ពួកជំនុំនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបានកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ត្រឹមតែប៉ុន្មានឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ពួកជំនុំនេះបានកើនឡើងចេញពីក្រុមតូចៗនៃអ្នកជឿរហូតទៅដល់មានអ្នកចូលរួមថ្វាយបង្គំរាប់មឺុននាក់។ មានហេតុផលជាច្រើនដែលធ្វើអោយពួកជំនុំនេះបានកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ (១) ព័ន្ធកិច្ចរបស់ព្រះយេស៊ូវ នៅលើផែនដីបានជួយអោយមនុស្សត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ដើម្បីទទួលយកការចែកចាយពីសិស្សរបស់ទ្រង់។ (២) ព្រះបានចាក់បង្អុរព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់មកលើសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ (៣) រីឯហេតុផល មួយទៀតគឺថា ពួកជំនុំនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបានកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សដោយសារតែក្រុមតូចៗ។
សូមអានខគម្ពីរកិច្ចការ ១៨៖១-១៥ និងកិច្ចការ ២០៖១-៤។ តើហេតុអ្វីបានជាលោកលូកាបានបង្ហាញប្រាប់យើងនៅក្នុងខទាំងនេះអំពីឈ្មោះរបស់បុគ្គលមួយចំនួនដែលលោកប៉ុលបានធ្វើកិច្ចការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងពួកគេ?
រឿងនេះគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ដោយឃើញថា លោកលូកាបានបង្ហាញប្រាប់យើងអំពីឈ្មោះ របស់បុគ្គលមួយចំនួនដែលលោកប៉ុលបានធ្វើកិច្ចការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងពួកគេ។ បុគ្គលនីមួយៗសុទ្ធតែសំខាន់សម្រាប់លោកប៉ុល។ គាត់បានស្គាល់ឈ្មោះរបស់ពួកគេ។ លោកប៉ុល និងមិត្តភក្តិរបស់គាត់បានជួយគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងព័ន្ធកិច្ចរបស់ពួកគេសម្រាប់ព្រះ។ លោកលូកាពុំបានបង្ហាញប្រាប់យើងអំពីឈ្មោះរបស់បុគ្គលទាំងអស់ដែលលោកប៉ុលបានធ្វើកិច្ចការជាមួយនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ឈ្មោះដែលលោកលូកាបានបង្ហាញប្រាប់យើងនៅត្រង់នេះបង្ហាញថា ការធ្វើកិច្ចការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងមិត្តភក្តិរបស់ គាត់មានសារៈសំខាន់ជាទីបំផុតសម្រាប់លោកប៉ុល ទោះបីជានៅក្នុងក្រុមតូចៗក៏ដោយ។
បុគ្គលនីមួយៗនៅក្នុងខទាំងនេះមានអំណោយទានផ្សេងៗគ្នា។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាមកពីស្រុក ដែលមានវប្បធម៌ផ្សេងៗគ្នា។ ម៉្លោះហើយ ពួកគេតែងតែមានទស្សនៈពុំដូចគ្នា។ ទន្ទឹមនឹងនេះ បុគ្គលនីមួយៗមានភារកិច្ចពិសេសមួយចំនួនដើម្បីបំពេញថ្វាយដល់ព្រះ។ បុគ្គលម្នាក់ៗមានបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ជាមួយ នឹងព្រះយេស៊ូវ។ អំណោយទានផ្សេងៗគ្នា និងបទពិសោធន៍របស់ពួកគេជួយអោយពួកជំនុំនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបានកើនឡើង។
សូមប្រៀបធៀបខគម្ពីរកិច្ចការ ១៦៖១១-១៥, ៤០ និងកិច្ចការ ១២៖១១, ១២។ តើការអញ្ជើញរបៀបណាដែលនាងលីឌាបានធ្វើចំពោះលោកប៉ុល បន្ទាប់ពីនាងបានក្លាយជាគ្រីស្ទានដូចដែលយើងបានឃើញនៅក្នុងខទាំងនេះ? តើលោកប៉ុល និងលោកពេត្រុសបានធ្វើដំណើរទៅកន្លែងណាបន្ទាប់ពីព្រះបានរំដោះពួកគេចេញពីគុក?
ពួកជំនុំនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបានជួបជុំគ្នានៅក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ។ ផ្ទះរបស់ពួកគេបានក្លាយជាកន្លែងដ៏សំខាន់សម្រាប់ការចែកចាយអំពីសេចក្តីពិតរបស់ព្រះ ព្រមទាំងបានក្លាយមកជាកន្លែងធ្វើកិច្ចការដែលក្រុមតូចៗបានធ្វើថ្វាយព្រះផងដែរ។
តើលោកអ្នកធ្លាប់បានគិតថា នឹងចាប់ផើ្តមក្រុមតូចៗនៅក្នុងផ្ទះរបស់លោកអ្នកដែរឬទេ? លោកអ្នកប្រហែលជាមានក្រុមតូចៗមួយក្រុមរួចទៅហើយ។ ប្រសិនបើមានមែន តើក្រុមតូចៗមួយនោះបានក្លាយ ជាព្រះពរមកលើជីវិតខាងឯវិញ្ញាណរបស់លោកអ្នកយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ?
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី៣ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០
របៀបដែលក្រុមតូចៗបំពេញកិច្ចការ
ព្រះបានប្រើក្រុមតូចៗអោយពង្រីកពួកជំនុំរបស់ទ្រង់។ ក្រុមតូចៗគឺជាកន្លែងដ៏មានសុវត្ថិភាពសម្រាប់អោយមនុស្សចែករំលែកអំពីបញ្ហា និងចំណាប់អារម្មណ៍ ឬកង្វល់អំពីអ្វីមួយរបស់ពួកគេ។ ក្រុមតូចៗផ្តល់ឱកាសអោយមនុស្សបានរឹងមាំឡើងខាងឯវិញ្ញាណ។ ចំណងមិត្តភាពក៏ជាបទពិសោធន៍មួយផ្នែកនៃក្រុមតូចៗផងដែរ។ អ្នកដែលពុំមែនជាគ្រីស្ទានជាច្រើនមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅក្នុងការជួបជំុំនៃក្រុមតូចៗនៅឯផ្ទះជាជាងទៅឯព្រះវិហារជាលើកដំបូង។
សូមអានខគម្ពីរកិច្ចការ ៤៖៣១; កិច្ចការ ១២៖១២ និងកិច្ចការ ២០៖១៧-១៩, ២៧-៣២។ សូមរៀបរាប់អំពីកិច្ចការផ្សេងៗគ្នាទាំងអស់ដែលក្រុមនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងនេះបានធ្វើ។ តើពួកគេបានធ្វើអ្វីខ្លះ?
គ្រីស្ទាននៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបានជួបជុំគ្នាដើម្បីអធិស្ឋានសម្រាប់អ្នកដទៃ។ ពួកគេក៏បានអធិស្ឋានអំពីរឿងទាំងឡាយដែលពួកគេព្រួយបារម្ភផងដែរ។ ពួកគេបានចែករំលែកមិត្តភាពដ៏កក់ក្តៅ សិក្សាព្រះគម្ពីរ រៀនអំពីរបៀបបម្រើព្រះអោយកាន់តែប្រសើរឡើង ការពារគ្នាទៅវិញទៅមក និងធ្វើបន្ទាល់រួមគ្នា។
ក្រុមតូចៗបានធ្វើអោយជីវិតកាន់តែប្រសើរឡើង។ សមាជិកនៅក្នុងក្រុមតូចៗបានបញ្ចូលអំណោយទានរបស់ពួកគេរួមគ្នា ដើម្បីបម្រើដល់ព្រះ។ ពួកគេបានអនុញ្ញាតអោយព្រះវិញ្ញាណប្រើពួកគេអោយចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនឹងអ្នកដទៃ។ ក្រុមតូចៗគឺជា «ឧបករណ៍» ដ៏មានអំណាចជាទីបំផុតនៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ព្រះ។
សូមអានខគម្ពីរម៉ាថាយ ៩៖៣៧, ៣៨។ តើព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលយ៉ាងដូចម្តេចអំពី «ចម្រូត» ដ៏ធំរបស់មនុស្សដែលត្រូវការនាំចូលទៅក្នុងនគររបស់ព្រះដូចដែលយើងបានឃើញនៅក្នុងខទាំងនេះ? តើព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា បញ្ហាអាចនឹងដោះស្រាយបានដោយរបៀបណា?
សិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវមើលឃើញសេចក្តីសង្ឃឹមតិចតួចជាទីបំផុតសម្រាប់អោយដំណឹងល្អអាចចែកចាយទៅកាន់មនុស្សគ្រប់គ្នាបាន។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវបានទតឃើញឱកាសក្នុងការទទួលបានជោគជ័យដ៏ធំ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់សិស្សរបស់ទ្រង់អំពីដំណឹងដ៏អស្ចារ្យថា «ចំរូតធំណាស់» (ម៉ាថាយ៩៖៣៧)។ បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់សិស្សរបស់ទ្រង់អំពីបញ្ហាមួយ។ «តែមាន អ្នកច្រូតតិចទេ» (ម៉ាថាយ ៩៖៣៧)។ ចំឡើយរបស់ព្រះយេស៊ូវចំពោះបញ្ហាមួយនោះគឺជាការអធិស្ឋាន។ «ដូច្នេះ ចូរសូមអង្វរដល់ព្រះអម្ចាស់នៃចំរូតឲ្យទ្រង់ចាត់អ្នកច្រូតមកក្នុងចំរូតទ្រង់» (ម៉ាថាយ ៩៖៣៨)។ ក្រុមតូចៗគឺជាចំឡើយឆ្លើយតបទៅនឹងសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ ក្រុមតូចៗបានជួយអោយចំនួននៃអ្នកធ្វើការបានកើនឡើង។
កិច្ចការដ៏សំខាន់បំផុតដែលក្រុមតូចៗមាននោះ គឺជាការធ្វើបន្ទាល់ និងការបម្រើព្រះ។ ក្រុមតូចៗត្រូវតែនាំមនុស្សទៅឯព្រះយេស៊ូវ ពង្រឹងជំនឿរបស់ពួកគេ និងជួយពួកគេអោយធ្វើជាស្មរបន្ទាល់។
ថ្ងៃសុក្រ ទី៤ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២០
សិក្សាបន្ថែម
ជាច្រើនឆ្នាំមុនក្រុមថ្វាយបង្គំមួយនៅអឺរ៉ុបបានសម្រេចថា នឹងធ្វើកិច្ចការដ៏ធំ និងសំខាន់មួយសម្រាប់ព្រះ។ ពួកជំនុំពុំបានកើនឡើងទាល់តែសោះ។ គ្មានអ្នកថ្មីណាម្នាក់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅក្នុងក្រុមថ្វាយបង្គំមួយនេះជាយូរណាស់មកហើយ។ ក្រុមថ្វាយបង្គំមួយនេះពុំមានអនាគតភ្លឺស្វាងនោះទេ។ គ្រូគង្វាល និងមេដឹកនាំក្រុមថ្វាយបង្គំបានរួមគ្នាអធិស្ឋាន។ ពួកគេបានគិតអំពីផែនការដើម្បីជួយដល់ក្រុមថ្វាយបង្គំមួយនេះ។
ពួកគេបានចាប់ផ្តើមសិក្សាព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី។ ខណៈពេលដែលពួកគេសិក្សាព្រះគម្ពីរ ពួកគេបានសម្រេចថា នឹងបង្កើតក្រុមតូចៗមួយ ដើម្បីបម្រើអោយកាន់តែពេញលេញ។ សមាជិក៩នាក់នៃពួកជំនុំមានសេចក្តីរំភើបចំពោះផែនការមួយនេះជាខ្លាំង។ ពួកគេបានសម្រេចចិត្តអធិស្ឋានរួមគ្នា និងសិក្សាអំពីរបៀបអនុវត្តក្រុមតូចៗរបស់ពួកគេ ដើម្បីបម្រើព្រះអោយបានល្អបំផុត។ មិនយូរប៉ុន្មាន ពួកគេបានសម្រេចយកផ្ទះរបស់ពួកគេម្នាក់ៗធ្វើជាទីតាំងសម្រាប់ការចែកចាយសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរជាមួយនឹងអ្នកដទៃ។ សមាជិកនៅកុ្នុងក្រុមបានរៀនអំពីរបៀបប្រើអំណោយទានរបស់ពួកគេតាមវិធីផ្សេងៗគ្នា។ ពួកគេបានបង្កើតក្រុមថ្មីៗសម្រាប់ការអធិស្ឋាន និងការជួយដល់អ្នកក្រីក្រ និងអ្នកខ្វះខាត។ ពួកគេបង្កើតមិត្តភាពជាមួយនឹង អ្នកដទៃនៅក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគេ។ ពួកគេបានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់បន្ថែមទៀតទៅកាន់សមាជិក ក្រុមគ្រួសារ មិត្តភក្តិ និងសមាជិកអាត់វេនទីស្ទដទៃទៀតដែលបានចូលមកក្នុងក្រុមថ្វាយបង្គំ។ មេដឹកនាំ ក្រុមតូចៗទាំង៩នាក់បានបង្កើតថ្នាក់ព្រះគម្ពីរនៅក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ និងមានភ្ញៀវ៤០នាក់បានចូលរួមថ្វាយបង្គំជាមួយនឹងពួកគេ។ សមាជិកនៃក្រុមតូចៗមានសេចក្តីរំភើបជាខ្លាំងទៅលើការអស្ចារ្យដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានបណ្តាល។ មិនយូរប៉ុន្មាន មនុស្ស១៧នាក់នៅក្នុងចំណោមភ្ញៀវទាំង៤០នាក់នោះបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ តើរឿងនេះបានបង្ហាញយើងអ្វីខ្លះ? រឿងនេះបានបង្ហាញថា ក្រុមតូចៗអាចធ្វើអោយការផ្លាស់ប្តូរធំៗកើតឡើងបាន។ ក្រុមតូចៗគឺជាវិធីសាស្ត្រមួយរបស់ព្រះក្នុងការរួមបញ្ចូលសមាជិកព្រះវិហារផ្សេងៗគ្នាជាច្រើនទៅក្នុងព័ន្ធកិច្ចរបស់ពួកជំនុំ។
សំនួរពិភាក្សា៖
- សូមពិភាក្សាគ្នាបន្ថែមអំពីមេរៀននៃថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ និងកិច្ចការសំខាន់ៗដែលក្រុមតូចៗបានធ្វើនៅក្នុងថ្នាក់។ តើមានកិច្ចការអ្វីផ្សេងដែលក្រុមតូចៗអាចធ្វើបានទៀតដែរឬទេ? តើមានវិធីអ្វីខ្លះ ដែលក្រុមតូចៗអាចជួយសមាជិកដែលមានអំណោយទានអោយមានលទ្ធភាពប្រើអំណោយទានទាំងនោះ ខណៈ ដែលពួកគេពុំធ្លាប់ដែលប្រើអំណោយទានទាំងនោះពីមុនមក?
- តើហេតុអ្វីបានជាការដែលក្រុមតូចៗត្រូវចាំជានិច្ចថាភារកិច្ចដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ពួកគេគឺជាការចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនឹងអ្នកដទៃដែលពុំទាន់បានដឹង ជារឿងដ៏សំខាន់សម្រាប់ក្រុមតូចៗ? ទន្ទឹមនឹងនេះ តើហេតុអ្វីបានជាការផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងពួកជំនុំដទៃៗទៀតមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ក្រុមតូចៗ?
- តើលោកអ្នកធ្លាប់ជាផ្នែកមួយនៃក្រុមតូចដែលបានស្លាប់ទៅហើយដែរឬទេ? តើលោកអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជារឿងនោះកើតឡើង?
- សូមគិតរឿងដែលលោកអ្នកបានអាននៅក្នុងការសិក្សានៅថ្ងៃនេះអំពីក្រុមថ្វាយបង្គំតូចមួយនៅអឺរ៉ុប។ តើអ្វីដែលធ្វើអោយក្រុមតូចរបស់ពួកគេបានទទួលជោគជ័យ? តើផ្នែកអ្វីខ្លះ ដែលពួកគេបានធ្វើការនៅឯផ្ទះដែលនាំទៅរកភាពជោគជ័យរបស់ពួកគេ? នៅពេលដែលលោកអ្នកចាប់ផ្តើមព័ន្ធកិច្ចរបស់លោកអ្នកសម្រាប់ព្រះនៅក្នុងសហគមន៍របស់លោកអ្នកជាលើកដំបូង? តើហេតុអ្វីបានជាការជួបជុំនៅឯផ្ទះ ឬនៅទីកន្លែងដទៃទៀតមានសុវត្ថិភាពជាងនៅឯព្រះវិហារ?
រឿងខ្លី
ការអភ័យទោសនៅឯទីម័រខាងកើត
ឃាតករដែលពុំបានទទួលជោគជ័យក្នុងការសម្លាប់ស្មៀននៃហាងសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទនឹងមិនត្រូវប្រឈមមុខនឹងការកាត់ទោសនោះឡើយ បន្ទាប់ពីអាជ្ញាធរទីម័រខាងកើតទទួលយកការសម្រេចចិត្តរបស់ស្មៀនថា នឹងអភ័យទោសជាជាងស្វែងរកយុត្តិធម៌ទៅលើការវាយប្រហារនោះ។ ករណីនេះបានធ្វើអោយប្រជាជននៃទីក្រុងឡូស៉្បាឡូស (Lospalos) នៃប្រទេសទីម័រមានការភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ដែលការផ្តន្ទាទោសគឺជារឿងធម្មតា សូម្បីតែអាជ្ញាធរក៏បានបង្ហាញអារម្មណ៍ពុំគួរអោយជឿដែលថា អេឌូ វ៉ាឈូមូរា (Edu Wachumura) ដែលជាស្មៀនហាងបានជ្រើសរើសអភ័យទោសអោយឃាតករនោះទៅវិញ។
ជូវីនីល អានានាស (Juvinil Ananias) បានយកលំពែងចាក់ចូលទៅតាមទ្វារហាងដោយមានបំណងចង់សម្លាប់អេឌូនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៧ទាំងស្រវឹង។ អេឌូបានជួយជូវីនីលនៅឯប៉ុស្តិ៍ប៉ូលីសឡូសស៉្បាឡូស នៅក្នុងឆ្នាំ២០១៩ និងបានចុះហត្ថលេខាលើសេចក្តីប្រកាសលើកលែងទោសដល់ជូវីនីល។ ជូវីនីលបានសម្ដែងវិប្បដិសារីដោយស្ងៀមស្ងាត់។ គាត់បាននិយាយថា «អោយខ្ញុំសូមទោសទៅលើទង្វើដែលខ្ញុំបានធ្វើទៅលើអ្នក។ សូមអរគុណ»។
ជូវីនីលបានសម្លាប់ជ្រូក និងបានអញ្ជើញអេឌូអោយចូលរួមជាកិត្តិយសនៅក្នុងកម្មវិធីជប់លៀងរបស់គាត់ ប៉ុន្តែ អេឌូបានបដិសេធការអញ្ជើញនោះដោយពន្យល់ថា គាត់តមសាច់ជ្រូក។ មន្ត្រីអាជ្ញាធរបានសម្លឹងមើលទាំងពុំគួរអោយជឿ ខណៈដែលអេឌូបានចុះហត្ថលេខាលើក្រដាសនៅក្នុងទីឃុំឃាំងរបស់ពួកគេ។ មន្ត្រីម្នាក់បាននិយាយទៅកាន់ជូវីនីលថា «យ៉ាងហោចណាស់ ឯងគួរតែជូនសគុណ ឬគោមួយក្បាលដល់អេឌូ»។
