ថ្ងៃអង្គារ ទី០៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ឱព្រះនៃទូលបង្គំអើយ សូមផ្អៀងព្រះកាណ៌មកស្តាប់ សូមបើកព្រះនេត្រទ្រង់ទត មើលសេចក្តីខូចបង់របស់យើងខ្ញុំ និងទីក្រុងដែលបានហៅតាមព្រះនាមទ្រង់ ដ្បិតយើងខ្ញុំមិនមែនទូលអង្វរដល់ទ្រង់ដោយព្រោះយើងខ្ញុំមានសេចក្តីសុចរិតទេ គឺដោយព្រោះតែសេចក្តីមេត្តាករុណាដ៏ធំរបស់ទ្រង់វិញ។ ដានីយែល ៩:១៨
អំណានប្រចាំថ្ងៃ កំហឹងនៃសេចក្តីសញ្ញាត្រូវបានលាក់កំបាំង
ដោយសារតែអំពើបាបរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល សេចក្តីវិនាសដែលព្រះបានមានបន្ទូលថានឹងត្រូវកើតឡើងដល់ព្រះវិហារ ប្រសិនបើរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ងាកបែរចេញពីទ្រង់នោះ ត្រូវបានសម្រេចរាប់រយឆ្នាំក្រោយមក បន្ទាប់ពីព្រះវិហារត្រូវបានសាងសង់។ ព្រះទ្រង់បានសន្យាជាមួយនឹងស្តេចសាឡូម៉ូនថា ប្រសិនបើទ្រង់នៅតែរក្សាសេចក្តីជំនឿខ្ជាប់ខ្ជួន ហើយរាស្ត្ររបស់ទ្រង់នឹងស្តាប់តាមគ្រប់ក្រឹត្យវិន័យរបស់ទ្រង់ នោះព្រះវិហារដែលពោរពេញដោយសិរីល្អនេះ នឹងគង់វង្សនៅជារៀងរហូត នៅក្នុងភាពដ៏រុងរឿងដែលជាភស្តុតាងនៃព្រះពរដ៏ចម្រើនរុងរឿង និងខ្ពង់ខ្ពស់ ដែលស្ថិតនៅលើសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដោយសារការស្តាប់បង្គាប់របស់ពួកគេចំពោះព្រះ។
ភាពជាឈ្លើយសឹករបស់រាស្ត្រអ៊ីស្រាអែលដោយសារតែការបំពានទៅនឹងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ និងការប្រព្រឹត្តិអាក្រក់របស់ពួកអ៊ីស្រាអែល ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានធ្វើឱ្យពួកគេទទួលការឈឺចាប់ ដោយត្រូវធ្លាក់ខ្លួនទៅជាឈ្លើយសឹក ដើម្បីបន្ទាបខ្លួន និងដាក់ទណ្ឌកម្មដល់ពួកគេ។ មុនពេលដែលព្រះវិហារត្រូវបានបំផ្លាញ ព្រះបានប្រាប់ឱ្យអ្នកដែលមានសេចក្តីជំនឿស្មោះត្រង់ជាមួយនឹងទ្រង់ពីរបីនាក់បានដឹងពីវាសនាអនាគតរបស់ព្រះវិហារដែលជាអំនួតរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលនេះ ហើយដែលពួកគេបានថ្វាយបង្គំរូបសំណាក ខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងតែធ្វើបាប ទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់។ ទ្រង់ក៏បានបើកសម្តែងឱ្យពួកគេឃើញនូវភាពជាឈ្លើយសឹករបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលផងដែរ។ ពេលព្រះវិហារត្រូវបំផ្លាញ ពួកមនុស្សបរិសុទ្ធបានយកហឹបដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ដែលផ្ទុកដោយផ្ទាំងថ្ម ដោយកាន់ទុក្ខ និងក្រៀមក្រំ យកទៅលាក់ទុកយ៉ាងសម្ងាត់ នៅក្នុងរូងភ្នំ ជាកន្លែងដែលរាស្ត្រអ៊ីស្រាអែលមិនអាចរកឃើញ ដោយសារតែអំពើបាបរបស់ពួកគេ ហើយពួកគេមិនអាចស្តារឡើងវិញបានឡើយ។ ហឹបដ៏ពិសិដ្ឋនោះនៅតែបានលាក់កំបាំង រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ តាំងពីត្រូវបានគេលាក់ទុកដោយសម្ងាត់មក គេមិនដែលបានឃើញហឹបនោះទៀតឡើយ។
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ពង្សាវតាក្សត្រទី២ ៧:១៤
ខចងចាំ៖ ឥឡូវនេះ ភ្នែកអញនឹងនៅតែបើក ហើយត្រចៀកអញ នឹងនៅតែផ្ទៀងស្តាប់សេចក្តី ដែលគេអធិស្ឋាននៅទីនេះ ។ របាក្សត្រទី២ ៧:១៥
