​អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ ដ្បិត​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​សូម នោះ​រមែង​បាន អ្នក​ណា​ដែល​រក នោះ​រមែង​ឃើញ ហើយ​នឹង​បើក​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដែល​គោះ​ដែរ។ ម៉ាថាយ ៧:៨

អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឲ្យយើង​ដើម្បីឲ្យយើងអាចជួយដល់មនុស្សដទៃទៀត

ព្រះយេស៊ូវអាចទតមើលទៅក្នុងពេលអនាគតហើយមើលឃើញពីសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកសាវ័កត្រូវបានសាកល្បងញឹកញាប់។ ជារឿយៗ​ពួក​គេនឹងជួបនៅក្នុងស្ថានភាពលំបាក ហើយនឹងដឹងថា ពួកគេមិនអាចដោះស្រាយ​បញ្ហារបស់ខ្លួនបានទេ។ ប្រជារាស្ត្រដែលចង់បាននំបុ័ងជីវិតនឹងមករកពួកគេហើយពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍ស្រងាកចិត្តដោយគ្មានអ្វីឲ្យ។ ពួកគេត្រូវតែទទួលយកអាហារខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ បើមិនដូច្នោះទេ ពួកគេនឹងគ្មានអ្វីចែកចាយឡើយ។ ពួកគេមិនអាចច្រានចោលអ្នកណាម្នាក់ ដោយមិនចែកចាយអាហារខាងព្រលឹងវិញ្ញាណបានឡើយ។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ពួកគេពីទីកន្លែងដែលបានអាហារខាងព្រលឹងវិញ្ញាណមក។ បុរសដែលមិត្តសម្លាញ់​​របស់គាត់បានមករកគាត់ទាំងស្រេកឃ្លាននោះ មិនបានព្រងើយកន្តើយនឹង​មិត្តភក្តិគាត់ឡើយទោះបីជាយប់ជ្រៅ ហើយក៏ដោយ។ គាត់គ្មានចំណីអាហារ​ឲ្យមិត្តភក្តិគាត់ញាំុមែន ប៉ុន្តែ គាត់ទៅរកអ្នកជិតខាងគាត់ ដែលមានចំណីអាហារហើយសុំទាល់តែគាត់ទទួលបាននូវអ្វីដែលគាត់ត្រូវការ។ ព្រះយេស៊ូវ​បានទូលប្រាប់រឿងនេះ ដើម្បីបង្ហាញពីរបៀប នៅពេលដែលបាវបម្រើ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ ដែលទ្រង់បានចាត់ឲ្យទៅផ្តល់ចំណីអាហារខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ​​ដល់អ្នកដែលស្រេកឃ្លានអាហារនេះ ចង់ធ្វើការងាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ទ្រង់នឹងផ្តល់ឲ្យ។

ប៉ុន្តែ តួអង្គអ្នកជិតខាងដែលចិត្តអាក្រក់នៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចមិនមែនតំណាងឲ្យអត្តចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ ការរៀនមេរៀន​គឺមិនមែនដោយការប្រៀបធៀបឡើយ តែដោយធ្វើឲ្យផ្ទុយពីមេរៀននេះទៅវិញ (បើតួអង្គក្នុងរឿងចិត្តអាក្រក់គឺមិនត្រូវយកតម្រាប់តាមឡើយ)។ មនុស្សដែលចិត្តកំណាញ់ឬអាត្មានិយមនឹងឆាប់ឆ្លើយតបភ្លាមៗ ដើម្បីកុំឲ្យមានការរំខានដល់ខ្លួនទៀត។ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់សព្វព្រះទ័យនឹងប្រទានឲ្យ។ ទ្រង់មានព្រះទ័យពោរពេញទៅដោយសេចក្តីអាណិតមេត្តា ហើយទ្រង់ចង់បំពេញនូវសំណើរបស់អស់អ្នកដែលមកឯទ្រង់ដោយសេចក្តីជំនឿ។ ទ្រង់ប្រទានឲ្យយើងដើម្បីឲ្យយើងអាចជួយដល់អ្នកដទៃ​ ហើយការធ្វើដូចនោះយើងក្លាយទៅដូចជាអង្គទ្រង់។

ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា«ចូរសុំនោះព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រទានឲ្យអ្នករាល់គ្នា ចូរស្វែងរក នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានឃើញ ចូរគោះទ្វារ នោះព្រះអង្គនឹងបើកឲ្យអ្នករាល់គ្នាជាពុំខាន»។ ម៉ាថាយ ៧ៈ៨។

​អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាថាយ ២៦៖៣១-៣៥