ថ្ងៃអាទិត្យ ទី១៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៣
អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ចូរសំអាតដំបែរចាស់ចេញ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានត្រឡប់ជាដុំម្សៅថ្មីវិញ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាបានឥតដំបែហើយ ព្រោះព្រះគ្រីស្ទដ៏ជាយញ្ញបូជានៃបុណ្យរំលង នោះបានត្រូវថ្វាយជំនួសយើងរាល់គ្នាហើយ។ កូរិនថូសទី១ ៥:៧
អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖ ព្រះជាម្ចាស់អាចកែប្រែអ្នកដែលមានបាបខ្លាំងជាងគេបាន
គ្មានអ្នកណាម្នាក់ប្រព្រឹត្តិអាក្រក់ ហើយក៏គ្មានអ្នកណាម្នាក់ក្លាយជាមនុស្សមានបាបខ្លាំងហួសហេតុ រហូតដល់ថ្នាក់ព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់មិនអាចកែប្រែបាននោះទេ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងប្រទានជីវិតថ្មីឲ្យ និងស្តាររូបភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងខ្លួនអ្នកណាដែលនឹងអនុញ្ញាតឲ្យព្រះជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងជីវិតរបស់ពួកគេ។
មនុស្សទាំងឡាយគ្មានអំណាចដើម្បីផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯងបានទេមិនថាពួកគេខិតខំព្យាយាមយ៉ាងណាឡើយ។ «មេដំបែ» គឺជាវត្ថុដែលត្រូវតែដាក់លាយជាមួយនឹងម្សៅមុននឹងមានការប្រែប្រួលទៅតាមការចង់បានកើតមានឡើង។ ដូច្នេះព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ត្រូវតែទទួលយកចូលទៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកមានអំពើបាបមុននឹងអ្នកទាំងនោះអាចរៀបចំត្រៀមខ្លួនចូលទៅក្នុងនគរនៃសិរីល្អរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ គ្មានការសិក្សាអប់រំឬចំណេះវិជ្ជាខាងលោកិយណាអាចកែប្រែមនុស្សដែលមានអំពើបាបនៅក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ទៅនគរឋានសួគ៌បានទេ។ អំណាចដែលអាចនាំមកនូវការកែប្រែបានត្រូវតែមកពីព្រះជាម្ចាស់។ ការកែប្រែអាចធ្វើឡើងបានតែតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធតែប៉ុណ្ណោះ។ អស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលនឹងត្រូវបានសង្គ្រោះ មនុស្សណាដែលសំខាន់ និងមនុស្សណាដែលមិនសំខាន់ អ្នកមាន ឬអ្នកក្រីក្រ ត្រូវតែយល់ព្រមនឹងការងារនៃអំណាចរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេម្នាក់ៗ។
ដូចមេដំបែនៅពេលដែលលាយចូលជាមួយនិងម្សៅធ្វើការចេញពីក្នុងមកក្រៅដូចគ្នានឹងការកែប្រែចិត្តជាថ្មីដែលព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ធ្វើការកែប្រែជីវិត។ ការកែប្រែពីខាងក្រៅគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីរួបរួមយើងជាមួយនិងព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ។
មានមនុស្សជាច្រើនដែលព្យាយាមបំផ្លាស់បំប្រែដោយកែប្រែទម្លាប់អាក្រក់នេះឬនោះចេញ ហើយពួកគេសង្ឃឹមថាធ្វើបែបនេះនឹងក្លាយទៅជាគ្រីស្ទាន ប៉ុន្តែពួកគេកំពុងតែចាប់ផ្តើមនៅកន្លែងដែលមិនត្រឹមត្រូវ។ ការងារដំបូងរបស់យើងគឺជាមួយនិងចិត្ត។
ការនិយាយថាជឿនិងមានសេចក្តីពិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងចិត្តគឺជារឿង២ផ្សេងគ្នា។ ការស្គាល់សេចក្តីពិតគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ យើងប្រហែលជាបានដឹងពី«សេចក្តីពិត» ប៉ុន្តែជីវិតរបស់យើងអាចមិនកែប្រែ។ ចិត្តត្រូវតែផ្លាស់ប្តូរជំនឿហើយធ្វើចិត្តឲ្យបានបរិសុទ្ធ។
អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាថាយ ១៥៖ ២១-២៨
ខចងចាំ៖ «ដ្បិតគឺដោយព្រះគុណ ដែលអ្នករាល់គ្នាបានសង្គ្រោះ ដោយសារសេចក្តីជំនឿ ហើយសេចក្តីនោះក៏មិនមែនកើតពីអ្នករាល់គ្នាដែរ គឺជាអំណោយទានរបស់ព្រះវិញ»។ អេភេសូរ ២:៨