការឈឺចាប់បីដង។

​អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាថាយ ជំពូក​ ២៦:៣៦-៤៦