ចូរយើងក្រឡេកមើលទៅឯការប្រជុំរវាងលោកប៉ុលជាមួយនឹងស្តេចអ័គ្រីប៉ាម្តងទៀត។ ស្តេចអ័គ្រីប៉ាគឺជាស្តេចសាសន៍យូដាចុងក្រោយគេបំផុតដែលមាននាមថា ម៉ាកាប៊ី (Macabees)។ មែនហើយស្តេចអ័គ្រីប៉ាបានអះអាងខ្លួនឯងថាជាសាសន៍យូដាម្នាក់។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងចិត្តរបស់ស្តេចគឺជាសាសន៍រ៉ូមទៅវិញ។ (សូមអាន The SDA Bible Commentary, volume 6, page 436)។ លោកប៉ុលបានតយុទ្ធនៅក្នុងសង្គ្រាម ប្រឆាំងទាស់នឹងអំពើអាក្រក់ពេញមួយជីវិតរបស់គាត់។ ឥឡូវនេះ គាត់មានវ័យចំណាស់ហើយក៏គ្មានកំលាំងផង។ គាត់មានការហត់នឿយក្នុងការធ្វើដំណើររបស់គាត់ជាច្រើនកន្លែង ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីព្រះយេស៊ូវ។ ទោះបីជាយ៉ាងនោះក្តី លោកប៉ុលបានឈរនៅទីនោះយ៉ាងក្លាហាននៅមុខស្តេចដ៏អស្ចារ្យ។ ចិត្តរបស់លោកប៉ុលពោរពេញទៅដោយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ និងទឹកមុខរបស់គាត់ដ៏ភ្លឺចិញ្ចាចប្រកបដោយសេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ មែនហើយ មានរឿងអាក្រក់ៗជាច្រើនដែលបានកើតឡើងមកលើ ជីវិតរបស់លោកប៉ុល។ ប៉ុន្តែ គាត់នៅតែអាចនិយាយបានថា ព្រះទ្រង់ល្អ។
ចិត្តរបស់ស្តេចអ័គ្រីប៉ាពោរពេញដោយក្តីមន្ទិលសង្ស័យ។ ព្រះទ័យរបស់ស្តេចក៏រឹងរូសផងដែរ។ ទ្រង់មិនយកព្រះទ័យទុកដាក់អំពីអ្វីដែលត្រូវ ឬខុសនោះទេ។ ចំណែកឯលោកប៉ុលមានលក្ខណៈខុសគ្នាពីស្តេច។ លោកប៉ុលមានពេញដោយសេចក្តីជំនឿ។ គាត់ខ្វល់ខ្វាយអំពីសេចក្តីពិត។ គាត់ការពារសេចក្តីពិតដោយអស់ពីចិត្តរបស់គាត់។ លោកប៉ុលបានទូលសូមឱកាសក្នុងការនិយាយនៅពេលដែលគាត់នៅក្នុងកន្លែងកាត់ក្តី។ ស្តេច អ័គ្រីប៉ាបានរាជានុញ្ញាតអោយគាត់មានប្រសាសន៍។
សូមអានខគម្ពីរកិច្ចការ ២៦៖១-៣២។ តើលោកប៉ុលធ្វើបន្ទាល់យ៉ាងដូចម្តេចទៅកាន់ស្តេចអ័គ្រីប៉ា ដូចដែលខទាំងនេះបានបង្ហាញ? តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីប្រសាសន៍របស់លោកប៉ុល?
