សូមអានខគម្ពីរដានីយ៉ែល ១០:៤-៩។ តើមានរឿងអ្វីកើតឡើងដល់លោកដានីយ៉ែលនៅក្នុងខទាំងនេះ?
ក្នុងខគម្ពីរដានីយ៉ែល ១០:៥, ៦ លោកដានីយ៉ែលបានឃើញបុរសម្នាក់ដែលមើលទៅដូចជា កូនមនុស្ស។ «ខ្ញុំក៏ឃើញ ក្នុងការជាក់ស្តែងពេលយប់នោះ មាន១អង្គដូចជាមនុស្សជាតិ ទ្រង់យាងមកក្នុងពពកឰដ៏អាកាសទ្រង់យាងមកឯព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីបុរាណនោះ ហើយមានគេនាំចូលទៅចំពោះព្រះអង្គ» (ដានីយ៉ែល ៧:១៣)។ បុគ្គលម្នាក់នេះ ពាក់អាវខ្លូតទេសបរិសុទ្ធ។ លោកស្លៀកពាក់ដូចជា សម្តេចសង្ឃ ។ «ត្រូវឲ្យពាក់អាវខ្លូតទេសបរិសុទ្ធ និងស្លៀកខោស្នាប់ភ្លៅខ្លូតទេស ព្រមទាំងក្រវាត់ ខ្សែក្រវាត់ខ្លូតទេស ហើយ ពាក់មួកខ្លូតទេសនៅក្បាល នោះជាសំលៀកបំពាក់បរិសុទ្ធ» (លេវីវិន័យ ១៦:៤)។ ទ្រង់ក៏ជា «ព្រះអម្ចាស់លើ អស់ទាំងព្រះអម្ចាស់» (ដានីយ៉ែល ៨:២៥) ផងដែរ។ ព្រះអម្ចាស់លើអស់ទាំងព្រះអម្ចាស់ធ្វើកិច្ចការដើម្បីសង្គ្រោះរាស្ត្ររបស់ព្រះនៅក្នុងរោងឧបោសថនៃស្ថានសួគ៌។ បុគ្គលម្នាក់ នេះ ដែលលោកដានីយ៉ែលបានឃើញ ក្នុងខគម្ពីរដានីយ៉ែល ១០:៥, ៦ ក៏បានបំពាក់មាសសុទ្ធដូចជាស្តេច ផងដែរ។ ទ្រង់ភ្លឺដូចជាផ្លេកបន្ទរ ដូចជាភ្លើង និងដូចជាលង្ហិន។ ទ្រង់មានសំឡេងខ្លាំង។ ទ្រង់គឺជាសម្តេច សង្ឃជាស្តេច និងជាមេទ័ព។ ព្រះអម្ចាស់នេះជួយយើងអោយនឹកចាំដល់បុគ្គលម្នាក់ដែលបានលេចមក អោយលោកយ៉ូស្វេឃើញ មុនសង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងទីក្រុងយេរីខូរ (យ៉ូស្វេ ៥:១៣, ១៤)។ នៅក្នុងសុបិន លោកយ៉ូស្វបានឃើញ «មនុស្សម្នាក់កំពុងតែឈរនៅមុខលោកមានទាំងកាន់ដាវហូតជាស្រេច» (យ៉ូស្វេ ៥:១៤)។ ពាក្យនៃភាសាហេព្រើរសម្រាប់ «មេទ័ព (Commander)» ឬ នាយទាហាន មានន័យដូចគ្នាជា មួយពាក្យ ដែលសរសេរថា «ព្រះអម្ចាស់ (Prince)» ក្នុងខគម្ពីរដានីយ៉ែល ១០:២១។
សូមអានខគម្ពីរដានីយ៉ែល ៥:១៣-១៥ និង វិវរណៈ ១:១២-១៨។ តើរូបភាពនៃព្រះរាជបុត្រា នៃព្រះនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរយ៉ូស្វ និងកណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈ បើកបង្ហាញដូចគ្នានឹងរូបភាពរបស់ព្រះនៅក្នុងខគម្ពីរ ដានីយ៉ែល ១០ យ៉ាងដូចម្តេច?