ការវាយប្រហារមួយនេះត្រូវបានបង្ហាញជារឿងនៃបេសកកម្មសប្បាតហ៍ស្គូលនៅក្នុងត្រីមាសទី៤ ឆ្នាំ២០១៨ ដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីជូវីនីលស្រវឹងបានទំលុះចូលទៅក្នុងហាង និងបានជេរប្រទេច ផ្តាសាលើអេឌូ អាយុ២៨ឆ្នាំ ដែលកំពុងតែធ្វើការនៅខាងក្រោយតុគិតលុយ។ អេឌូដែលបានចូលជាពួកជំនុំអាត់វេនទីស្ទ បន្ទាប់ពីការសិក្សាព្រះគម្ពីរពីលោកសេលីនដូ ជោអូ ឡេយ (Zelindo Joao Lay) ដែលជាម្ចាស់ហាងគាត់បន្ទោសជូវីនីលដោយស្រទន់។ ជូវីនីលបានគំរាមកំហែងថា នឹងសម្លាប់អេឌូ ប៉ុន្តែ បានដកខ្លួនទៅវិញ នៅពេលដែលគាត់ឃើញអតិថិជនដទៃទៀតនៅក្នុងហាងនោះដែរ។ គាត់បាននិយាយទាំងសង្គ្រឺតធ្មេញ ខណៈដែលគាត់បើកទ្វារហាងបំរុងនឹងចេញថា «អញនឹងសម្លាប់ឯងយប់នេះ»។
យប់នោះ អេឌូបានឮសំឡេងគោះទ្វារពីខាងក្រៅទ្វារដែកទី២ដែលនៅខាងក្រោយហាង។ គាត់បានដើរទៅដល់ទ្វារដែលចាក់សោនឹងច្រវាក់ជាប់គ្នា រួចលួចមើលនៅតាមចន្លោះច្រវាក់សោនោះដើម្បី អោយដឹងថា តើអ្នកណានៅខាងក្រៅ។ នៅពេលនោះ លំពែងមួយបានចាក់ចូលមកតាមទ្វារ។ អេឌូបានលើកដៃរបស់គាត់បញ្ជៀសទិសដៅនៃលំពែងនោះចេញភ្លាមមួយរំពេច។ ចុងលំពែងបានវាសចំច្រមុះរបស់ គាត់។
ពីរថ្ងៃក្រោយមក អាជ្ញាធរបានចូលមកក្នុងហាង ដើម្បីសើុបសួរអេឌូថា តើគាត់ចង់អោយអ្នកលួចប្រហារគាត់ចូលទៅក្នុងគុកដែរឬទេ។ អេឌូបានគ្រវីក្បាលគាត់។ គាត់បាននិយាយថា «ខ្ញុំបានអភ័យទោសអោយបុរសម្នាក់នោះហើយ»។ ទោះបីជាដូច្នោះក្តី អាជ្ញាធរបានចាប់ឃុំជូវីនីលអស់រយៈពេលមួយអាទិត្យ តែក្រោយមកក៏ដោះលែងគាត់វិញ។ នីតិវិធីច្បាប់ដ៏វែងអន្លាយត្រូវបានអនុវត្តរហូតដល់ឆ្នាំ២០១៩ នៅពេលដែលជូវីនីលត្រូវបានប្រកាសជាផ្លូវការពីការលើកលែងទោសដោយសំណាក់អាជ្ញាធរ។
ហ្សេលីនដូ (Zelindo) សង្ឃឹមថាសហគមន៍ក្នុងតំបន់ដែលស្រឡាំងកាំងនឹងយល់បានថា ព្រះ ចង់លើកលែងទោសអោយពួកគេដូចដែលអេឌូបាន អភ័យទោសដល់ជូវីនីលយ៉ាងដូច្នោះដែរ។ បន្ទាប់ពីការវាយប្រហារនោះមក បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់អេឌូបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ហ្សេលីនដូសង្ឃឹមថា មនុស្សជាច្រើននឹងធ្វើតាមគំរូរបស់ពួកគេផងដែរ។