មនុស្សនឹងបើកចិត្តរបស់ពួកគេសម្រាប់យើងនៅពេលដែលយើងមានសន្តានចិត្តល្អចំពោះពួកគេ។ មនុស្សនឹងបិទចិត្តរបស់ពួកគេសម្រាប់យើងនៅពេលដែលយើងជាមនុស្សអាក្រក់ និងពិសពុល។ តើលោកអ្នកមើលឃើញនៅក្នុងខទាំងនេះអំពីការគោរពដ៏លើសលុបដែលលោកប៉ុលបានបង្ហាញទៅកាន់ស្តេច អ័គ្រីប៉ាដែរឬទេ? លោកប៉ុលបានទូលថា «ដ្បិតព្រះករុណាជ្រាបយ៉ាងច្បាស់អំពីទំនៀមទម្លាប់ផ្សេងៗរបស់សាសន៍យូដា និងអំពីសេចក្ដីដែលគេនិយមជជែកវែកញែក។ ហេតុនេះ សូមព្រះរាជាមេត្តាព្រះសណ្ដាប់ទូលបង្គំដោយអនុគ្រោះផង» (កិច្ចការ ២៦៖៣, គខប)។ បន្ទាប់មក លោកប៉ុលបានទូលស្តេចអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់គាត់។
សូមអានរឿងរបស់លោកប៉ុលនៅក្នុងខគម្ពីរកិច្ចការ ២៦៖១២-១៨។ បន្ទាប់មក សូមក្រឡេកមើលដោយយកចិត្តទុកដាក់នូវរបៀបដែលរឿងរបស់ប៉ុលធ្វើអោយស្តេចមានចំណាប់អារម្មណ៍នៅក្នុងកិច្ចការ ២៦៖ ២៦-២៨។ តើរឿងរបស់លោកប៉ុលធ្វើអោយស្តេចមានចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងដូចម្តេច? តើហេតុអ្វីបានជាលោកអ្នកគិតថា ស្តេចអ័គ្រីប៉ាគួរតែឆ្លើយតបតាមអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើ? តើលោកបានមានប្រសាសន៍អំពីអ្វីដែលអាចធ្វើអោយស្តេចមានចំណាប់អារម្មណ៍?
រឿងនៃទីបន្ទាល់របស់លោកប៉ុលអំពីព្រះយេស៊ូវបានធ្វើអោយស្តេចមានចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង។ តើមកពីហេតុអ្វី? នោះគឺដោយសារតែទីបន្ទាល់នៃការផ្លាស់ប្តូរជីវិតដ៏មានអំណាចបំផុតដែលយើងបានបង្ហាញទៅកាន់អ្នកដទៃ។ សូម្បីតែស្តេចដែលពុំបានជឿទៅលើព្រះក៏មានចំណាប់អារម្មណ៍នៅពេលដែលពួកគេទតឃើញជីវិតដែលបានផ្លាស់ប្តូរដោយសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះផងដែរ។ ទីបន្ទាល់របស់យើងប្រហែលជាពុំមានអំណាចដូចជាទីបន្ទាល់របស់លោកប៉ុល។ ប៉ុន្តែ យើងទាំងអស់គ្នាអាចប្រាប់អ្នកដទៃអំពី អត្ថន័យនៃការស្គាល់ព្រះយេស៊ូវ និងការដែលបានសង្គ្រោះដោយសារព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់។
ថ្ងៃសុក្រ ទី១០ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២០
សិក្សាបន្ថែម
សូមអាន Ellen G. White, “ ‘Almost Thou Persuadest Me,’ “ pages 433-438; in The Acts of the Apostles។
តើអ្វីដែលជាផ្នែកដ៏សំខាន់បំផុតនៃជីវិតគ្រីស្ទាន? នោះគឺជាការដែលមានព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងចិត្តរបស់យើង។ យើងនឹងចែករំលែកបទពិសោធន៍របស់យើងទៅកាន់អ្នកដទៃនៅពេលដែលបទពិសោធន៍របស់យើងជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូវមានពេញជាបរិបូរ។ មែនហើយ ការបង្រៀនដ៏ត្រឹមត្រូវក៏ជាផ្នែកសំខាន់មួយផងដែរ។ ប៉ុន្តែ ការបង្រៀនពុំអាចយកមកជំនួសជីវិតដែលបានផ្លាស់ប្តូរបានឡើយ។ អ្នកស្រីអែល្លិន ជីវ៉ៃត៍បានធ្វើអោយសេចក្តីពិតនេះងាយយល់ និងច្បាស់លាស់ដោយមានប្រសាសន៍ថា «ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជ្រាបថា ការជជែកវែកញែកអំពីសេចក្តីពិតមិនអាចប៉ះពាល់ចិត្ដដ៏រឹងរូសរបស់ពួកគេបានឡើយ។ ពាក្យសម្តីរបស់យើងពុំគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការធ្វើអោយអ្នកណាម្នាក់បពា្ឈប់ភាពអាត្មានិយមរបស់គេបានឡើយ។ ហេតុផល និងសេចក្តីពិតតែមួយមុខមិនអាចធ្វើអោយមនុស្សងាកចេញពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់នៅលើផែនដីនេះបានឡើយ។ ព្រះយេស៊ូវជ្រាបថា សិស្សរបស់ទ្រង់ត្រូវតែទទួលយកអំណោយនៃស្ថានសួគ៌។ អំណោយនៃស្ថានសួគ៌គឺជាដំណឹងល្អ។ ដំណឹងល្អត្រូវតែផ្សព្វផ្សាយដោយមនុស្សដែលទទួលបានភាពកក់ក្តៅដោយសារការស្គាល់ព្រះយេស៊ូវជាមុនសិន។ ពេលនោះដំណឹងល្អដែលត្រូវផ្សព្វផ្សាយនឹងទទួល បានអំណាច។ នោះគឺដោយសារតែការស្គាល់ព្រះយេស៊ូវអោយបានច្បាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងនឹងជួយអោយពាក្យសម្តីរបស់យើងមានអំណាច។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាផ្លូវ ជាសេចក្តីពិត និងជាជីវិត»។ ដកស្រង់ ពីThe Acts of the Apostles, page 31, adapted។
អ្នកស្រីអែល្លិន ជីវ៉ៃត៍បានបន្ថែមគោលគំនិតដ៏មានអំណាចនេះនៅក្នុងសៀវភៅព្រះនៃសេចក្តី ស្រឡាញ់ថា «មែនហើយ យើងត្រូវតែប្រកាសប្រាប់មនុស្សអំពីសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេស៊ូវមានអំណាច ដើម្បីធ្វើកិច្ចការដែលសេចក្តីពិតតែមួយមុខនៃព្រះគម្ពីរមិនអាចធ្វើទៅបាន។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះនឹងរំលាយភាពរឹងរូសព្រមទាំងយកឈ្នះលើចិត្តរបស់ មនុស្សផងដែរ»។ ដកស្រង់ពី Page 826, adapted។
គ្រីស្ទានខ្លះមានគោលគំនិតខុសឆ្គងអំពីអ្វីដែលជាទីបន្ទាល់។ ពួកគេគិតថា ការធ្វើទីបន្ទាល់គឺជាការព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលមនុស្សអោយជឿលើសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរ។ មែនហើយ នោះគឺជារឿងដែលសំខាន់នៅក្នុងពេលដ៏ត្រឹមត្រូវមួយក្នុងការចែករំលែកសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ ទីបន្ទាល់របស់ យើងអំពីព្រះយេស៊ូវលើសជាងការផ្លាស់ប្តូរគោលគំនិតរបស់មនុស្សទៅទៀត។ ការផ្លាស់ប្តូរចិត្តគឺជារឿងដែលសំខាន់បំផុត។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសលោះយើងចេញពីវិប្បដិសារី។ ទ្រង់ប្រទានសេចក្តីសុខសាន្ត សេចក្តីមេត្តាករុណា និងសេចក្តីអត់ឱនទោសដល់យើង។ ទ្រង់ធ្វើអោយយើងបានរឹងមាំ។ ទ្រង់ប្រទានសេចក្តីសង្ឃឹម និងសេចក្តីអំណរដល់យើង។ ទ្រង់ប្រទានអំណោយដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះអង្គដោយឥតគិតថ្លៃដល់យើង។ នេះគឺជាអត្ថន័យដ៏ពិតប្រាកដនៃការធ្វើទីបន្ទាល់របស់យើង។
សំនួរពិភាក្សា៖
- តើហេតុអ្វីបានជាលោកអ្នកគិតថា ទីបន្ទាល់របស់យើងមានពេញដោយអំណាច? តើទីបន្ទាល់របស់អ្នកដទៃបានផ្លាស់ប្តូរលោកអ្នក និងបទពិសោធន៍របស់លោកអ្នកយ៉ាងដូចម្តេច?
