«លោកដានីយ៉ែល និងមិត្តភក្តិរបស់លោកសុទ្ធតែមានវ័យក្មេង។ ពួកលោកគឺជាអ្នកទោស ហើយត្រូវបានគេនាំយកទៅនគរបាប៊ីឡូន។ នៅទីនោះ ពួកលោកបានឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ដ៏លំបាកជាច្រើន។ បទពិសោធន៍ទាំងនេះ គឺជាការសាកល្បងដែលបង្ហាញឲ្យឃើញពីជំនឿនៅក្នុងចិត្តនិងគំនិតរបស់ពួកលោក។ លោកអ្នកអាចនឹងគិតថា លោកដានីយ៉ែល និងមិត្តភក្តិមានសណ្ឋានជីវិតងាយស្រួលជាងលោកយ៉ូសែបដែលរងទុក្ខវេទនាកាលនៅស្រុកអេស៊ីព្ទ។ មើលទៅហាក់ដូចជាយ៉ាងដូច្នោះដែរ។ ប៉ុន្តែ លោកដានីយ៉ែល និងមិត្តភក្តិរបស់លោកក៏បានឆ្លងកាត់ការសាកល្បង និងបទពិសោធន៍ដ៏ពិបាកៗដូចលោកយ៉ូសែបដែរ។ លោក​ដា​នីយ៉ែល និងមិត្តភក្តិរបស់លោកជាប់សែស្រឡាយរាជវង្សនៃសាសន៍យូដា។ ពួកបាប៊ីឡូនបាននាំយកលោក​ដា​នី​យ៉ែល និងមិត្តភក្តិរបស់លោកទៅកាន់ទីក្រុងដែលមានអំណាចបំផុតនៅលើផែនដីនេះ។ នៅទីនោះ ពួកលោកត្រូវបម្រើការក្នុងរាជវាំង។ ស្តេចបានជ្រើសរើសពួកលោកឲ្យបម្រើព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបានប្រទានការហ្វឹកហ្វឺនពិសេសដល់ពួកលោក។ រាជវាំងរបស់ស្តេចមានពោរពេញដោយទ្រព្យសម្បត្តិ និងសោភ័ណភាព។ ហើយក៏ពោរពេញដោយអំពើបាបផងដែរ។ លោកដានីយ៉ែល និងមិត្តភក្តិមានឱកាសក្នុងការធ្វើបាបបានគ្រប់ពេលវេលា។ ចំណុចដ៏លំបាកមួយនោះគឺ ពួកបាប៊ីឡូនបានធ្វើឲ្យជីវិតរបស់លោកដានីយ៉ែល និងមិត្តភក្តិរបស់លោកត្រូវជួបការលំបាក។ ពួកគេបានអួតក្អេងក្អាងអំពីការឈ្នះសង្គ្រាមទាស់នឹងសាសន៍យូដា។ សាសន៍យូដាបានក្លាយជាអ្នកទោសរបស់ពួកគេក្នុងនគរបាប៊ីឡូន មែនទេ? ស្តេចនេប៊ូក្នេសាបាននាំយកទ្រព្យសម្បត្តិពីព្រះវិហាររបស់ព្រះ ហើយយកទ្រព្យសម្បត្តិទាំងនោះទៅដាក់ក្នុងព្រះវិហារនៃព្រះរបស់ព្រះអង្គវិញ។ ស្តេចនៃសាសន៍យូដាក៏ជាអ្នកទោសក្នុងនគរបាប៊ីឡូនដែរ។ ពួកបាប៊ីឡូនបានសើចចំអកអំពីរឿងទាំងអស់នេះ។ ពួកគេបាននិយាយគ្នាថា រឿងទាំងនេះជាភស្តុតាងបញ្ជាក់ថា សាសនារបស់ពួកគេ និងផ្លូវជីវិតរបស់ពួកគេ​ប្រសើរជាងពួកសាសន៍យូដា។ លោកដានីយ៉ែល និងមិត្តភក្តិរបស់លោកត្រូវរស់នៅក្នុងភាពអាម៉ាស់។ ពិត​មែនហើយ រាស្ត្ររបស់ព្រះបានបង្កឲ្យមានសេចក្តីវេទនា និងភាពអាម៉ាស់ដោយខ្លួនឯង។ ទន្ទឹមគ្នានោះ ព្រះជាម្ចាស់ក៏បានប្រើបទពិសោធន៍ដ៏អាក្រក់នេះដើម្បីបង្រៀនមេរៀនមួយដល់នគរបាប៊ីឡូនដែរគឺ ព្រះជាម្ចាស់ជាអ្នកគ្រប់គ្រងលើអ្វីៗទាំងអស់។ ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអង្គបរិសុទ្ធ។ សេចក្តីបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអង្គក៏សម្រាប់ឲ្យមនុស្សលោកស្តាប់បង្គាប់តាមដែរ។ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្ហាញទៅពួកបាប៊ីឡូនអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងកាលណាមនុស្សលោកស្តាប់បង្គាប់តាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានសារនេះដល់លោកដានីយ៉ែល និងមិត្តភក្តិរបស់លោក។ ពួកលោកគឺជាអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះអង្គបានជ្រើសរើសពួកលោកឲ្យនិយាយជំនួសព្រះអង្គពីព្រោះពួកលោកគឺជាមនុស្សស្មោះត្រង់។ នោះហើយគឺជាវិធីតែមួយគត់ដែលព្រះអង្គធ្វើការតាមរយៈពួកលោក»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Education, page 54។