​អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ទី​ជំរៅ​ពោល​ថា មិន​មែន​នៅ​ក្នុង​ខ្ញុំ​ទេ ហើយ​សមុទ្រ​ក៏​ថា មិន​មែន​នៅ​នឹង​ខ្ញុំ​ដែរ នឹង​ទិញ​យក​ដោយ​មាស​មិន​បាន គេ​ក៏​មិន​ថ្លឹង​ប្រាក់​ចេញ​ថ្លៃ​ឲ្យ​បាន​ដែរ។ យ៉ូប ២៨:១៤-១៥

អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖ ​ជីវិតអស់កល្ប គឺជាទ្រព្យសម្បត្តិដែលមិនត្រូវបាត់បង់

ព្រះអង្គសង្គ្រោះទតឃើញថា មនុស្សជក់ចិត្តក្នុងការរកលុយកាក់ហើយមើលលែងឃើញនូវអ្វីដែលមានសារៈប្រយោជន៍អស់កល្បហើយ។ទ្រង់បានព្យាយាមកែប្រែអំពើអាក្រក់នេះ។ ទ្រង់ខិតខំបំបែកមន្តអាគមដែលធ្វើឲ្យចិត្តពិការ។ ទ្រង់មានបន្ទូលដោយស្រែកយ៉ាងខ្លាំងថា «ដ្បិតបើមនុស្សណានឹងបានលោកិយទាំងមូល តែបាត់ព្រលឹងទៅ នោះតើមានប្រយោជន៍អ្វី​ដល់អ្នកនោះ ឬតើមនុស្សនឹងយកអ្វីទៅដូរឲ្យបានព្រលឹងខ្លួនវិញ?» ម៉ាថាយ ១៦ៈ២៦។ ទ្រង់ប្រាប់មនុស្សដែលមានបាបអំពីពិភពលោកដែលគ្មាន​បាប​ដែល​ពួកគេមិនយកភ្នែកមើល ទ្រង់ចង់ឲ្យពួកគេយល់ពីអ្វីដែលសំខាន់បើសិន​ជា​ពួកគេបានទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ទ្រង់នាំពួកគេទៅ​ឯ​បល្ល័ង្ក​របស់ព្រះជាម្ចាស់គ្របដណ្តប់ទៅដោយសិរីល្អរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលមិន​អាច​ពិពណ៌នាបានហើយបង្ហាញដល់ពួកគេនូវកំណប់ទ្រព្យនៅទីនោះ។ តម្លៃ​នៃកំណប់ទ្រព្យនេះគឺមានតម្លៃលើសពីមាស ឬប្រាក់ទៅទៀត។ ទ្រព្យសម្បត្តិរ៉ែនៅផែនដីមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមជាមួយវាបានឡើយ។

«ទីជម្រៅពោលថា មិនមែននៅក្នុងខ្ញុំទេ ហើយសមុទ្រក៏ថា មិនមែន​នៅក្នុងខ្ញុំដែរ។ នឹងទិញយកដោយមាសមិនបាន គេក៏មិនថ្លឹងប្រាក់ចេញថ្លៃឲ្យបានដែរ។នឹងយកមាសពីស្រុកអូភារ ឬត្បូងអូនីក្ស ត្បូងកណ្តៀងមករាប់តម្លៃនៃប្រាជ្ញាមិនបាន។ មាស ហើយនិងពេជ្រនឹងផ្ទឹមស្មើមិនបាន​ឬនឹងប្តូរ​ដោយ​​គ្រឿងមាសសុទ្ធក៏មិនបានដែរ។ មិនបាច់នឹងនិយាយដល់ផ្កាថ្ម ឬពីកែវមុក្តាទេដ្បិតប្រាជ្ញាមានតម្លៃច្រើនលើសជាងត្បូងទទឹមទៅទៀត»។ យ៉ូប ២៨ៈ១៤-១៨។

នេះគឺជាកំណប់ទ្រព្យដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ព្រះគម្ពីរគឺជាសៀវភៅមេរៀនដ៏ល្អអស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺជាសៀវភៅអប់រំយ៉ាងល្អ។ មូលដ្ឋានគ្រឹះលើគ្រប់វិទ្យាសាស្ត្រពិតទាំងអស់ គឺមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ចំណេះដឹងលើគ្រប់វិស័យអាចរកឃើញដោយការស្រាវជ្រាវព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។សំខាន់ជាងអ្វីៗទាំងអស់ព្រះគម្ពីរមានវិទ្យាសាស្ត្រនៃសេចក្តីសង្គ្រោះដែលសំខាន់ជាងវិទ្យាសាស្ត្រណាៗទាំងអស់។ ព្រះគម្ពីរគឺប្រៀបដូចជារ៉ែមាសពោរពេញទៅដោយតម្លៃសេចក្តីពិតអំពីព្រះយេស៊ូវ។

​អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាថាយ ១៨៖ ១៥-៣៥