លោកដានីយ៉ែលបង្ហាញប្រាប់យើងពីអ្វីដែលនឹងកើតទៅលើសាសន៍ដែលនៅជាមួយនឹងលោក។ ពួក គេពុំបានឃើញនូវអ្វីដែលលោកដានីយ៉ែលបានឃើញនៅក្នុងសុបិនរបស់លោកនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅ តែមានការភ័យខ្លាច។ សូម្បីតែលោកដានីយ៉ែលផ្ទាល់ ក៏ខ្សោះល្វើយណាស់ដែរ។ បន្ទាប់មក លោកបាន ដួលចុះទៅនឹងដី។ សុបិនរបស់លោកដានីយ៉ែលបានបង្ហាញថា ព្រះគ្រប់គ្រងលើប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ដូចដែល យើងនឹងបានឃើញដែរថា ព្រះមានបន្ទូលប្រាប់លោកដានីយ៉ែលអំពីរឿងទាំងឡាយដែលនឹងត្រូវកើតឡើងនៅ ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃមនុស្ស រាប់ចាប់ពីសម័យរបស់លោកដានីយ៉ែលរហូតដល់នគររបស់ព្រះ បានចុះមកដល់ (បទគម្ពីរដានីយ៉ែល ១១ និង ១២)។
ថ្ងៃអង្គារ ទី១០ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០
ទេវតាពាល់លោកដានីយ៉ែល
សូមអានអំពីលោកដានីយ៉ែល និងទេវតា ក្នុងខគម្ពីរដានីយ៉ែល ១០:១០-១៩។ តើមានរឿង អ្វីកើតឡើងគ្រប់ពេលដែលទេវតាបានពាល់ដល់លោក?
ពន្លឺបានលេចមកពីព្រះ បណ្តាលអោយលោកដានីយ៉ែលដួលចុះទៅលើដី។ បន្ទាប់មក ទេវតា បានពាល់លោកដានីយ៉ែល និងកំសាន្តចិត្ដលោកឡើងវិញ។ ដូចដែលយើងបានអានរឿងរួចមកហើយដែរ ថា ទេវតាបានពាល់លោកដានីយ៉ែលចំនួន ៣ដង។
ការពាល់លើកទី១ ជួយលោកដានីយ៉ែលអោយអាចក្រោកឈរឡើង។ បន្ទាប់មក លោកអាចឮសំឡេងនៃសារចេញពីស្ថានសួគ៌មក៖ «រួចលោកប្រាប់ខ្ញុំថា ដានីយ៉ែលអើយ កុំឲ្យខ្លាចឡើយ ដ្បិតចាប់តាំងពីថ្ងៃមុនដំបូង ដែលអ្នកបានតាំងចិត្តរកយល់ ហើយបន្ទាបខ្លួនចុះ នៅចំពោះព្រះនៃអ្នក នោះពាក្យរបស់អ្នកក៏បានឮហើយ រួចយើងក៏បានមក ដោយព្រោះពាក្យនោះ» (ដានីយ៉ែល ១០:១២)។ សេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ លោកដានីយ៉ែលបានធ្វើអោយរំជួលព្រះទ័យរបស់ព្រះនៅស្ថានសួគ៌។ ម្ល៉ោះហើយ យើងអាចមើលឃើញ បានថា ព្រះទ្រង់ផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្តាប់រាល់ការអធិស្ឋានរបស់យើង។ យើងអាចជឿទុកចិត្តទៅលើព្រះ ដើម្បី អោយទ្រង់ជួយយើងនៅគ្រប់ពេលដែលយើងមានបញ្ហាផងដែរ។
