សូមអាន Ellen G. White, “John Wycliffe,” pages 79-96; “Luther Before the Diet,” pages 145-170 in The Great Controversy. Also read section 4.a.-j. from the article “Methods of Bible Study,” which can be found at the following link: www.adventistbiblicalreasearch.org/materials/bible-interpretation-hermeneutics/methods-bible-study។

«ក្នុងព្រះគម្ពីរ ព្រះប្រទានចំណេះដឹងដល់មនុស្សដែលពួកគេត្រូវការដើម្បីអោយបានសង្គ្រោះ។ យើងត្រូវតែទទួលស្គាល់ព្រះគម្ពីរថាជាផែនការនៃព្រះសម្រាប់ជីវិតរបស់យើង។ ព្រះគម្ពីរ គឺជាព្រះបន្ទូល នៃព្រះ។ ព្រះគម្ពីរគឺជាសេចក្តីពិត។ ព្រះគម្ពីរមិនអាចកុហក ឬដឹកនាំយើងទៅកាន់ផ្លូវដែលខុសឆ្គងនោះ ទេ។ ព្រះគម្ពីរបង្ហាញយើងយ៉ាងច្បាស់នូវអ្វីដែលព្រះរំពឹងចង់បានពីយើង។ ព្រះគម្ពីរគឺជាការសាក ល្បងនៃព្រះសម្រាប់ជីវិតរបស់យើង។ ព្រះគម្ពីរបង្ហាញយើងពីរបៀបដែលយើង គិត និងមានអារម្មណ៍។ ព្រះគម្ពីរបង្រៀនយើងពីសេចក្តីពិត។ ព្រះគម្ពីរគឺជាការសាកល្បងសម្រាប់គ្រប់ទាំងបទពិសោធន៍របស់យើង . . . . មែនហើយ ព្រះបង្ហាញយើងពីផែនការរបស់ទ្រង់សម្រាប់ជីវិតរបស់យើងតាមរយៈព្រះគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ នោះមិនមែនបានសេចក្តីថា យើងមិនត្រូវការជំនួយនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនោះទេ។ យើងត្រូវការ ព្រះវិញ្ញាណដើម្បីដឹកនាំយើង និងជួយយើងអោយបានយល់ពីព្រះគម្ពីរ។ ព្រះយេស៊ូវបានសន្យាប្រទាន អោយយើងនូវព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ព្រះយេស៊ូវក៏បានសន្យាថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងជួយដល់អ្នក បម្រើរបស់ទ្រង់អោយបានយល់ពីសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរ។ ព្រះវិញ្ញាណនឹងធ្វើអោយការបង្រៀននៃព្រះគម្ពីរបានជាក់ច្បាស់នៅក្នុងគំនិតរបស់យើង។ ព្រះវិញ្ញាណនឹងជួយយើងអោយរស់នៅតាមសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរផងដែរ។ សូមនឹកចាំថា ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះបានដឹកនាំមនុស្សអោយសរសេរព្រះគម្ពីរ។ ដូច្នេះ ព្រះវិញ្ញាណនឹងមិនដែលបង្រៀនយើងពីសេចក្តីអ្វីដែលមិនស្របតាមព្រះគម្ពីរនោះទេ។» ដកស្រង់ពីសៀវភៅ របស់អ្នកស្រីអែល្លិន ជីវ៉ៃត៍ The Great Controversy, page 9, adapted។