«ព្រះយេស៊ូវបានយកអំពើបាបរបស់យើងមកដាក់លើរូបអង្គរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់នៅលើឈើឆ្កាង . . . . អំពើបាបនោះពិតជាគួរឱ្យស្ញែងខ្លាចណាស់ប្រសិនបើគ្មានបុគ្គលណាម្នាក់អាចថ្វាយតង្វាយ អោយធួននឹងបាបនោះទេ។ បណ្តាសាចំពោះអំពើបាបនោះពិតជាគួរឱ្យស្ញែងខ្លាចណាស់ ដែលមានតែព្រះមួយអង្គប៉ុណ្ណោះដែលអាចបញ្ចប់វាបាន។ ឈើឆ្កាងរបស់ព្រះយេស៊ូវបង្ហាញមនុស្សគ្រប់រូបអោយឃើញថា ឈ្នួលនៃអំពើបាបគឺជាសេចក្ដីស្លាប់»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Our High Calling, page 44, adapted។

«ព្រះយេស៊ូវបានប្រទាននូវសិរីរុងរឿង និងព្រះកិត្ដិសព្ទដល់ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះនៅពេលដែល ទ្រង់បានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង។ ច្បាប់នេះជាច្បាប់នៃអាណាចក្ររបស់ព្រះនៅឯស្ថានសួគ៌។ ព្រះយេស៊ូវ គឺជាព្រះរាជបុត្រាតែមួយរបស់ព្រះ។ ទ្រង់បានទម្លាក់ទោសពៃរ៍ទាំងឡាយមកលើអង្គទ្រង់សំរាប់អំពើបាបរបស់មនុស្សទាំងអស់។ របស់គ្រប់យ៉ាងដែលយើងត្រូវការគឺមានតែនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវប៉ុណ្ណោះ នៅពេលដែលទ្រង់បានយាងមកផែនដីនេះជាមនុស្សហើយក៏សុគតជួសយើងរាល់គ្នា។ ទ្រង់បានរងទុក្ខជំនួសយើងរាល់គ្នាដោយសារព្រះបានប្រទាននូវកម្លាំងដល់ទ្រង់។ ទ្រង់គ្មានបាបសោះឡើយ។ ទ្រង់បានស្មោះត្រង់នឹងព្រះគ្រប់បែបយ៉ាង។ ព្រះយេស៊ូវបានមានជ័យជំនះលើមហាវិវាទប្រឆាំងនឹងអំពើបាបសំរាប់យើង។ ទ្រង់បានទទួលរងនូវទណ្ឌកម្មជំនួសយើងរាល់គ្នា។ ទ្រង់បានប្រទាននូវអំណោយទានជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដល់យើងផងដែរ។ ទ្រង់បានធ្វើគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់នៅពេលដែលទ្រង់បានសុគត។ សេចក្តីសុគតរបស់ទ្រង់បានផ្ដល់នូវភាពរុងរឿង និងកិត្ដិសព្ទដល់ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Selected Messages, book 1, page 302, adapted។

លោកស៊ើហ្គី សុគុលជាប្រធានវិស្វករប្រចាំក្រុមហ៊ុនភេសជ្ជៈមួយកន្លែងនៅភាគខាងជើងនៃរដ្ឋកាហ្សាក់ស្ថាន។ លោកមានសេចក្តីសោមនស្សរីករាយនៅពេលដែលមិត្តរួមការងាររបស់លោកម្នាក់បានប្រកាសក្នុងអំឡុងពេលសម្រាកអាហារថ្ងៃត្រង់ថា មនុស្សគ្រប់គ្នាគួរតែអបអរសាទរបុណ្យអ៊ីស្ទើរដោយប្រើស្រាវ៉ដកា ស៊ុតលាបពណ៌ និងគូលុចដែលជានំប័ុងបុណ្យអ៊ីស្ទើរតាមជំនឿគ្រីស្ទានបែបបុរាណ។ ប្រជាជនភាគច្រើនដែលរស់នៅក្នុងរដ្ឋកាហ្សាក់ស្ថានបានចូលរួមអបអរសាទរបុណ្យអ៊ីស្ទើរជាមួយស្រាវ៉ដកា ស៊ុតលាបពណ៌ និងនំបុ័ងគូលុច។ លោកស៊ើហ្គីបានសួរថា «តើព្រះគម្ពីរបានចែងយ៉ាងដូចម្តេចអំពីបុណ្យអ៊ីស្ទើរ?»