ការពាល់លើកទី២ ជួយលោកដានីយ៉ែលអោយអាចនិយាយបាន។ លោកបានប្រាប់ទៅព្រះអំពី អ្វីដែលនៅក្នុងចិត្តរបស់លោក៖ «ឱលោកម្ចាស់អើយ សេចក្តីបារម្ភព្រួយបានចាប់ខ្ញុំ ដោយព្រោះឃើញការជាក់ស្តែងនេះ ហើយខ្ញុំឥតមានកំឡាំងទៀតសោះ ដ្បិតធ្វើដូចម្តេចឲ្យខ្ញុំ ជាបាវបំរើរបស់លោកម្ចាស់ ហ៊ាននិយាយនឹងលោកបាន ពីព្រោះចំណែកខ្ញុំ ស្រាប់តែគ្មានកំឡាំងនៅក្នុងខ្លួនទៀតសោះ ក៏គ្មានដង្ហើមសល់នៅដែរ» (ដានីយ៉ែល ១០:១៦, ១៧)។ តើផ្នែកនៃរឿងរបស់លោកដានីយ៉ែលនេះបង្ហាញយើងអំពីអ្វី? មែនហើយ ព្រះចង់សន្ទនាជាមួយយើង។ ប៉ុន្តែ ព្រះក៏ចង់អោយយើងទូលប្រាប់អំពីអារម្មណ៍ តម្រូវការ និងក្តីសង្ឃឹមរបស់ យើងទៅកាន់ទ្រង់ផងដែរ។
ការពាល់លើកទី៣ ធ្វើអោយលោកដានីយ៉ែលមានកម្លាំងឡើង។ ដោយសារតែលោកដានីយ៉ែល អស់កម្លាំង ដូចនេះ ទេវតាបានមកពាល់លោក។ ទេវតាបានផ្តល់នូវការកំសាន្តចិត្ត និងសន្តិភាពដល់លោក ដានីយ៉ែល៖ «ឱអ្នកសំណប់យ៉ាងសំខាន់អើយ កុំឲ្យខ្លាចឡើយ សូមឲ្យបានប្រកបដោយសេចក្តីសុខចុះ ចូរឲ្យមានកំឡាំងឡើង អើ ចូរមានកំឡាំងឡើង» (ដានីយ៉ែល ១០:១៩)។ ចូរចងចាំថា ព្រះបានបញ្ជូនទេវតាអោយមកឯលោកដានីយ៉ែល ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់លោក។ ដូច្នេះ សុបិននៅក្នុងបទគម្ពីរ ដានីយ៉ែល ១១ ជាផ្នែកនៃចម្លើយរបស់ព្រះទៅកាន់សេចក្តីអធិស្ឋានរបស់លោកដានីយ៉ែលផងដែរ។ ព្រះបាន ប្រទានសុបិននិមិត្តដល់លោកដានីយ៉ែល ជាការលើកទឹកចិត្តដល់លោក។ លោកដានីយ៉ែលមានការអាក់អន់ ចិត្តចំពោះសាសន៍របស់លោក។ ឥឡូវនេះ ព្រះបានប្រទាននូវក្តីសុខសាន្តដល់លោក។ យើងក៏អាចទទួលបាននូវក្តីសុខសាន្តនេះក្នុងគ្រាលំបាកផងដែរ។ សេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះជួយយើងអោយសម្លឹងមើលទៅ អនាគតដោយក្តីសង្ឃឹម។
«នៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ នគរស្ថានសួគ៌ប្រហែលជាកាន់តែខិតជិតមកដល់ហើយ។» ដកស្រង់ពី Ellen G. White, The Desire of Ages, pages 48, adapted។ តើលោកអ្នកនឹងរស់នៅដោយរបៀប ណា ប្រសិនបើលោកអ្នករក្សាសេចក្តីពិតនេះអោយនៅក្នុងចិត្តនិងគំនិតរបស់លោកអ្នក?
ថ្ងៃពុធ ទី១១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០
សង្គ្រាមដ៏ធំ
តើអ្វីដែលបានបង្ហាញដល់លោកដានីយ៉ែលនៅក្នុងខគម្ពីរដានីយ៉ែល ១០:២០, ២១?
