ថ្ងៃសៅរ៍​​ ទី២៣​​ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២២
​​

រឿងនៃការប្រោសលោះ ជំពូកទី៤៣-ត


អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ដូច្នេះ មិន​ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​មាន​សេចក្តី​ខ្មាស ចំពោះ​ការ​ធ្វើ​បន្ទាល់​ពី​ព្រះអម្ចាស់​នៃ​យើង ឬ​ដោយ​ព្រោះ​ខ្ញុំ ជា​សិស្ស​របស់​ទ្រង់​ដែល​ជាប់​គុក​នោះ​ឡើយ ចូរ​ទ្រាំ​ទុក្ខ​លំបាក​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ ក្នុង​ដំណឹង​ល្អ តាម​ព្រះចេស្តា​នៃ​ព្រះ​ចុះ ៩ ដែល​ទ្រង់​បាន​ជួយ​សង្គ្រោះ​យើង ហើយ​បាន​ហៅ​យើង​មក​ក្នុង​ការងារ​បរិសុទ្ធ មិន​មែន​ដោយ​ការ​ដែល​យើង​ធ្វើ​ទេ គឺ​ដោយ​ដំរិះ និង​ព្រះគុណ​នៃ​ទ្រង់​វិញ ដែល​បាន​ផ្តល់​មក​យើង​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ មុន​អស់​ទាំង​កល្ប។ ធីម៉ូថេទី២ ១:៨-៩

អំណានប្រចាំថ្ងៃ ជោគជ័យចុងក្រោយបង្អស់

ព្រះនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់យើង ទ្រង់បានរៀបចំអ្នកបំរើរបស់ទ្រង់ ដើម្បីប្រឈមមុខនឹងមហាវិវាទដ៏ធំនេះ។ ដោយសារតែការសុគតលោះបាបរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ការសំអាតឱ្យស្អាតពីអំពើបាប តាមរយៈព្រះលោហិត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ហើយនិងបានបំពាក់ដោយសេចក្តីសុចរិតរបស់ទ្រង់ លោកប៉ុល​បានជឿថា វិញ្ញាណរបស់គាត់មានតម្លៃចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ។ ជីវិតរបស់គាត់បាននៅជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ នៅក្នុងព្រះជាម្ចាស់ដែរ ហើយគាត់​មាន​ជំនឿថា ព្រះដែលមានអំណាចយកឈ្នះលើសេចក្តីស្លាប់ ទ្រង់នឹងធ្វើដល់​រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ លើសពីការដែលទ្រង់បានសន្យាទៅទៀត។ ក្នុងគំនិត​របស់​គាត់ គាត់បានគិតអំពីសេចក្តីសន្យា​របស់ព្រះគ្រីស្ទដែលទ្រង់បានមានបន្ទូល​​ថា «ខ្ញុំនឹងឱ្យអ្នកនោះរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងបំផុត» យ៉ូហាន ៦:៤០។ គាត់​បានគិត ហើយសង្ឃឹមលើការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះជាម្ចាស់គ្រប់វិនាទីនៅពេលដែលកាំបិតរបស់ពេជ្ឈឃាតបានប្រហារគាត់។ នៅក្នុង​ដង្ហើម​ចុងក្រោយរបស់គាត់ ពេលដែលសេចក្តីស្លាប់បានរុំព័ទ្ធគាត់ជុំជិត នោះ​គាត់នៅតែគិតពីការដែលគាត់នៅជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់ ដោយអំណរ និងប្រកបដោយព្រះពរជានិច្ច។

ចាប់តាំងពីពេលដែលលោកប៉ុលបានបង្ហូរឈាមរបស់គាត់ ដើម្បី​ធ្វើ​​ជាបន្ទាល់ពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ហើយនិងពីព្រះគ្រីស្ទមក មានរយៈពេល ជាង២០សតវត្សរ៍មកហើយ។ គ្មាននរណា​ម្នាក់បានកត់ត្រា​ទុករឿងរ៉ាវដែលកើតឡើងចុងក្រោយរបស់លោកប៉ុលនេះ សម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ ឡើយ ប៉ុន្តែ ការបណ្តាលរបស់ព្រះបានធ្វើឱ្យយើងដឹងពីទីបន្ទាល់​របស់​គាត់។ សម្រែករបស់គាត់បានឮឡើងដូចជាសំឡេងត្រែដល់ត្រចៀកមនុស្សគ្រប់​ជំនាន់ ហើយបានលើកទឹកចិត្តដល់មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ឱ្យធ្វើទីបន្ទាល់ថ្វាយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ គាត់បានធ្វើឱ្យអ្នកដែលមានការឈឺចាប់រាប់​ពាន់នាក់ភ្ញាក់ឡើង ហើយសរសើរដល់ព្រះដោយអំណរ «ដ្បិតខ្ញុំកំពុងតែ​ត្រូវច្រូច​ចេញ ឯពេលវេលាដែលខ្ញុំត្រូវលាទៅ ក៏បានមកដល់ហើយ។ ខ្ញុំបានតយុទ្ធយ៉ាងល្អ ខ្ញុំបានរត់ប្រណាំងជាស្រេច ខ្ញុំបានរក្សាសេចក្តី​ជំនឿ​ទៅ​ហើយ។ ពីនេះទៅមុខ នឹងមានមកុដនៃសេចក្តីសុចរិតបំរុងទុកឱ្យខ្ញុំ ដែល​ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាចៅក្រមសុចរិត ទ្រង់នឹងប្រទានមកខ្ញុំនៅថ្ងៃនោះ មិនមែន ដល់ខ្ញុំតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ គឺដល់អស់អ្នកណាដែលចូលចិត្តនឹងដំណើរទ្រង់យាងមកវិញនោះដែរ» ធីម៉ូថេទី២ ៤:៦-៨។

អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ អេភេសូរ ជំពូក​ ១:៣-១៤

ខចងចាំ៖​​ តែ​យើង​ដឹង​ថា គ្រប់​ការ​ទាំង​អស់​ផ្សំ​គ្នា សំរាប់​សេចក្តី​ល្អដល់​ពួក​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ព្រះ គឺ​ដល់​ពួក​អ្នក​ដែល​ទ្រង់​ហៅ​មក តាម​ព្រះដំរិះ​ទ្រង់។ រ៉ូម ៨:២៨

Powered by CAM