​អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ត្រូវ​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​កាន់​ខ្ជាប់ តាម​សេចក្តី​បន្ទាល់​របស់​សេចក្តី​សង្ឃឹម​នោះ ឥត​រវើរវាយ ដ្បិត​ព្រះ​ដែល​បាន​សន្យា​នោះ ទ្រង់​ស្មោះត្រង់។ ហេព្រើរ ១០:២៣​

អំណានប្រចាំថ្ងៃ ​

បទគម្ពីរដែលនៅពីលើគេបង្អស់ ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ និងជាសសរទ្រូងនៃជំនឿរបស់អ្នកដែលរង់ចាំនោះគឺ សេចក្តីប្រកាសនៅក្នុងគម្ពីរដានីយ៉ែល ៨:១៤ ដែលបានចែងថា «ដរាបដល់បានកន្លង ២៣០០ ថ្ងៃ (ព្រះគម្ពីរ​បរិសុទ្ធ​សរសេរថា ២៣០០ ព្រឹកនិងល្ងាច តែតាមន័យដើមគឺ​ ២៣០០ ល្ងាចនិង​ព្រឹក) ទៅ នោះទើបទីបរិសុទ្ធនឹងបានស្អាតឡើងវិញ»។ ទាំងអស់នេះគឺ​ជាពាក្យដែលអ្នកកំពុងរង់ចាំការយាងមកឆាប់ៗរបស់ព្រះជាម្ចាស់គ្រប់ៗគ្នា។ មនុស្សរាប់ពាន់នាក់បានសូត្របទទំនាយ នេះជាប់មាត់ ជាពាក្យនៃ​ការចាំ​យាមរបស់គេ។ ពួកគេមានជំនឿថា ព្រឹត្តិការណ៍នោះហើយដែលនឹងធ្វើឱ្យក្តីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេក្លាយជាការពិត។ ថ្ងៃនៃបទទំនាយនេះត្រូវបានគេជឿថានឹងត្រូវមកដល់ នៅចុងរដូវស្លឹកឈើជ្រុះនៃឆ្នាំ ១៨៤៤។ គ្រីស្ទានទាំងអស់ ព្រមទាំងអ្នកអាត់វេនទីស្ទបាននាំគ្នាជឿថាផែនដីនេះហើយគឺជាទីបរិសុទ្ធ ហើយការដែលទីបរិសុទ្ធនឹងត្រូវបានស្អាតឡើងវិញនោះ គឺជាការលាងសំអាតពិភពលោកនេះដោយភ្លើងនៅថ្ងៃចុងបំផុត ជាព្រឹត្តិការណ៍ដែល​នឹងកើតឡើងនៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទយាងមកជាលើកទីពីរ។ ដូច្នេះពួកគេ​ក៏បានសម្រេចជឿថា ព្រះគ្រីស្ទនឹងយាងត្រឡប់មកកាន់ផែនដីវិញនៅឆ្នាំ ១៨៤៤។

ប៉ុន្តែ ពេលដែលគេបានកំណត់នោះបានកន្លងផុតទៅ ព្រះជាម្ចាស់​មិនបានយាងមកឡើយ។ ពួកគេជឿថាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះមិនដែលខុសទេ អ្វីដែលខុសនោះគឺជាការបកស្រាយបទទំនាយរបស់ពួកគេវិញទេ។ ប៉ុន្តែពួក​គេនៅតែមិនអាចរកឃើញពីកំហុសនៃការបកស្រាយបទទំនាយនោះដដែល ហើយដោយមិនចង់បកស្រាយអ្វីច្រើន អ្នកខ្លះក៏បាននាំគ្នាបដិសេធថា ឆ្នាំ១៨៤៤ នោះ មិនមែនជាទីបញ្ចប់នៃរយៈពេល ២៣០០ ថ្ងៃនៃបទទំនាយ​ទេ។ ពួកគេបានលើកហេតុផលថា ប្រសិន​បើឆ្នាំ ១៨៤៤ ជាទីបញ្ចប់នៃ ២៣០០ ថ្ងៃនៃបទទំនាយមែននោះ ព្រះគ្រីស្ទប្រាដកជាយាងមកសំអាត​ពិភពលោកនេះដោយភ្លើងហើយ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារតែទ្រង់មិនបានយាងមកវិញនៅពេលនេះ បានន័យថាទីបញ្ចប់របស់ ២៣០០ ថ្ងៃនៃបទទំនាយនោះមិនទាន់បានដល់ទីបញ្ចប់នៅឡើយទេ។

​អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ជំពូក​ ៣:១-១៥