ទេវតាបានបង្ហាញអោយលោកដានីយ៉ែលឃើញអំពីសង្គ្រាមរវាងអំពើល្អ និងអំពើអាក្រក់ដែល បានកើតឡើងទាំងអស់នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃមនុស្សជាតិ។ នៅពេលដែលលោកដានីយ៉ែលចាប់ ផ្តើមអធិស្ឋានភ្លាម សង្គ្រាមខាងឯព្រលឹងវិញ្ញាណក៏ចាប់ផ្តើមមានឡើងរវាងស្ថានសួគ៌ និងផែនដី។ ពួក ទេវតាពីស្ថានសួគ៌បានធ្វើការនៅក្នុងចិត្តរបស់ស្ដេចពើស៊ី។ ទេវតានៃស្ថានសួគ៌បានព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូល ស្តេចអោយអនុញ្ញាតអោយសាសន៍យូដាបន្តសាងសង់ទីក្រុងយេរូសាឡិមឡើងវិញ។ បទគម្ពីរដានីយ៉ែល ១០ បង្ហាញយើងថា ស្តេចស៊ីរូសគឺជាស្តេចនៃសាសន៍ពើស៊ី។ ស្តេចបានច្បាំងប្រឆាំងនឹងទេវតានៃស្ថានសួគ៌។ ស្តេចរបស់មនុស្សជាតិពុំមានកម្លាំងគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីឈរដោយខ្លួនឯងប្រឆាំងនឹងទេវតាពីស្ថានសួគ៌ នោះទេ។ ដូច្នេះ យើងដឹងថា ទេវតាអាក្រក់បានធ្វើអោយចិត្តរបស់ស្តេចរឹងចចេស។ នោះជាមូលហេតុដែលធ្វើអោយស្តេចស៊ីរូសបពា្ឈប់សាសន៍យូដាពីការសាងសង់រោងឧបោសថ។
យើងបានឃើញហេតុការណ៏ដូចគ្នានេះ កើតឡើងដល់ស្តេចនៃទីក្រុងទីរ៉ុស ក្នុងបទគម្ពីរ អេសេគាល ២៨ ផងដែរ។ ស្តេចនៃទីក្រុងទីរ៉ុសគឺជារូបស័ព្ទមួយតំណាងអោយសាតាំង។ សាតាំងគឺជា ប្រភពអំណាចពីក្រោយស្តេចរបស់មនុស្សជាតិនៅក្នុងទីក្រុងទីរ៉ុស។ ដូច្នេះ យើងពុំគួរភ្ញាក់ផ្អើលឡើយ ដែលថា ស្តេចនៃសាសន៍ពើស៊ីបានចូលរួមជាមួយសាតាំង និងទេវតារបស់វា។ មីកែល ឬព្រះយេស៊ូវ បានយាងមក ដើម្បីប្រឆាំងទាស់នឹងអំណាចដ៏អាក្រក់ទាំងនេះ។
សូមអានអំពីការប្រយុទ្ធ ក្នុងខគម្ពីរដានីយ៉ែល ១០:១៣។ តើមានអ្វីកើតឡើងនៅក្នុងការប្រយុទ្ធនេះ?
«សាតាំងបានព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំង។ វាបានបណ្តាលមិនអោយមេដឹកនាំទាំងឡាយនៅក្នុង អាណាចក្រមេឌី-ពើស៊ីជួយដល់រាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ស្របពេលដំណាលគ្នានេះ ទេវតាពីស្ថានសួគ៌បាន ព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីជួយដល់រាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ពួកទេវតាមានចំណាប់អារម្មណ៍នឹងការប្រយុទ្ធរវាង អំពើល្អ និងអំពើអាក្រក់នេះខ្លាំងណាស់។ អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំដែលទេវតាកាព្រីយែ៉លបានប្រយុទ្ធជា មួយអំណាចដ៏ខ្មៅងងឹតនេះ។ ទេវតាកាព្រីយែ៉លបានព្យាយាមបពា្ឈប់អំណាចដ៏អាក្រក់ទាំងនេះ ដែលធ្វើ ការក្នុងចិត្តរបស់ស្តេចស៊ីរូស។ មុនពេលដែលការប្រយុទ្ធត្រូវបានបញ្ចប់ ព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់បានយាងមក