ថ្ងៃចន្ទ ទី១២ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ រួចមានទេវតាទី៣មកតាមក្រោយទៀត ទាំងបន្លឺដោយសំឡេងយ៉ាងខ្លាំងថា បើអ្នកណាក្រាបថ្វាយបង្គំដល់សត្វនោះ និងរូបវា ហើយទទួលទីសំគាល់វានៅលើថ្ងាស ឬនៅដៃ អ្នកនោះនឹងត្រូវផឹកស្រាផងសេចក្តីឃោរឃៅរបស់ព្រះ ជាស្រាឥតលាយ ដែលចាក់ទៅក្នុងពែងនៃសេចក្តីក្រោធរបស់ទ្រង់ ព្រមទាំងត្រូវរងទុក្ខវេទនា នៅក្នុងភ្លើង និងស្ពាន់ធ័រ ចំពោះមុខនៃពួកទេវតាបរិសុទ្ធ និងកូនចៀមផង។ វិវរណៈ ១៤:៩-១០
អំណានប្រចាំថ្ងៃ
នៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទទ្រង់បានយាងចូលទៅកាន់ទីកន្លែងដ៏បរិសុទ្ធបំផុតនៃនគរស្ថានសួគ៌ ដើម្បីបំពេញការងារចុងក្រោយបង្អស់ក្នុងការប្រោសលោះឱ្យធួននឹងបាបមនុស្សលោក ទ្រង់បានប្រទានសារនៃសេចក្តីមេត្តាករុណាចុងក្រោយ ដល់អ្នកបំរើទ្រង់ ដើម្បីចែកចាយដល់មនុស្សទាំងអស់នៅលើពិភពលោក។ នេះគឺជាការព្រមានរបស់ទេវតាទីបី នៅក្នុងព្រះគម្ពីរវិវរណៈជំពូក ១៤។ បន្ទាប់មក ការប្រកាសពីសារនោះបានកើតឡើងតាមក្រោយភ្លាមថា ហោរាបានឃើញកូនមនុស្ស (ព្រះយេស៊ូវ) យាងមកក្នុងសិរីល្អដើម្បីប្រមូលផលនៃចម្រូតនៅផែនដី។
ដូចបានទាយទុកនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ តួនាទីរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធបំផុត បានចាប់ផ្តើម នៅគ្រាចុងបញ្ចប់ថ្ងៃនៃបទទំនាយ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៤៤។ ពេលនេះត្រូវនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះថា «នោះមានគេបើកព្រះវិហារនៃព្រះ នៅស្ថានសួគ៌ ហើយឃើញមានហឹបនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់នៅក្នុងព្រះវិហារនោះ» វិវរណៈ ១១:១៩។ ហឹបនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់គឺនៅក្នុងផ្នែកទីពីរនៃទីបរិសុទ្ធ។ ខណៈដែលព្រះគ្រីស្ទបានយាងចូលទៅកាន់ទីនោះ ដើម្បីបំពេញការងារជាតំណាងឱ្យអ្នកមានបាប ព្រះវិហារផ្នែកខាងក្នុងត្រូវបានបើក ហើយហឹបរបស់ព្រះត្រូវបានបង្ហាញឱ្យឃើញ។ ព្រះបានបើកសំដែងឱ្យអស់អ្នកដែលសម្លឹងមើលទៅឯព្រះអង្គសង្គ្រោះ ធ្វើការអង្វរករព្រះវរបិតាជំនួសគេ បានឃើញនូវព្រះបារមីនិងព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់។ ខណៈដែលរស្មីនៃសិរីល្អរបស់ទ្រង់បានបំពេញព្រះវិហារ ពន្លឺដែលចេញពីទីបរិសុទ្ធបំផុតបានចែងចាំងទៅរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ដែលរង់ចាំនៅផែនដី។
ពួកគេបានតាមដានសម្តេចសង្ឃដោយសេចក្តីជំនឿ ពីទីបរិសុទ្ធទៅកាន់ទីបរិសុទ្ធបំផុត ហើយពួកគេបានឃើញទ្រង់បង្ហូរព្រះលោហិតទ្រង់នៅពីមុខហឹបរបស់ព្រះ។នៅក្នុងហឹបដ៏ពិសិដ្ឋនោះ គឺជាច្បាប់ដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះវរបិតា ជាច្បាប់ដែលទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលដោយផ្ទាល់ នៅកណ្តាលផ្គររន្ទះនៅភ្នំស៊ីណាយ និងជាច្បាប់ដែលទ្រង់បានសរសេរដោយព្រះអង្គុលី (ម្រាមដៃ) របស់ទ្រង់ផ្ទាល់ នៅលើផ្ទាំងថ្ម។ គ្មានបទបញ្ញត្តិណាមួយត្រូវបានទុកជាមោឃៈឡើយគ្មានក្បៀសឬបាំងឈើណាមួយត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរឡើយ។
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ វិវរណៈ ជំពូក ១៤:១២-២០
ខចងចាំ៖ ដូច្នេះ ដែលមានសំដេចសង្ឃយ៉ាងធំ១អង្គ ដែលទ្រង់បានយាងកាត់អស់ទាំងជាន់ស្ថានសួគ៌ គឺព្រះយេស៊ូវជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ នោះត្រូវតែឲ្យយើងមានចិត្តដាច់ស្រឡះនឹងជឿតាមចុះ ដ្បិតសំដេចសង្ឃនៃយើង ទ្រង់មិនមែនមិនអាចនឹងអាណិតអាសូរ ដល់សេចក្តីកំសោយរបស់យើងរាល់គ្នានោះទេ ព្រោះទ្រង់បានត្រូវសេចក្តីល្បួងគ្រប់យ៉ាង ដូចជាយើងរាល់គ្នាដែរ តែឥតធ្វើបាបឡើយ ដូច្នេះ ត្រូវឲ្យយើងរាល់គ្នា មកដល់បល្ល័ង្កនៃព្រះគុណ ដោយក្លាហាន ដើម្បីនឹងទទួលសេចក្តីមេត្តា ហើយរកបានព្រះគុណសំរាប់នឹងជួយដល់ពេលត្រូវការចុះ។ ហេព្រើរ ៤:១៤-១៦
