ថ្ងៃចន្ទ ទី០៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ដោយដឹងសេចក្តីនេះជាមុនថា នៅជាន់ក្រោយ នឹងមានមនុស្សចំអកមក ដែលគេដើរតាមសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់គេ ទាំងចំអកឡកឡឺយថា តើសេចក្តីសន្យាពីព្រះអង្គយាងមកនៅឯណា ដ្បិតតាំងពីពួកឰយុកោដេកលក់ទៅ នោះគ្រប់ទាំងអស់នៅតែដដែលដូចជាពីកំណើតលោកីយ៍រៀងមកដែរ ។ ពេត្រុសទី២ ៣:៣-៤
អំណានប្រចាំថ្ងៃ ការខកចិត្តយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ
អស់អ្នកដែលបានទទួលសារនោះ ពោរពេញទៅដោយសេចក្តីសង្ឃឹមយ៉ាងមាំថានឹងបានជួបជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់ ហើយពួកគេបានប្រកាន់ថា តួនាទីចំបងរបស់ពួកគេគឺជាការរក្សានូវភស្តុតាង ស្តីពីការទទួលជឿរបស់ពួកគេ ទៅលើព្រះជាម្ចាស់។ ពួកគេបានរួបរួមចិត្តគ្នា ហើយពួកគេក៏បានអធិស្ឋានជាមួយគ្នា ព្រមទាំងអធិស្ឋានឱ្យគ្នាជារៀងរាល់ថ្ងៃដែរ។ ពួកគេតែងតែជួបប្រជុំគ្នា ជារឿយៗ ដើម្បីប្រាស្រ័យជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់ ហើយសំឡេងពីស្រែចំការរបស់ពួកគេក៏បានឮនៅឯស្ថានសួគ៌ផងដែរ។ ការធានារ៉ាប់រងនៃការទទួលស្គាល់របស់ព្រះជាម្ចាស់មានសារៈសំខាន់ដល់គេ ជាងចំណីអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ ហើយប្រសិនបើពួកគេមានការសង្ស័យឬសេចក្តីល្បួងណាមួយ នោះពួកគេនឹងនៅតែព្យាយាមរហូតដល់ពពកខ្មៅនោះរលាយបាត់ទៅ។ នៅពេលដែលពួកគេដឹងពីព្រះគុណនៃការលើកលែងទោស ពួកគេចង់ឃើញព្រះជាម្ចាស់ដែលពួកគេស្រឡាញ់ជាខ្លាំង។
បានខកចិត្ត តែមិនបោះបង់ចោលឡើយ
ពួកគេបានជួបនឹងការខកចិត្តម្តងទៀត។ ពេលវេលាដែលពួកគេបានរង់ចាំបានកន្លងផុតទៅ ហើយព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់គេក៏មិនបានយាងមកទៀត។ ពួកគេបានទន្ទឹងរង់ចាំការយាងមករបស់ទ្រង់ដោយសំអាងលើភស្តុតាងយ៉ាងជាក់ច្បាស់ ប៉ុន្តែ ពេលនេះក្តីសង្ឃឹមនោះបានរលាយបាត់ ដូចជានាងម៉ារា នៅពេលនាងបានទៅផ្នូរនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់នាង ហើយឃើញតែផ្នូរទទេ រួចស្រែកឡើងទាំងយំថា «ពួកគេបាននាំសពរបស់ទ្រង់ទៅហើយ តើគេយកសពរបស់ទ្រង់ទៅលាក់នៅឯណាទៅ?»។ យ៉ូហាន ២០:១៣
អ្នកដែលមិនជឿបានចាប់ផ្តើមបន្ទោស និងសើចចំអកដល់អ្នករង់ចាំសារជាថ្មីម្តងទៀត។ មិនយូរប៉ុន្មាន មនុស្សដែលជឿលើការយាងមកវិញរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាច្រើននាក់ ក៏បានបាត់បង់ជំនឿ។ អ្នកដែលមានជំនឿរឹងមាំខ្លះទៀត បានឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងដោយការខកចិត្តហើយក៏មានក្តីអាម៉ាស់យ៉ាងខ្លាំងដែរ។ ពួកគេបានត្អូញត្អែរដល់ព្រះ ហើយចង់ស្លាប់ជាជាងរស់នៅ ដូចជាលោកយ៉ូណាសដូច្នោះដែរ។ អស់អ្នកដែលមានជំនឿដោយសារតែការណែនាំរបស់អ្នកដទៃ មិនមែនដោយសារព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនោះ បានផ្លាស់ប្តូរគំនិតរបស់ពួកគេវិញ។ ពួកអ្នកដែលសើចចំអកបានបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកដែលមានជំនឿខ្សោយ ហើយពួកគេទាំងនោះក៏បាននាំគ្នាប្រកាសថា ពេលវេលាបានកន្លងផុតទៅ ព្រះជាម្ចាស់ក៏មិនបានយាងមកវិញ ហើយពិភពលោកនេះក៏នៅតែដដែល អស់រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំ។
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ របាក្សត្រទី២ ជំពូក ១៥
ខចងចាំ៖ ហើយយើងខ្ញុំមានពាក្យទំនាយដ៏ពិតជាង ដែលគួរឲ្យអ្នករាល់គ្នាយកចិត្តទុកដាក់តាម ដូចជាតាមចង្កៀងដែលភ្លឺក្នុងទីងងឹត ទាល់តែថ្ងៃភ្លឺឡើង ហើយផ្កាយព្រឹករះឡើងក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នា។ េពត្រុសទី២ ១:១៩