ជួយទេវតាកាព្រីយ៉ែល។ ‘ប៉ុន្តែម្ចាស់ដ៏ធំនៃនគរពើស៊ី បានឃាត់យើងអស់២១ថ្ងៃ តែមើល មីកែល ជាពួកមហាទេវតា១បានមកជួយយើងយ៉ាងនោះ យើងបាននៅទីនោះជាមួយនឹងពួកស្តេចពើស៊ីទៅ’ (ដានីយ៉ែល ១០:១៣)។ ទេវតាបានធ្វើកិច្ចការគ្រប់យ៉ាងដែលអាចទៅរួច ដើម្បីជួយដល់រាស្ត្ររបស់ ព្រះ។ ហើយស្ថានសួគ៌ក៏បានឈ្នះលើសង្គ្រាមនេះ»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Prophets and Kings, pages 571, 572, adapted។
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១២ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០
ព្រះអម្ចាស់បានឈ្នះ
បុគ្គលដែលសំខាន់ជាងគេបំផុត ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរដានីយ៉ែលគឺជា «កូនមនុស្ស» (ដានីយ៉ែល ៧:១៣, គខប)។ លោកក៏មានឈ្មោះហៅថា «អ្នកជាកំពូលបណ្តាច់នៃពួកពលបរិវារ» (ដានីយ៉ែល ៨:១១)។ ក្រោយមក យើងបានសិក្សាហើយឃើញថាទ្រង់គឺជា មីកែល (ដានីយ៉ែល ១០:១៣)។ មីកែលមានន័យថា «តើនរណាដូចជាព្រះ?» មីកែលបានយាងមក ដើម្បីជួយដល់ទេវតាកាព្រីយ៉ែលដែលនៅក្នុងសង្គ្រាមជាមួយស្តេចនៃសាសន៍ពើស៊ី (ដានីយ៉ែល ១០:១៣)។ កាព្រីយ៉ែលបានប្រាប់ លោកដានីយ៉ែលថា បុគ្គលម្នាក់នេះយាងមកពីស្ថានសួគ៌ហើយមាននាមថា «មីកែល ជាទេវតារបស់អ្នក» (ដានីយ៉ែល ១០:២១)។ ដូច្នេះ មីកែលគឺជាព្រះអម្ចាស់នៃរាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ក្រោយមក នៅក្នុងកណ្ឌ គម្ពីរដានីយ៉ែល មីកែលគឺជាមហាទេវតា ១ ដែលដំណាងអោយពួកកូនចៅនៃរាស្ត្ររបស់ព្រះ (ដានីយ៉ែល ១២:១)។ ខគម្ពីរយូដាស ១:៩ បង្ហាញយើងថា មីកែលជាមហាទេវតានៅស្ថានសួគ៌។ ទ្រង់បាន ប្រឆាំង ទាស់នឹងសាតាំង ហើយបានប្រោសអោយម៉ូសេបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។ ខគម្ពីរវិវរណៈ ១២: ៧ បង្ហាញ យើងថា មីកែលគឺជាមេនៃពួកទេវតា។ មីកែល និងពួកទេវតាទាំងនេះបានច្បាំងឈ្នះសាតាំង ហើយនិង ពួកទេវតារបស់វា។ ដូច្នេះ មីកែលគឺជាព្រះយេស៊ូវ។ អាណាចក្រនៃសាសន៍ពើស៊ីមានមេដឹកនាំដ៏កំពូល ម្នាក់ដែលឈរនៅពីក្រោយស្តេច។ មេដឹកនាំកំពូលនេះគឺជាអំណាចខាងឯព្រលឹងវិញ្ញាណ។ វាគឺជា សាតាំងនេះឯង។ តែរាស្ត្ររបស់ព្រះក៏មានមេដឹកនាំដ៏កំពូលម្នាក់ផងដែរ។ ទ្រង់គឺជាមីកែល ជាម្ចាស់របស់ ពួកគេ។ ទ្រង់បានច្បាំងដើម្បីពួកគេ។ ទ្រង់បានឈ្នះសង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងអំពើអាក្រក់ ក៏ដើម្បីពួកគេ ផងដែរ។
សូមអានខគម្ពីរកូឡូស ២:១៥។ តើព្រះយេស៊ូវបានយកឈ្នះលើសង្គ្រាមរវាងអំពើល្អ និង អំពើអាក្រក់ដើម្បីយើង ដោយរបៀបណា?
