​​ថ្ងៃសៅរ៍ ទី​​១៧ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២

រឿងនៃការប្រោសលោះ (ជំពូកទី-៥៥)​

អាសនាដ៏រឹងមាំ


អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ខ្ញុំ​បាន​ដាំ​ជើង​ជញ្ជាំង ដូច​ជា​មេ​ជាង​ផ្ទះ​ដ៏​ចំណាន តាម​ព្រះគុណ​ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​មក​ខ្ញុំ មាន​ម្នាក់​ទៀត​ជា​អ្នក​សង់​ពី​លើ ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​ឲ្យ​មនុស្ស​ប្រយ័ត្ន​រៀង​ខ្លួន អំពី​បែប​ណា​ដែល​សង់​ពី​លើ​ជើង​នោះ ១១ ដ្បិត​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាន​នឹង​ដាំ​ជើង​ជញ្ជាំង​ណា​ផ្សេង​ទៀត ក្រៅ​ពី​ជើង​ដែល​បាន​ដាំ​រួច​ហើយ​នោះ​បាន​ទេ គឺ​ជា​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ កូរិនថូសទី១ ៣:១០-១១

អំណានប្រចាំថ្ងៃ

ខ្ញុំបានឃើញមនុស្សមួយក្រុមបានឈរយាមយ៉ាងមាំមួន នៅលើការ​បង្រៀនរបស់ព្រះគម្ពីរ។ ព្រះបានទតមកលើពួកគេដោយការកោត​សរសើរ។ ទេវតាបានបង្ហាញជំហានបីដល់ខ្ញុំ សាររបស់ទេវតាទីមួយ ទីពីរ និងទីបី។ ទេវតាដែលយាងជាមួយខ្ញុំបានមានបន្ទូលថា «វេទនាដល់អ្នកដែលបិទបាំងឬរារាំងដំណឹងទាំងនេះ ការយល់ច្បាស់ពីដំណឹងនេះមានសារៈ​សំខាន់​ស្មើនឹង​អាយុជីវិត។ វាសនារបស់មនុស្សអាស្រ័យទៅលើការដែលគេទទួលដំណឹង​នេះឯង»។

ទេវតាបានបង្ហាញខ្ញុំម្តងទៀតឱ្យឃើញថា ព្រះបានធ្វើឱ្យពួកគេយល់ពីសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរ។ ទ្រង់បាននាំគេមួយជំហានម្តងៗ រហូតដល់ទ្រង់បានដាក់គេនៅលើវេទិកាដ៏រឹងមាំមិនរង្គើមួយ។ ខ្ញុំបានឃើញមនុស្សម្នាក់ៗ នៅពេលដែលគេបានមកដល់អាសនានោះ ហើយបានពិនិត្យ​មើលគ្រឹះ​របស់វា (វេទិកា)។ អ្នកខ្លះបានឈានឡើងលើវេទិកាដោយអំណរភ្លាម។ ខ្លះទៀតបានចាប់ផ្តើមស្វែងរកកន្លែងមិនរឹងមាំនៃគ្រឹះរបស់វេទិកា។ គេចង់ធ្វើការកែលំអឱ្យវេទិកាកាន់តែរឹងមាំ ហើយមនុស្សម្នាក់រឹតតែសប្បាយរីករាយ។

​អ្នកខ្លះបានចុះពីអាសនា ហើយបានពិនិត្យមើល ហើយប្រកាសថា គេបានសង់គ្រឹះអាសនា នេះខុសហើយ។ ខ្ញុំបានឃើញថាមនុស្សសឹងតែទាំងអស់បានឈរយ៉ាងរឹងមាំនៅលើអាសនា និងបានណែនាំអ្នកដែលបាន​ចុះពីអាសនា ឱ្យឈប់ត្អូញត្អែរ ព្រោះព្រះគឺជាមេជាងដ៏ចំណាន ហើយថាគេកំពុងប្រយុទ្ធប្រឆាំងទាស់នឹងទ្រង់ហើយ។ ពួកគេបានរៀបរាប់ពីការងាររបស់ព្រះដែលបានដឹកនាំពួកគេទៅកាន់អាសនាដ៏មាំ ហើយពួកគេបាន​រួបរួម​គ្នា ងើបភ្នែកសម្លឹងមើលទៅលើមេឃ ទាំងសរសើរតម្កើងដល់ព្រះ ដោយ​សំឡេងខ្លាំងៗ។ ការនេះបានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់អ្នកដែលបាន ត្អូញត្អែរ ហើយបានចុះចេញពីអាសនា ហើយគេក៏បានឈានឡើងទៅលើអាសនាវិញដោយបន្ទាប​ខ្លួន។

អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ វិវរណៈ ជំពូក​ ១៧

ខចងចាំ៖​​ ដូច្នេះ ដែល​មាន​សំដេច​សង្ឃ​យ៉ាង​ធំ​១​អង្គ ដែល​ទ្រង់​បាន​យាង​កាត់​អស់​ទាំង​ជាន់​ស្ថានសួគ៌ គឺ​ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះរាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ នោះ​ត្រូវ​តែ​ឲ្យ​យើង​មាន​ចិត្ត​ដាច់​ស្រឡះ​នឹង​ជឿ​តាម​ចុះ ដ្បិត​សំដេច​សង្ឃ​នៃ​យើង ទ្រង់​មិន​មែន​មិន​អាច​នឹង​អាណិតអាសូរ ដល់​សេចក្តី​កំសោយ​របស់​យើង​រាល់​គ្នា​នោះ​ទេ ព្រោះ​ទ្រង់​បាន​ត្រូវ​សេចក្តី​ល្បួង​គ្រប់​យ៉ាង ដូច​ជា​យើង​រាល់​គ្នា​ដែរ តែ​ឥត​ធ្វើ​បាប​ឡើយ ដូច្នេះ ត្រូវ​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា មក​ដល់​បល្ល័ង្ក​នៃ​ព្រះគុណ ដោយ​ក្លាហាន ដើម្បី​នឹង​ទទួល​សេចក្តី​មេត្តា ហើយ​រក​បាន​ព្រះគុណ​សំរាប់​នឹង​ជួយ​ដល់​ពេល​ត្រូវ​ការ​ចុះ។ ហេព្រើរ ៤:១៤-១៦

Powered by CAM