​អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ដ្បិតឱ​ព្រះអង្គ​អើយ ទ្រង់​បាន​ល្បង​ល​យើង​ខ្ញុំ​ហើយក៏​បាន​សាក​យើង​ខ្ញុំ​ដូច​ជា​គេ​សាក​ប្រាក់​ដែរទ្រង់​បាន​នាំ​យើង​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ជាប់​មងហើយ​បាន​ផ្ទុក​បន្ទុក​យ៉ាង​ធ្ងន់​នៅ​លើ​ចង្កេះ​យើង​ខ្ញុំទ្រង់​បាន​ឲ្យ​មនុស្ស​ជិះ​ក្បាល​យើង​ខ្ញុំយើង​ខ្ញុំ​បាន​ដើរ​លុយ​ភ្លើង និង​ទឹក​ទៅប៉ុន្តែ​ទ្រង់​បាន​នាំ​យើង​ខ្ញុំ​ចេញ​មក​នៅ​ទី​ដ៏​មាន​ជា​បរិបូរ​វិញ។ទំនុកតម្កើង ៦៦:១០-១២

អំណានប្រចាំថ្ងៃ ការបន្តទៅទៀតដោយជំនឿ

ពិភពលោកទាំងមូលបានរង់ចាំមើល ដោយរំពឹងថា ប្រសិនបើព្រះគ្រីស្ទមិនបានយាងមកតាមការកំណត់ទេ នោះសហគមន៍របស់អ្នកដែលរង់ចាំនឹងត្រូវរលាយបាត់ ហើយត្រូវបានគេបោះបង់ចោលជាមិនខាន។ ប៉ុន្តែ ទោះបីជាមនុស្សជាច្រើនបានបោះបង់សេចក្តីជំនឿរបស់គេ ដោយសារសេចក្តីល្បួងជាខ្លាំងនោះក៏ដោយ ក៏នៅតែមានមនុស្សខ្លះ នៅមានជំហរមាំដែរ។ ពួកគេមិនឃើញថាការគិតគូរពីរយៈពេលនៃបទទំនាយរបស់គេខុសនោះឡើយ។ ការចំអករបស់ពួកអ្នកមិនជឿមិនអាចធ្វើឱ្យពួកគេបាត់បង់ជំនឿទេ។ ទោះបីជាព្រះមិនបានយាងមកតាមពេលកំណត់ដែលពួកគេបានរង់ចាំក៏ដោយ ក៏ការនោះមិនអាចធ្វើឱ្យគេបាត់បង់សេចក្តីជំនឿលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដែរ។

ព្រះជាម្ចាស់មិនបានបោះបង់រាស្ត្រទ្រង់ចោលទេ។ ព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់នៅតែគង់នៅជាមួយអស់អ្នកដែលនៅជាប់នឹងពន្លឺដែលខ្លួនបានទទួល ហើយ​មិនព្រមបោះបង់ការរង់ចាំដដែល។ ដោយ​មើលឃើញព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយដែលនឹងកើតឡើងនៅពេលអនាគត សាវកប៉ុលបានសរសេរ​សេចក្តីលើកទឹកចិត្តនិងការព្រមានដល់អ្នកដែលត្រូវបានសាកល្បង និង​អ្នក​រង់ចាំការយាងមករបស់ព្រះគ្រីស្ទ នៅក្នុងវិបត្តិនេះថា «ដូច្នេះ កុំឱ្យបោះបង់ចោលសេចក្តីក្លាហានរបស់អ្នករាល់គ្នា ដែលមានរង្វាន់ជាធំនោះឡើយ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាត្រូវការសេចក្តីអត់ធ្មត់ ដើម្បីឱ្យបានទទួលសេចក្តី ដែលបាន​សន្យា ដោយធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះ ពីព្រោះនៅតែបន្តិចទៀត នោះព្រះអង្គ​ដែល​ត្រូវមក ទ្រង់និងយាងមកមែន ឥតបង្អង់ឡើយ តែពួកមនុស្សសុចរិតនឹងរស់នៅដោយអាងសេចក្តីជំនឿ បើអ្នកណាថយទៅវិញ នោះចិត្តអញគ្មាន​សេចក្តី​អំណរ ចំពោះអ្នកនោះទេ តែយើងរាល់គ្នាមិនមែនជាពួកអ្នកដែលថយទៅវិញ ឱ្យត្រូវវិនាសនោះឡើយ គឺជាពួកអ្នកដែលមានសេចក្តីជំនឿសម្រាប់ឱ្យព្រលឹងបានសង្គ្រោះវិញ» ហេព្រើរ ១០:៣៥-៣៩។

ពួកគេមានវិធីដែលមានសុវត្ថិភាពតែមួយគត់ គឺត្រូវតែរក្សាពន្លឺដែលពួកគេបានទទួលពីព្រះ ដោយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសេចក្តីសន្យារបស់ទ្រង់ ហើយនិងបន្តសិក្សាស្វែងយល់ពីព្រះបន្ទូល ព្រមទាំង​ រង់ចាំទទួលពន្លឺ​ដ៏ពិត​បន្ត​ទៀត។

​អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ជំពូក​ ២៣:១-២៥