យើងក៏ត្រូវតែច្បាំងទាស់នឹងអំពើអាក្រក់នៅលើផែនដីនេះផងដែរ។ ក្នុងពេលដែលយើង ប្រឈមមុខនឹងការកៀបសង្កត់នៃអំពីអាក្រក់នេះ យើងអាចមានសេចក្តីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវបាន។ ទ្រង់បានច្បាំងឈ្នះសាតាំងនៅក្នុងទីរហោស្ថាន។ ព្រះយេស៊ូវក៏បានច្បាំងជាមួយពពួកអារក្សផងដែរនៅពេលដែលព្រះអង្គបំពេញកិច្ចការនៅលើផែនដី។ ព្រះយេស៊ូវបានដោះលែងរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ចេញពីអំណាចរបស់អារក្ស។ ពាក្យពេចន៍ចុងក្រោយរបស់ព្រះយេស៊ូវទៅកាន់អ្នកដែលដើរតាមទ្រង់បាន បង្ហាញថា ការសុគតរបស់ទ្រង់ក៏ជាផ្នែកមួយនៃសង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងអារក្សផងដែរ។ ការសុគតរបស់ ព្រះយេស៊ូវ គឺជាជ័យជំនះមួយទៀត ប្រឆាំងនឹងសាតាំង។ «ចៅហ្វាយរបស់លោកីយ៍នេះ ក៏ត្រូវបោះចោលចេញ ឯខ្ញុំ បើសិនជាខ្ញុំត្រូវលើកពីដីឡើង នោះខ្ញុំនឹងទាញមនុស្សទាំងអស់មកឯខ្ញុំ» (យ៉ូហាន ១២:៣១, ៣២)។
ពេលខ្លះ យើងបានមើលទៅឯជីវិតដែលនៅជុំវិញយើង។ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាង មើលទៅហាក់ដូច ជាអាក្រក់ខ្លាំងណាស់។ មែនហើយ សត្រូវបានច្បាំងជាមួយនឹងយើង។ ហើយសត្រូវនេះពុំមែនជាសត្រូវ ដែលជាសាច់ឈាមនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវបានច្បាំងដើម្បីយើង។ ទ្រង់បានឈរតយុទ្ធ ដើម្បីយើង ក្នុងនាមជាព្រះអម្ចាស់របស់យើង និងជាសម្តេចសង្ឃនៅក្នុងរោងឧបោសថនៃស្ថានសួគ៌។
ថ្ងៃសុក្រ ទី១៣ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០
សិក្សាបន្ថែម
«ទេវតាកាព្រីយ៉ែលបានច្បាំងជាមួយនឹងអំណាចនៃសេចក្តីងងឹតអស់រយៈពេល ៣ អាទិត្យ។ កាព្រីយ៉ែលបានព្យាយាម បពា្ឈប់អំណាចនៃអំពើអាក្រក់ដែលមាននៅក្នុងចិត្តរបស់ស្តេចស៊ីរូស ........ ពួកទេវតាបានធ្វើកិច្ចការគ្រប់យ៉ាងដែលអាចទៅរួចដើម្បីជួយដល់រាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ហើយស្ថានសួគ៌ក៏បានឈ្នះលើសង្គ្រាមនេះ។ ព្រះយេស៊ូវ និងពួកទេវតារបស់ទ្រង់បានបពា្ឈប់សាតាំង ហើយនិង ទេវតាដ៏អាក្រក់របស់វា ដរាបណាស៊ីរូសនៅគ្រងរាជ្យជាស្តេច ហើយនិងក្នុងអំឡុងរាជ្យនៃស្តេចកាំប៊ីសេស ដែលជាបុត្ររបស់ស៊ីរូសផងដែរ»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Prophets and Kings, page 572, adapted។
