​អំណានព្រះគម្ពីរពេលព្រឹក៖ រួច​មក​ទេវតា​នោះ ក៏​បង្ហាញ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ឃើញ​យេសួរ ជា​សំដេច​សង្ឃ ឈរ​នៅ​ចំពោះ​ទេវតា​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា មាន​អារក្ស​សាតាំង​ឈរ​នៅ​ខាង​ស្តាំ​លោក ដើម្បី​តវ៉ា​នឹង​លោក នោះ​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​នឹង​សាតាំង​ថា ម្នាល​សាតាំង ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​បន្ទោស​ឯង អើ ព្រះយេហូវ៉ា​ដែល​បាន​រើស​ក្រុង​យេរូសាឡិម ទ្រង់​ស្តី​បន្ទោស​ដល់​ឯង​នេះ តើ​មិន​មែន​ជា​កន្ទុយ​ឧស ដែល​បាន​កញ្ឆក់​យក​ចេញ​ពី​ភ្លើង​ទេ​ឬ។ សាការី ៣:១-២

អំណានប្រចាំថ្ងៃ៖សាតាំងច្រណែននឹងអស់អ្នកដែលទទួលកម្លាំងពីព្រះយេស៊ូវ

ការងាររបស់សាតាំងគឺជាអ្នកដើរចោទប្រកាន់គេឯងចាប់ផ្តើមនៅឯនគរឋានសួគ៌។ នេះគឺជាការងាររបស់វានៅលើផែនដីនេះចាប់តាំងតែពីមនុស្សប្រព្រឹត្តិអំពើបាបដំបូង។ ខណៈពេលដែលយើងខិតជិតដល់ការយាងត្រឡប់មកវិញជាលើកទី២របស់ព្រះយេស៊ូវ សាតាំងនឹងខិតខំធ្វើឲ្យរាស្ត្ររបស់​ព្រះជាម្ចាស់បាក់ទឹកចិត្តដោយសារតែអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ ខណៈពេលដែលសាតាំងអស់ពេលវេលាវានឹងខំធ្វើការបោកប្រាស់និងបំផ្លិចបំផ្លាញកាន់តែខ្លាំងឡើង។ សាតាំងខឹងនៅពេលដែលវាឃើញមនុស្សមាន​បាបនៅលើផែន​ដីនេះដែលទទួលស្គាល់នូវអំពើបាបរបស់ខ្លួន ហើយនៅតែបង្ហាញការគោរពដល់ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ វាបានតាំងចិត្តថា​ នឹងធ្វើឲ្យពួកគេមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់។ នៅពេលដែលមនុស្សប្រព្រឹត្តិអំពើបាបសាតាំងសប្បាយចិត្ត។ វាមានផ្លូវច្រើននាំមនុស្ស​ឲ្យចូលទៅក្នុងអំពើបាបហើយបំបែកពួកគេចេញពីព្រះជាម្ចាស់។ វាព្យាយាមចោទប្រកាន់និងផ្តន្ទាទោស​ព្រះជាម្ចាស់ក៏ដូចជាអ្នកដែលខំធ្វើការជាមួយព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ ដែលពួកគេបង្ហាញ ពីក្តីមេត្តាករុណា ក្តីស្រឡាញ់អាណិតអាសូរ ហើយនឹងការអភ័យទោស។

ពេលណាព្រះជាម្ចាស់ប្រើអំណាចរបស់ទ្រង់ជួយដល់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ សាតាំងខឹងកាន់តែខ្លាំង។ រៀងរាល់ពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ធ្វើការ​ដើម្បី​រាស្ត្ររបស់ទ្រង់នៅលើផែនដីនេះ សាតាំងហើយនិងទេវតាអាក្រក់របស់វាកាន់តែខំប្រឹងដឹកនាំរាស្ត្ររបស់ព្រះឲ្យធ្លាក់ក្នុងអំពើបាបនិងការបំផ្លិចបំផ្លាញអស់កល្ប។ សាតាំងច្រណែននឹងមនុស្សគ្រប់គ្នា​ដែលទទួលកម្លាំងមកពីព្រះយេស៊ូវ។ សាតាំងធ្វើការដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្ស​ប្រព្រឹត្តិអំពើអាក្រក់ហើយបន្ទាប់មកទម្លាក់កំហុសទៅលើរាស្ត្ររបស់ព្រះដែលវាកំពុងតែល្បួង។ វាបានដាស់តឿនរំឭកពួកគេអំពីអត្តចរិតដែលមានបាបរបស់ពួកគេនិងអំពើបាបជាច្រើន។ ត្រង់ធ្វើឲ្យពួកគេនឹកឃើញអំពីភាព​ទន់ខ្សោយ​និងភាពល្ងង់ខ្លៅដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្តិភាពមិនដឹងគុណរបស់ពួកគេបានបង្ហាញអំពីអំពើបាបរបស់ពួកគេប្រឆាំងនឹងព្រះហើយបង្ហាញដល់ពួកគេថា ពួកគេមានលក្ខណៈមិនដូចព្រះយេស៊ូវដូច្នេះនាំឲ្យអាប់យសដល់អ្នកប្រោសលោះរបស់ពួកគេ។ សាតាំងប្រើប្រាស់រឿងទាំងអស់នេះ​ដើម្បីជជែករកហេតុផលថាហេតុអ្វីបានជាកូនចៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទាំងនេះត្រូវបំផ្លាញ​ចោល។ សាតាំងព្យាយាមបង្កើតភាពភ័យខ្លាចនៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេដោយធ្វើឲ្យពួកគេគិតថាខ្លួនឯងខ្សោយខ្លាំងពេក មានបាបពេកដល់ថ្នាក់អស់សង្ឃឹមថា​ពួកគេមិនអាចអភ័យទោសឲ្យបាន។ ដោយធ្វើការទាំងអស់នេះសាតាំងសង្ឃឹមថា នឹងបានបំផ្លាញសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យពួកគេនឹងចុះចាញ់នឹងសេចក្តីល្បួងនានារបស់វាហើយឈប់ដើរតាមព្រះជាម្ចាស់។

​អំណានព្រះគម្ពីរពេលល្ងាច៖ ម៉ាកុស ៤៖៣០-៣៤