​អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ មាន​ពរ​ហើយ អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​សាបព្រោះ​ក្បែរ​គ្រប់​ទាំង​ផ្លូវ​ទឹក ហើយ​លែង​គោ និង​លា ឲ្យ​ដើរ​រក​ស៊ី​តាម​ចិត្ត។ អេសាយ ៣២:២០

អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖ ​ការដាំដុះ គឺជាវិធីសាស្រ្តមួយនៃការអប់រំចិត្តខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ

កសិករដែលបានភ្ជួរដី និងដាំគ្រាប់ពូជត្រៀមសម្រាប់ការប្រមូលផល។ គ្មានអ្នកណាត្រូវឈរនៅក្នុងស្រែមើលផលដែលមិនកើតនោះទេ។ អស់អ្នកដែលរៀនមេរៀនខាងព្រលឹងវិញ្ញាណមកពីមេរៀនភ្ជួរដីនឹងទទួលបានព្រះពរមកពីព្រះជាម្ចាស់។ នៅក្នុងការជីកដី អ្នកធ្វើការមិនដឹងថា អាចរកបានកំណប់អ្វីទេ។

អ្នកធ្វើការត្រូវរៀនមេរៀនដោយខ្លួនឯងពីអ្នកដែល​មានបទពិសោធ​និង​មានចំណេះ។ នេះគឺជាផ្នែកនៃការហ្វឹកហាត់។ ការរៀបចំដីសម្រាប់​ដាំ​ដំណាំនឹងក្លាយជាការអប់រំសម្រាប់ចិត្តខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ។

ព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះអាទិករនៃយើង ជាស្តេចនៃនគរឋានសួគ៌ គឺជាព្រះ​ដែលធ្វើឲ្យគ្រាប់ពូជដុះ ជាអ្នកដែលមើលថែរក្សាវាទាំងថ្ងៃទាំងយប់​ជាអ្នកផ្តល់ថាមពលឲ្យវារីកធំលូតលាស់បាន។ គឺជាទ្រង់ហើយដែលជាអ្នកបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់ និងចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងធំធេងចំពោះកូនចៅរបស់ទ្រង់។ខណៈពេលកសិករដែលជាមនុស្សធម្មតាកំពុងដាំគ្រាប់ពូជ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវិតខាងលោកិយរបស់យើង អ្នកសាបព្រោះមកពីនគរឋានសួគ៌នឹងដាំគ្រាប់ពូជនៅក្នុងចិត្ត ដែលនឹងផ្តល់ផលផ្លែនាំឆ្ពោះទៅរកជីវិតអស់កល្ប។

​អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាថាយ ១៥៖ ១-៩