«ព្រះបានបង្ហាញនូវភាពស្មោះត្រង់ជាច្រើនអនេក ទៅកាន់លោកដានីយ៉ែលដែលជាអ្នកបំរើ របស់ទ្រង់។ លោកដានីយ៉ែលមានការភិតភ័យជាខ្លាំង។ ដូច្នេះ ព្រះបានកំសាន្តចិត្តដល់លោក។ ព្រះបាន ប្រាប់លោកដានីយ៉ែលអំពីសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់លោក ត្រូវបានឮនៅលើស្ថានសួគ៌។ ហើយព្រះក៏បានឆ្លើយតបដល់សេចក្តីអធិស្ឋានរបស់លោកដានីយ៉ែលផងដែរ។ ព្រះបានចាត់ទេវតាកាព្រីយ៉ែលអោយមក ធ្វើការនៅក្នុងចិត្តរបស់ស្តេចសាសន៍ពើស៊ី។ តែស្តេចបានបដិសេធ មិនព្រមស្តាប់ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ អស់រយៈពេល ៣ អាទិត្យ។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ លោកដានីយ៉ែលបានអធិស្ឋាន និងមិនបរិភោគអាហារ ច្រើននោះទេ។ បន្ទាប់មក មីកែលដែលជាព្រះអម្ចាស់នៃស្ថានសួគ៌បានចូលទៅឯស្តេចស៊ីរូស។ មីកែល បានធ្វើការនៅក្នុងចិត្តដ៏រឹងរូសរបស់ស្តេច។ ដ្បិតការនេះ បានកើតឡើងដោយសារតែសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ លោកដានីយ៉ែល»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, The Sanctified Life, page 51, adapted។
សំនួរពិភាក្សា៖
- ក្នុងនាមជាសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ យើងជឿទៅលើសង្គ្រាមនៃពិភពលោករវាងអំពើល្អ និងអំពើ អាក្រក់។ យើងជឿថាគ្រប់ទាំងអស់នៃស្ថានសួគ៌គឺជាផ្នែកមួយនៃសង្គ្រាមដ៏ធំនេះ រវាងព្រះយេស៊ូវ និង សាតាំង។ យើងក៏ជឿថា មនុស្សគ្រប់រូបជាផ្នែកមួយនៃសង្គ្រាមនេះផងដែរ។ មនុស្សជាច្រើនដែលមិន ជឿលើសាសនា ក៏មានជំនឿដែរថា មានសង្គ្រាមកំពុងតែកើតឡើងរវាងអំពើល្អ និងអំពើអាក្រក់នៅលើ ផែនដីនេះ។ តើអ្វីទៅ ដែលជាបទពិសោធន៍ផ្ទាល់របស់លោកអ្នកនៅក្នុងសង្គ្រាមនេះ? តើវាបានផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់លោកអ្នកយ៉ាងដូចម្តេច? តើលោកអ្នកបានរៀនពីអ្វីខ្លះ? តើបទពិសោធន៍របស់លោកអ្នកអាចលើកទឹកចិត្ត និងជួយមនុស្សដទៃទៀតដែលនៅក្នុងសង្គ្រាមនេះយ៉ាងដូចម្តេច?
- សូមអានខគម្ពីរអេភេសូរ ៦:១០-១៨។ លោកប៉ុលបានថ្លែងប្រាប់អំពីឈុតនៃគ្រឿងសឹក។ តើលោក ប៉ុលប្រាប់យើងអោយធ្វើអ្វី នៅក្នុងខទាំងនេះ ដើម្បីយកឈ្នះសង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងអំពើអាក្រក់?
- ទេវតាបាននិយាយពីរដងទៅកាន់លោកដានីយ៉ែលថា «ឱដានីយ៉ែលជាអ្នកសំណប់យ៉ាងសំខាន់អើយ» (ដានីយ៉ែល ១០:១១ និងដានីយ៉ែល ៩:២៣)។ តើពាក្យពេចន៍របស់ទេវតាប្រាប់យើងអ្វីខ្លះ អំពីភាព ជិតស្និទ្ធរវាងស្ថានសួគ៌ និងផែនដី? តើវាបង្ហាញយើងថា ព្រះស្រឡាញ់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ខ្លាំងណាស់ យ៉ាង ដូចម្តេច? ចូរប្រៀបធៀបទស្សនៈនៃព្រះគម្ពីរអំពីមនុស្សជាតិ ជាមួយនឹងទស្សនៈរបស់មនុស្សដែលមិន ជឿលើព្រះ។ តើទស្សនៈទាំងពីរខុសគ្នាយ៉ាងដូចម្តេច? តើទស្សនៈក្នុងគម្ពីរផ្ដល់អោយអ្នកនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមអ្វី?
