ថ្ងៃសុក្រ​​ ទី​​៣០ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២
​​

រឿងនៃការប្រោសលោះ ជំពូកទី៥៧-ត


អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ កុំ​ឲ្យ​ឯង​រាល់​គ្នា​បែរ​ទៅ​តាម​ពួក​គ្រូ​ខាប ឬ​គ្រូ​មន្តគាថា​ឡើយ កុំ​ឲ្យ​ពឹង​រក​គេ​ឲ្យ​សោះ ក្រែង​ឯង​ទៅ​ជា​ស្មោកគ្រោក​ដោយសារ​គេ​ដែរ អញ​នេះ គឺ​យេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ឯង​រាល់​គ្នា។ លេវីវិន័យ ១៩:៣១

អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖ គ្មាននរណាម្នាក់ចាញ់បោកសាតំាងឡើយ

សាតាំងកំពុងតែធ្វើឱ្យពិភពលោកជឿថាព្រះគម្ពីរគ្រាន់តែជារឿងប្រឌិត​ក៏គ្រាន់តែជាសៀវភៅដែលឥឡូវនេះគេលែងត្រូវការប្រើទៀតហើយប៉ុណ្ណោះ។ ហើយដើម្បីជំនួសឱ្យព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ វាបានលើកតម្កើង​ការ​បង្ហាញគំនិតវិញ្ញាណនិយម។ នេះគឺជាបណ្តាញដែលនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់វាទាំងស្រុង ដោយសារមធ្យោបាយនេះ វាអាចធ្វើឱ្យ​ពិភពលោក​ជឿ​តាម​គំនិតរបស់វា។ វាបានដាក់សៀវភៅដែលជំនុំ​ជម្រះដល់វានិង​ពួកអ្នក​ដើរ​តាមវា ឱ្យនៅក្នុងទីងងឹត តាមតែចិត្តវាចង់ វាបានទម្លាក់ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​នៃ​ពិភពលោក ឱ្យទាបជាងមនុស្សធម្មតាទៅទៀត។ ហើយនៅពេលទាហានរ៉ូមដែលយាមផ្នូរព្រះយេស៊ូវបានផ្សព្វផ្សាយនូវរបាយការណ៍កុហក ដែលពួក​សម្តេចសង្ឃ ហើយនិងពួកចាស់ទុំបានប្រាប់ឱ្យនិយាយ ដើម្បីថ្លែងបង្ខុសពីការមានព្រះជន្មរស់ទ្បើងវិញរបស់ទ្រង់នោះ ដូច្នេះ ពួកអ្នកជឿលើ​វិញ្ញាណ​ខ្មោច ព្យាយាមធ្វើឱ្យរឿងនេះលេចឮឡើងថាគ្មានការអស្ចារ្យអ្វីបានកើតឡើង នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងទ្បើយ។ បន្ទាប់ពីការដាក់ព្រះយេហូវ៉ានៅពីខាងក្រោយដូច្នេះមក ពួកវាកន្ត្រាក់អារម្មណ៍មនុស្សមករកការអស្ចារ្យរបស់វា ដោយប្រកាសថា ការ​របស់វាទាំងនោះ អស្ចារ្យជាងការងាររបស់ព្រះគ្រីស្ទឆ្ងាយណាស់។

ហោរា​​អេសាយមានប្រសាសន៍ថា «កាលបើអ្នកណាពោលដល់ឯងថា ចូររកពួកគ្រូខាប និងគ្រូគាថា ដែលចេញសំឡេងអ៊ិអ៊ុ ហើយងុមៗ នោះត្រូវ​ឆ្លើយថា គួរគប្បីឱ្យបណ្តាជនស្វែងរកព្រះរបស់ខ្លួនវិញ តើនឹងរកចំពោះរូបខ្មោចជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សរស់ធ្វើអ្វី? ចូរទៅបើកគម្ពីរបញ្ញត្តិនិងសេចក្តីបន្ទាល់មើល បើគេនិយាយមិនត្រូវនឹងព្រះបន្ទូលនោះ នោះគ្មានពន្លឺរះឡើងនៅក្នុងខ្លួនទេ» អេសាយ ៨:១៩-២០។ ប្រសិនបើមនុស្សព្រមទទួលយកសេចក្តីពិត ដែលបានចែងយ៉ាងច្បាស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលថាមនុស្សស្លាប់មិនដឹងអ្វីទាំងអស់ ពួកគេអាចនឹងមើលឃើញនូវការងាររបស់សាតាំង ដែលមាន​អំណាចទីសម្គាល់ និងការអស្ចារ្យកុហកផង នៅក្នុងការអះអាងរបស់អ្នកជឿ ទៅលើវិញ្ញាណអ្នកស្លាប់។ ប៉ុន្តែ ជាជាងការយល់ស្របតាមព្រះគម្ពីរ ហើយ​បោះបង់ចោលអំពើបាបរបស់គេ ហ្វូងមនុស្សបានបិទភ្នែកពីពន្លឺ ហើយដើរ​ទៅមុខ ដោយមិនខ្វល់ខ្វាយនឹងគោរពតាមការព្រមាន​របស់ព្រះឡើយ នៅពេលដែលសាតាំងរាយអន្ទាក់នៅពីមុខពួកគេ គេក៏បានក្លាយទៅជា​ចំណី​របស់វា «ហើយដោយគ្រប់ទាំងសេចក្តីឆបោករបស់សេចក្តីទុច្ចរិត ក្នុងពួក​អ្នក​ដែលត្រូវវិនាស ដោយព្រោះគេមិនព្រមស្រឡាញ់ដល់សេចក្តីពិត ដើម្បីឱ្យគេ​បាន​សង្គ្រោះនោះទេ ហេតុនោះ បានជាព្រះទ្រង់នឹងឱ្យសេចក្តីខុសឆ្គងមកបណ្តាលឱ្យគេជឿតាមសេចក្តីភូតភរវិញ» ថែស្សាឡូនីចទី២ ២:១០, ១១។

អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ របាក្សត្រទី២ ជំពូក​ ៣៣:១-២០

ខចងចាំ៖​​ ដ្បិត​មនុស្ស​ដែល​រស់ គេ​ដឹង​ថា​ខ្លួន​នឹង​ស្លាប់​ជា​មិន​ខាន តែ​មនុស្ស​ស្លាប់​ឥត​ដឹង​អ្វី​ឡើយ គេ​ក៏​គ្មាន​រង្វាន់​អ្វី​ទៀត​ដែរ ពី​ព្រោះ​សេចក្តី​នឹក​ចាំ​ពី​គេ​បាន​សូន្យ​បាត់​ហើយ ទោះ​ទាំង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ សេចក្តី​សំអប់ នឹង​សេចក្តី​ឈ្នានីស​របស់​គេ​វិនាស​សូន្យ​បាត់​ទៅ​ហើយ គេ​ក៏​ឥត​មាន​ចំណែក​ណា ក្នុង​ការ​អ្វី​ដែល​ធ្វើ​នៅ​ក្រោម​ថ្ងៃ​ជា​ដរាប​ត​ទៅ​មុខ​ដែរ។ សាស្តា ៩:៥-៦

Powered by CAM