- តើហេតុអ្វីបានជាបទពិសោធន៍ប្រចាំថ្ងៃជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូវមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងម៉្លេះចំពោះជំនឿរបស់យើង?
- តើហេតុអ្វីបានជាការរស់នៅក្នុងជីវិតដែលបរិសុទ្ធគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃទីបន្ទាល់របស់យើង?
- សូមចែករំលែកទីបន្ទាល់របស់លោកអ្នកអំពីព្រះយេស៊ូវជាមួយនឹងអ្នកសិក្សាមេរៀនសប្បាតហ៍ស្កួលដទៃទៀត។ សូមចងចាំថា លោកអ្នកអាចចែករំលែកអំពីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើសម្រាប់លោកអ្នកកាលពីមុន និងអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់លោកអ្នកឥឡូវនេះ? តើព្រះយេស៊ូវបានផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់លោកអ្នកដោយរបៀបណា?
រឿងខ្លី
ឈប់នៅអាកាសយានដ្ឋាន
លោកវីន វ៉ានដែលអ្នករៀបចំផែនការនៃហិរញ្ញវត្ថុបានុលើកសរសើរដល់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនិងអកហ្គ៍ (ព៉្យាណូខ្យល់) សម្រាប់ចំនួននៃពួកជំនុំដែលបានធ្លាក់ចុះរហូតដល់១៥នាក់ក្លាយទៅជាពួកជំនុំដ៏រស់រវើកក្នុងរយៈពេល៣ឆ្នាំដែលមានសមាជិកកើនឡើងទៅដល់៨៥នាក់នៅក្នុងរដ្ឋអូហៃយ៉ូ (Ohio) នៃសហរដ្ឋអាមេរិក។
ការអស្ចារ្យបានចាប់ផ្តើមឡើងនៅពេលដែលលោកវីនបានអធិប្បាយនៅតាមក្រុមតូចផ្សេងៗ គ្នា រួមទាំងព្រះវិហារអាត់វេនទីស្ទហាមីលតុន (Hamilton) ដែលជាទីកន្លែងដែលគាត់ធ្លាប់ថ្វាយបង្គំកាលពីនៅកុមារ។ លោកវីនបាននិយាយថា «វត្តមាននៃការចូលរួមថ្វាយបង្គំបានធ្លាក់ចុះពិតមែន។ គ្មានអ្នកលេងព៉្យាណូទាល់តែសោះ។ រីឯភរិយារបស់ខ្ញុំច្រៀងចម្រៀងពិសេសដោយប្រើស៊ីឌីយកមកជំនួសវិញ»។
ថ្ងៃមួយ ដារ៉ា (Dara) ដែលជាភរិយារបស់ខ្ញុំបានវិលត្រឡប់មកពីបរិភោគការនៅឯព្រះវិហារ ហាមីលតុន និងបានប្រកាសអំពីការលាលែងរបស់គ្រូគង្វាល។ នាងបាននិយាយលេងសើចថា «បងអាចធ្វើជាគ្រូគង្វាលរបស់ពួកគេបាន»។
ពីរអាទិត្យក្រោយមក លោកវីនពុំអាចបំភ្លេចពួកជំនុំបានឡើយ។ គាត់បានភ្ញាក់ពីដំណេកនៅពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រដោយឮសម្តីរបស់ប្រពន្ធគាត់នៅនឹងត្រចៀករបស់គាត់ថា «បងអាចធ្វើជាគ្រូគង្វាលបាន»។
ទីបំផុត លោកវីនបានស្ម័គ្រចិត្តជួយព្រះវិហារហាមីលតុនអស់រយៈពេល៦ខែ។ ហេតុការណ៍បន្ទាប់ដែលគាត់បានដឹងនោះគឺថា គណៈកម្មការ៦នាក់នៃព្រះវិហារហាមីលតុនបានជម្រាបប្រាប់គាត់ថា ពួកគេបានអធិស្ឋានសម្រាប់គាត់ ដើម្បីអោយគាត់បានក្លាយទៅជាគ្រូគង្វាលរបស់ពួកគេ។
