ថ្ងៃសៅរ៍ ទី១៣ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២២
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ឥឡូវនេះ សូមព្រះនៃសេចក្តីសង្ឃឹមប្រទានឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានគ្រប់អស់ទាំងសេចក្តីអំណរ និងសេចក្តីសុខសាន្តដ៏ពោរពេញ ដោយសារសេចក្តីជំនឿ ប្រយោជន៍ឲ្យបានសេចក្តីសង្ឃឹមជាបរិបូរ ដោយព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ រ៉ូម ១៥:១៣
អំណានប្រចាំថ្ងៃ ស្រេកឃ្លានសេចក្តីពិត
ការបង្រៀនរបស់លោកលូធើរបានទាក់ទាញមនុស្សជាច្រើននៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ហើយការអធិប្បាយនិងការសរសេររបស់គាត់បានក្លាយជាពន្លឺ ដែលបានបំភ្លឺដល់មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ឱ្យបានភ្ញាក់រឭក។ សេចក្តីជំនឿដ៏រស់ កំពុងកើតឡើងយ៉ាងផុសផុលនៅក្នុងចិត្តនិងក្នុងគំនិតរបស់បណ្តាជន។ ពួកគេបានបាត់បង់ទំនុកចិត្តលើជំនឿមិនត្រឹមត្រូវទាំងឡាយរបស់ពួករ៉ូមនិយម។ រនាំងនៃការប្រកាន់វណ្ណៈត្រូវបានដកយកចេញ។ ដោយការបកស្រាយនិងការបញ្ជាក់អះអាងរបស់លោកលូធើរនូវគ្រប់គោលលទ្ធិទាំងអស់ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះប្រៀបបានទៅនឹងដាវមុខពីរ ដែលបានទម្លុះចូលដល់ចិត្តរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា ធ្វើឱ្យមានការភ្ញាក់រឭកខាងព្រលឹងវិញ្ញាណនៅគ្រប់ទីកន្លែង។ មនុស្សនៅគ្រប់ទីកន្លែងស្រេកឃ្លានសេចក្តីសុចរិតជាខ្លាំង ដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក។ ពួកគេធ្លាប់តែសម្លឹងមើលទៅមនុស្សក្នុងការលោះបាបរបស់ពួកគេ តែពេលនេះពួកគេបានត្រឡប់ទៅសម្លឹងមើលទៅឯព្រះគ្រីស្ទ និងការសុគតរបស់ទ្រង់ ដោយជំនឿនិងក្តីអំណត់។ គោលលទ្ធិហើយនិងការសរសេររបស់អ្នកកែទម្រង់រូបនេះ បានរីករាលដាលដល់គ្រប់ទាំងសាសន៍នៃអាណាចក្រគ្រីស្ទានទាំងមូល រហូតដល់ប្រទេសស្វ៊ីស និងហូឡង់ ហើយអ្វីដែលគាត់បានសរសេរត្រូវបានគេនាំយកទៅដល់ប្រេទសបារាំង អង់គ្លេស បេលជីម និងអ៊ីតាលី។ មានមនុស្សរាប់ពាន់នាក់បានភ្ញាក់រឭក ពីការស្លាប់ខាងវិញ្ញាណរបស់គេហើយត្រឡប់ជាមានអំណរ និងក្តីសង្ឃឹមក្នុងជីវិតនៃសេចក្តីជំនឿវិញ។
ពួកជំនុំរ៉ូមមានបំណងនឹងកំចាត់លោកលូធើរ តែព្រះជាម្ចាស់គឺជាអ្នកការពារគាត់ ពីការប៉ុនប៉ងទាំងឡាយរបស់គេ។ គោលលទ្ធិរបស់គាត់បានផ្សព្វផ្សាយទៅដល់គ្រប់ទីកន្លែង ទាំងអ្នកក្រីក្រ ទាំងដំណាក់របស់អភិជន សាកលវិទ្យាល័យព្រមទាំងដំណាក់របស់ស្តេចដែរហើយពួកអភិជនទាំងនោះបានខ្នះខ្នែងជួយឱ្យលូធើរបន្តការបង្រៀន របស់គាត់តទៅទៀត។
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ យេរេមា ជំពូក ៣៧:១១-២១
ខចងចាំ៖ ចូរឲ្យនឹកចាំពីថ្ងៃឈប់សំរាក ដើម្បីញែកថ្ងៃនោះចេញជាបរិសុទ្ធ ក្នុងរវាង៦ថ្ងៃ នោះត្រូវឲ្យឯងធ្វើអស់ទាំងការរបស់ឯងចុះ តែឯថ្ងៃទី៧ នោះគឺជាថ្ងៃឈប់សំរាកថ្វាយព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯងវិញ នៅថ្ងៃនោះមិនត្រូវធ្វើអ្វីឲ្យសោះ ទោះខ្លួនឯងឬកូនប្រុសកូនស្រីឯងក្តី ទោះបាវប្រុស ឬបាវស្រីឯងក្តី ទោះសត្វរបស់ឯង ឬអ្នកដទៃដែលនៅផ្ទះឯងក្តី ដ្បិតក្នុង៦ថ្ងៃព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានធ្វើផ្ទៃមេឃ ផែនដី ហើយនឹងសមុទ្រ ព្រមទាំងរបស់សព្វសារពើនៅស្ថានទាំងនោះដែរ រួចដល់ថ្ងៃទី៧ ទ្រង់ឈប់សំរាក ហេតុនោះបានជាព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានប្រទានពរដល់ថ្ងៃឈប់សំរាក ហើយក៏ញែកចេញជាបរិសុទ្ធ។ និក្ខមនំ ២០:៨-១១