​អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ទ្រង់​ធ្វើ​ឲ្យ​ថ្លស់​ឧបាយ​របស់​មនុស្ស​ឆ្លាត មិន​ឲ្យ​ដៃ​គេ​សំរេច​ការ​ដែល​គេ​ផ្តើម​ធ្វើ​នោះ​ឡើយ ទ្រង់​ចាប់​មនុស្ស​ឆ្លៀវឆ្លាត ដោយ​ឧបាយ​របស់​ខ្លួន​គេ ហើយ​ក៏​បង្ខូច​ដំបូន្មាន​កោង​របស់​មនុស្ស​វាងវៃ។ យ៉ូប ៥:១២-១៣

អំណានប្រចាំថ្ងៃ ការយាមផ្នូរ

ទោះបីជាអ្នកគ្រប់គ្រងសាសន៍យូដាបានអនុវត្តនូវគោលបំណងដ៏សាហាវរបស់ពួកគេ នៅក្នុងការធ្វើគុតព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះក៏ដោយ ការថប់បារម្ភរឬក៏ការច្រណែនដល់ការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ​របស់ពួក​គេមិន​បានស្ងប់ស្ងាត់ដែរ។ លាយឡំនឹងក្តីអំណរនៃការសង​សឹក​ដែលបានបំពេញ​ចិត្តគេក៏មានសេចក្តីភ័យខ្លាចរាល់តែថ្ងៃជានិច្ច ក្រែងព្រះសពរបស់ទ្រង់ដែលនៅក្នុងផ្នូររបស់យ៉ូសែបនឹងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញដែរ។ ដូច្នេះ «ពួកសង្គ្រាជនិងពួកផារិស៊ី គេមូលគ្នាទៅឯ​លោក​ពីឡាត់​ជំរាបថា លោកយើងខ្ញុំនឹកចាំពីពាក្យដែលអាកំភូតនេះបាននិយាយ ពីកាល​នៅរស់ នៅឡើយថា ក្រោយមក ៣ថ្ងៃ ខ្ញុំនឹងរស់ឡើងវិញ ដូច្នេះសូមលោកបង្គាប់ឱ្យគេប្រុងប្រយ័ត្នផ្នូរនោះ ដរាបដល់គំរប់ ៣ថ្ងៃ ក្រែងពួកសិស្សរបស់វាមកលួចយកខ្មោចវាទាំងយប់ទៅ រួចប្រាប់ដល់បណ្តាជនថា វាបានរស់​ពីស្លាប់​ឡើងវិញ ហើយបើយ៉ាងនោះសេចក្តីកំភូតជាន់ក្រោយនេះ នឹងបាន​អាក្រក់ជាងជាន់មុនទៅទៀត» ម៉ាថាយ ២៧:៦៣, ៦៤)។ លោកពីឡាត់មិនបានយល់ស្របតាមសាសន៍យូដា ថាព្រះយេស៊ូវនឹងរស់ឡើងវិញ ដោយ​មាន​អំណាច ដើម្បីដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះកំហុសរបស់អ្នកដែលបានបំផ្លាញទ្រង់នោះទេ ហើយគាត់បានដាក់ទាហានរ៉ូមទាំងកង តាមសេចក្តី​ត្រូវការ​របស់ពួកសង្គ្រាជ។ លោកពីឡាត់មានប្រសាសន៍ទៅគេថា «អ្នករាល់គ្នាមានអ្នកយាមល្បាតស្រាប់ហើយ ដូច្នេះ ចូរទៅរក្សាឱ្យមាំមួនតាមចិត្តចុះ រួចគេក៏ទៅ និងចំណាំធ្វើឱ្យមាំមួន ហើយដាក់គ្នាឱ្យចាំយាមផង» ម៉ាថាយ ២៧:៦៥, ៦៦)។

សាសន៍យូដាបានដឹងនូវអត្ថប្រយោជន៍នៃការយាមផ្នូររបស់ព្រះយេស៊ូវនេះ។ ពួកគេបានបោះត្រានៅលើថ្មដែលបិទមាត់ផ្នូរ ដើម្បីកុំឱ្យមានការរំខានណាមួយកើតឡើង ដែលពួកគេមិនដឹងនោះឡើយ ហើយពួកគេបានប្រុងប្រយ័ត្នទប់ទល់នឹងការបំភាន់ណាមួយរបស់ពួកសាវក ទាក់​ទង​នឹងព្រះសពរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ ប៉ុន្តែ គ្រប់ទាំងគំរោងការនិងការប្រុងប្រយ័ត្នទាំងអស់របស់ពួកគេ គឺគ្រាន់តែសម្រាប់ធ្វើឱ្យជ័យជំនះនៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ កាន់តែបានពេញលេញ និងធ្វើឱ្យកាន់តែមានសេចក្តីពិតរឹតតែច្បាស់ឡើងទៅវិញប៉ុណ្ណោះ។

​អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ យ៉ូហាន ជំពូក​ ២៧:៥៧-៦៦