ថ្ងៃចន្ទ ទី០៦​ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២២
​​

រឿងនៃការប្រោសលោះ ជំពូកទី៣៦-ត


អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ពី​ព្រោះ​សាសន៍​យូដា គេ​ចង់​ឃើញ​ភស្តុតាង ហើយ​សាសន៍​ក្រេក គេ​ស្វែង​រក​ប្រាជ្ញា តែ​យើង​ខ្ញុំ​ប្រកាស​ប្រាប់​ពី​ព្រះគ្រីស្ទ ដែល​ទ្រង់​ត្រូវ​ឆ្កាង​វិញ ជា​ហេតុ​នាំ​ឲ្យ​រវាត​ចិត្ត​ដល់​សាសន៍​យូដា និង​ជា​សេចក្តី​ល្ងង់ល្ងើ​ដល់​សាសន៍​ក្រេក។ កូរិនថូសទី១ ១:២២-២៣

អំណានប្រចាំថ្ងៃ ការការពាររបស់លោកស្ទេផាន

គេបានសាកសួរលោកស្ទេផានពីការពិតនៃការចោទប្រកាន់ទាស់នឹងគាត់ ហើយគេបានឮសំឡេងការពាររបស់គាត់យ៉ាងច្បាស់និងគួរឱ្យរំភើបដែលបានបន្លឺឡើងដូចជាកណ្តឹងនៅពាសពេញជញ្ជាំងអាគារបន្ទប់កាត់ក្តី។ គាត់បានលើកយកប្រវត្តិសាស្ត្រនៃរាស្ត្រដែលបានជ្រើសតាំងរបស់ព្រះ ដោយពាក្យសំដីដែលធ្វើឱ្យអង្គប្រជុំមានការជាប់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់បាន​បង្ហាញនូវចំណេះ​​ដឹង​យ៉ាងហ្មត់ចត់ពីប្រវត្តិសា្រស្តនិងវប្បធម៌នៃសាសន៍យូដា ហើយនិងការ​បក​ស្រាយខាង ព្រលឹងវិញ្ញាណ ពីរឿងនោះ ឥឡូវនេះបានបញ្ជាក់ឱ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់ តាមរយៈព្រះគ្រីស្ទ។ គាត់បានចាប់ផ្តើមពីលោកអ័ប្រាហាំ ហើយបានរៀបរាប់ត្រួសៗនូវប្រវត្តិសាស្ត្រ ពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ ឆ្លងកាត់គ្រប់កំណត់ត្រានៃប្រទេសអីស្រាអែល រហូតដល់ស្តេចសាឡូម៉ូន ដោយយកជាចំណុចសំខាន់បំផុតសម្រាប់ការពារករណីរបស់គាត់។

គាត់​​បាន​​​​និយាយ​ត្រង់ៗពីការស្មោះត្រង់របស់គាត់ចំពោះព្រះ ជំនឿ​សាសន៍យូដា នៅពេលដែលគាត់បង្ហាញថា ច្បាប់ដែលពួកគេ​បានទុកចិត្ត​សម្រាប់សេចក្តីសង្គ្រោះមិនអាចការពារសាសន៍ អ៊ីស្រាអែលពីការថ្វាយបង្គំរូបព្រះបាននោះឡើយ។ គាត់បានភ្ជាប់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទៅនឹងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់​សាសន៍យូដាទាំងមូល គាត់បាននិយាយលើកឡើងពីការកសាងព្រះវិហារដោយស្តេចសាឡូម៉ូន ពីព្រះបន្ទូលនៃស្តេចសាឡូម៉ូន និង​ពីប្រសាសន៍​របស់​ហោរាអេសាយ «ប៉ុន្តែឯព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត ទ្រង់មិនគង់នៅក្នុងព្រះវិហារដែលដៃមនុស្សធ្វើនោះឡើយ»។ «ស្ថានសួគ៌ជាបល្ល័ង្កអញហើយផែនដីជាកំណល់កល់ជើងអញ ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលថា តើឯងរាល់គ្នានឹងស្អាងដំណាក់ណាឱ្យអញឬ​កន្លែង​ណាឱ្យអញឈប់សម្រាកបាន? តើមិនមែនដៃអញដែលបង្កើតរបស់ទាំងនេះទេឬអី»? ទីកន្លែង នៃការថ្វាយបង្គំដ៏ខ្ពស់បំផុតរបស់ព្រះ គឺនៅក្នុងនគរស្ថានសួគ៌។

នៅពេលដែលស្ទេផានបានមានប្រសាសន៍មកដល់ចំណុចនេះ នោះមានដំណើរច្របូកច្របល់នៅក្នុងចំណោមមនុស្ស។ គាត់បានដឹងថា គាត់កំពុងតែធ្វើទីបន្ទាល់ចុងក្រោយបង្អស់របស់គាត់។ នៅពេលដែលគាត់បានភ្ជាប់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទៅនឹងបទទំនាយ ហើយបាននិយាយពីព្រះវិហារ ដូច​ដែល​គាត់បានពណ៌នានោះ សម្តេចសង្ឃភ័យរន្ធត់ ហើយបានហែកអាវរបស់គេ។ សម្រាប់លោកស្ទេផាន សកម្មភាពនេះជាសញ្ញាបញ្ជាក់ប្រាប់ថា នៅពេល​ដ៏​ខ្លីនេះសំឡេងរបស់គាត់នឹងត្រូវស្ងប់ស្ងាត់ ទៅជារៀងរហូត។ ទោះបីជាគាត់កំពុងស្ថិតនៅពាក់កណ្តាលនៃការអត្ថាធិប្បាយ របស់គាត់ក៏ដោយ គាត់បាន​បញ្ចប់សេចក្តីអធិប្បាយនោះយ៉ាងរហ័ស ដោយបង្វែរពីចំណងជើងនៃខ្សែប្រវត្តិសាស្ត្រ ហើយបែរទៅនិយាយពីការជំនុំជម្រះដែលធ្វើឱ្យគាត់ខឹងយ៉ាងខ្លាំងទៅវិញ ដោយ​និយាយថា «ឱពួកមនុស្សក្បាលរឹង ដែលមានចិត្ត មានត្រចៀកមិន​កាត់ស្បែក​អើយ អ្នករាល់គ្នាចេះតែទាស់ទទឹងនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាដរាប ពួកអយ្យកោអ្នករាល់គ្នាយ៉ាងណា នោះអ្នករាល់គ្នាក៏យ៉ាងនោះដែរ តើមាន​ហោរាណាមួយ ដែលពួកអយ្យកោអ្នករាល់គ្នាមិនបានធ្វើទុក្ខបៀតបៀន ហើយ​​​គេ​​បានសម្លាប់ពួកអ្នកដែលទាយពីដំណើរព្រះដ៏បរិសុទ្ធ ត្រូវយាងមកដោយ​ព្រះចាត់ពួកទេវតាមក តែមិនបានកាន់​តាម​សោះ»។

អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ កិច្ចការ ជំពូក​ ៧:៤៤-៥៣

ខចងចាំ៖​​ ដូច្នេះ ចូរ​ឲ្យ​ពន្លឺ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា បាន​ភ្លឺ​នៅ​មុខ​មនុស្ស​លោក​យ៉ាង​នោះ​ដែរ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ឃើញ​ការ​ល្អ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត រួច​សរសើរដំកើង ដល់​ព្រះវរបិតា​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​គង់​នៅ​ស្ថានសួគ៌។ ម៉ាថាយ ៥:១៦

Powered by CAM