លោកវីនបាននិយាយថា «ការអធិស្ឋានទាំងនោះបានបន្តអស់រយៈពេលពីរសប្តាហ៍ហើយ ដែល ធ្វើអោយខ្ញុំភ្ញាក់នៅពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ។ រឿងនេះច្បាស់ជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកំពុងតែធ្វើការនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំហើយ»។
លោកវីនដែលទើបតែទទួលតួនាទីថ្មីបានអញ្ជើញលោកធារី ថែល័រដែលជាអតីតអ្នកលេងព៉្យា ណូខ្យល់ដ៏ចំណានម្នាក់អោយជួយធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រងផ្នែកតន្ត្រីនៅក្នុងព្រះវិហារ។ ថ្ងៃមួយ លោកធារីបានទូរស័ព្ទប្រាប់លោកវីនអំពីសហគមន៍ចូលនិវត្តន៍នៅក្នុងទីក្រុងស៊ីនស៊ីណាទី (Cincinnati) កំពុងតែប្រកាស លក់ព៉្យាណូខ្យល់មួយគ្រឿងក្នុងតម្លៃ៧៥០០០ដុល្លារ។
លោកវីនបាននិយាយថា «យើងគ្មានលទ្ធភាពទិញវានោះទេ។ សូម្បីតែលក់ក្នុងតម្លៃ៥០០០ដុល្លារ ក៏ច្រើនសម្រាប់ពួកយើងដែរ»។ លោកធារីបានតបថា «យ៉ាងហោចណាស់ពួកយើងគួរតែទៅមើលសិន»។
បព្វជិតនៃសហគមន៍ចូលនិវត្តន៍មានចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងនៅពេលបានឮអំពីព្រះវិហារ ហាមីលតុន។ គាត់បានដកខ្លួនចេញមួយភ្លែត រួចគាត់បានត្រឡប់មកវិញដោយនិយាយថា «ខ្ញុំបាននិយាយជាមួយនាយកអម្បាញ់មិញ។ យើងបានព្យាយាមបរិច្ចាគនូវព៉្យាណូខ្យល់មួយនេះទៅអោយព្រះវិហារណាមួយ។ តម្រូវការតែមួយគត់ប៉ុណ្ណោះគឺបើកទ្វារដល់សហគមន៍»។
ការអស្ចារ្យបានបន្តកើតឡើង។ កម្មករសំណង់បានជួសជុលព្រះវិហារសម្រាប់ដាក់ព៉្យាណូខ្យល់ក្នុងតម្លៃសមរម្យ។ វិស្វករបានជួយព្រះវិហារដោយបានភ្ជាប់អាងទឹកដែលមិនអាចផឹកបានជាមួយនឹងប្រព័ន្ធទឹកស្អាតរបស់ទីក្រុង។ គ្រីស្ទានពីនិកាយផ្សេងៗបានចូលក្រុមចម្រៀងថ្មីនៃព្រះវិហារ។
ពេលវេលាដ៏រំភើបមួយបានកើតឡើងនៅពេលដែលស្ត្រីពីរនាក់បានដើរចូលទៅក្នុងព្រះវិហារនៅព្រឹកមួយនៃថ្ងៃសប្បាតហ៍ហើយបានប្រកាសថា ពួកគេចង់រក្សាថ្ងៃសប្បាតហ៍តាមព្រះគម្ពីរ បន្ទាប់ពីការសិក្សាស្វែងយល់ព្រះគម្ពីរដោយខ្លួនឯងរួចមក។ ស្ដ្រីម្នាក់ និងប្ដីរបស់នាងក្រោយមកបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក។ លោកវិន វ៉ាន់ដែលមានអាយុ៦៥ឆ្នាំបាននិយាយថា ព៉្យាណូខ្យល់បានក្លាយទៅជាឧបករណ៍ដ៏សំខាន់ដែលព្រះបានប្រើ ដើម្បីទាក់ទាញមនុស្សអោយចូលមកឯព្រះវិហារ។ គាត់បាននិយាយថា «ពួកយើងកំពុងតែទាក់ទាញមនុស្សជាច្រើនអោយចូលមកក្នុងព្រះវិហារ»។
