ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី០៧ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ យ៉ូហានក៏ធ្វើបន្ទាល់ថា ខ្ញុំបានឃើញព្រះវិញ្ញាណយាងចុះពីលើមេឃ មានរូបដូចជាព្រាប មកសណ្ឋិតលើទ្រង់ ខ្ញុំមិនបានស្គាល់ទ្រង់ទេ ប៉ុន្តែព្រះដែលចាត់ឲ្យខ្ញុំមកធ្វើបុណ្យជ្រមុជដោយទឹក ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា ដែលឯងឃើញព្រះវិញ្ញាណ យាងចុះមក សណ្ឋិតលើអ្នកណា គឺអ្នកនោះហើយ ដែលធ្វើបុណ្យជ្រមុជ ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ខ្ញុំបានឃើញមែន ហើយក៏ធ្វើបន្ទាល់ពីព្រះអង្គនោះថា ទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះពិតមែន។ យ៉ូហាន ១:៣២-៣៤
អំណានប្រចាំថ្ងៃ ការជ្រមុជទឹករបស់ព្រះព្រះយេស៊ូវ
ទេវតារបស់ព្រះនៅពីលើទស្សនីយភាពនៃការជ្រមុជទឹករបស់ទ្រង់ ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធយាងចុះមក មានសណ្ឋានដូចជាសត្វព្រាប ហើយជះឥទ្ធិពលមកលើទ្រង់ បន្ទាប់មក នៅពេលដែលមនុស្សទាំងឡាយកំពុងសម្លឹងមើលមិនដាក់ភ្នែក ដោយការអស្ចារ្យជាខ្លាំង ព្រះសូរសៀង នៃព្រះវរបិតាបានបន្លឺឡើងពីស្ថានសួគ៌មកថា នេះជាកូនស្ងូនភ្ងាអញ ជាទីពេញចិត្តអញណាស់។
លោកយ៉ូហានមិនបានដឹងច្បាស់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលបានយាងមកឱ្យគាត់ជ្រមុជទឹកឱ្យនៅទន្លេយ័រដាន់នោះឡើយ។ ប៉ុន្តែ ព្រះបានសន្យាដល់គាត់ដោយសញ្ញាដែលគាត់ស្គាល់ថាជាកូនចៀមរបស់ព្រះ។ សញ្ញានេះបានប្រទានមកជាសត្វព្រាបពីស្ថានសួគ៌ មកទំលើព្រះយេស៊ូវ ហើយសីរីល្អរបស់ព្រះចាំងមកលើទ្រង់។ លោកយ៉ូហានបានលើកដៃចង្អុលទៅព្រះព្រះយេស៊ូវ ដោយស្រែកជាសំឡេងយ៉ាងខ្លាំងថា «នុ៎ះន៏! កូនចៀមរបស់ព្រះ ដែលលោះបាបមនុស្សលោក»។
បេសកកម្មរបស់លោកយូ៉ហាន
លោកយ៉ូហានបានប្រាប់ដល់សិស្សរបស់គាត់ថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស្ស៊ីដែលព្រះបានសន្យា គឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃលោកិយ។ នៅពេលដែលលោកយ៉ូហានបានបញ្ចប់ការងាររបស់គាត់ គាត់បានបង្រៀនដល់សិស្សរបស់គាត់ឱ្យសម្លឹងមើលទៅព្រះយេស៊ូវហើយដើរតាមទ្រង់ជាគ្រូដ៏ឧត្តម។ ជីវិតរបស់យ៉ូហានពុំមានសេចក្តីរីករាយឡើយ។ គឺមានពោរពេញទៅដោយទុក្ខព្រួយនិងការលះបង់។ គាត់បានប្រកាសជាមុនអំពីការយាងមកលើកទីមួយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយគាត់មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យបានធ្វើទីបន្ទាល់ពីការអស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គ និងមានអំណរជាមួយនឹងអំណាចដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ឡើយ។ គាត់បានដឹងថា នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចអង្គទ្រង់ជាគ្រូនោះ គាត់ត្រូវតែស្លាប់។ គេមិនសូវបានឮពាក្យពេចន៍របស់គាត់ប៉ុន្មានទេ លើកលែងតែនៅឯវាលរហោស្ថាន តែប៉ុណ្ណោះ។ ជីវិតរបស់គាត់មានភាពឯកោ។ គាត់មិនបាននៅជាប់ជាមួយគ្រួសាររបស់ឪពុកគាត់ ដើម្បីមានសេចក្តីអំណរនៅក្នុងសង្គមរបស់គាត់ឡើយ ប៉ុន្តែ គាត់បានចាកចេញពីការជួបជុំគ្នានោះ ដើម្បីបំពេញបេសកកម្មរបស់គាត់វិញ។ មនុស្សជាច្រើនបានចាកចោលស្រុកភូមិ និងទីក្រុងដ៏មមាញឹកនិងហ្វូងសត្វ របស់ខ្លួន ទៅកាន់វាលរហោស្ថាន ដើម្បីស្តាប់ពាក្យពេចន៍ដ៏អស្ចារ្យរបស់ហោរាតែមួយគត់នេះ។ លោកយ៉ូហានដាក់ពូថៅនៅឫសដើមឈើ។ គាត់បានស្តីបន្ទោសដល់លទ្ធផល នៃការមិនភ័យខ្លាចចំពោះអំពើបាបហើយគាត់បានរៀបចំផ្លូវសម្រាប់កូនចៀមរបស់ព្រះ។
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ លូកាជំពូក ៣៖១-២២
ខចងចាំ៖ ឥឡូវនេះ ភ្នែកអញនឹងនៅតែបើក ហើយត្រចៀកអញ នឹងនៅតែផ្ទៀងស្តាប់សេចក្តី ដែលគេអធិស្ឋាននៅទីនេះ ។ របាក្សត្រទី២ ៧:១៥