។ អ្នករួមការងារម្នាក់នេះមិនដឹងថា ត្រូវរកពាក្យនិយាយយ៉ាងម៉េចនោះទេ ព្រោះគាត់មិនដែលអានព្រះគម្ពីរសោះ។ លោកស៊ើហ្គីក៏បានរត់ទៅកាន់ការិយាល័យរបស់លោក ហើយបានត្រឡប់មកវិញជាមួយព្រះគម្ពីរមួយក្បាល។ ដោយប្រើបទានុក្រមព្រះគម្ពីរមួយក្បាលជាជំនួយ លោកស៊ើហ្គីនិងមិត្ត រួមការងាររបស់លោកជាច្រើនរកមិនឃើញនូវការលើកឡើងអំពីបុណ្យអ៊ីស្ទើរដែលជាទិវាឈប់សម្រាកមួយអបអរការរស់ឡើងពីសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវឡើយ។ ប៉ុន្ដែ ពួកគេបានប្រទះឃើញនូវឯកសារយោងជាច្រើនទាក់ទងនឹងបុណ្យរំលងរបស់ជនជាតិយូដាដែលនៅក្នុងភាសាដើមរុស្ស៊ីរបស់ពួកគេមានឈ្មោះ ដូចគ្នានឹងបុណ្យអ៊ីស្ទើរដែរគឺ «ប៉ាស្កា»។ ហើយអាហារមួយប្រភេទដែលព្រះគម្ពីរបានចែងអោយបរិភោគនៅក្នុងបុណ្យប៉ាស្កាគឺសាច់ចៀមអាំង ឬពពែអាំងជាមួយនំបុ័ងឥតដំបែ និងឱសថល្វីង។ អ្នករួមការងារ ម្នាក់បានស្រែកថា «ចុះស្រាវ៉ដកា ស៊ុតលាបពណ៌ និងនំបុ័ងគូលុចមានចែងនៅត្រង់ណាទៅ?»។ លោកស៊ើហ្គីក៏ញញឹម។ លោកចូលចិត្តនូវកិច្ចសន្ទនាទាំងនេះណាស់ ពីព្រោះវាបានដឹកនាំមនុស្សអោយទៅរកព្រះយេស៊ូវ។ មិត្តរួមការងាររបស់ស៊ើហ្គីមិនដែលហ៊ាននិយាយដោយបើកចំហអំពីព្រះគម្ពីរទេ នៅពេលដែលលោកបានចូលមកធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនលើកដំបូង។ លោកបាននិយាយទាំងបើកចំហអំពីជំនឿរបស់ខ្លួន ថាលោកជាអ្នកសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទម្នាក់។ ប៉ុន្តែ អ្នករួមការងាររបស់លោកបានយល់ថា ជំនឿរបស់លោកពិតជាចម្លែកណាស់។ ពួកគេបានខ្សឹបខ្សៀវគ្នាថា៖ «បុរសម្នាក់នោះគឺជាអ្នកដែលប្រកាន់និកាយជ្រុលនិយមមួយរូប»។ លោកស៊ើហ្គីមិនបាននឹកប្រកាន់ខឹងនឹងការនិយាយផ្តេសផ្តាសទាំងនោះទេ ហើយលោកក៏បានអធិស្ឋានសុំអោយព្រះបានប្រទាននូវប្រាជ្ញាដល់លោកក្នុងការចែករំលែកនូវសេចក្តីសង្ឃឹមអំពីដំណើរនៃការយាងមកជាឆាប់របស់ព្រះយេស៊ូវ។ លោកចេះតែនឹកគិតថាតើលោកអាចចែកចាយនូវសៀវភៅ ឬខិត្តប័ណ្ណព្រះបន្ទូលទៅដល់អ្នកដទៃបានដោយរបៀបណា។ បន្ទាប់មកលោកក៏បានចាំថា មិត្តរួមការងាររបស់លោកទាំងអស់សុទ្ធតែមានថ្ងៃខួបកំណើត។ លោកក៏បានចាប់ផ្តើមចូលរួមអបអរថ្ងៃខួបកំណើតមិត្តភក្តិរបស់លោកជាមួយនឹងកាដូសៀវភៅរបស់អ្នកស្រីអែល្លិន ជីវ៉ៃត៍ដូចជាសៀវភៅមហាវិវាទ និងជំហានទៅកាន់ព្រះគ្រីស្ទជាដើម។ អ្នករួមការងាររបស់លោកជាច្រើនបានអានសៀវភៅទាំងនោះ ហើយចាប់ផ្តើមសួរសំណួរផ្សេងៗនៅពេលអាហារថ្ងៃត្រង់។ នៅពេលដែលព្រះវិហារអាត់វេនទីស្ទក្នុងតំបន់បានបើកជា «មជ្ឈមណ្ឌលជះឥទ្ធិពលក្នុងក្រុង» ផ្តល់ជាការម៉ាស្សាដោយឥតគិតថ្លៃនៅតាមទីតាំងរបស់ខ្លួន លោកស៊ើហ្គីក៏បានអញ្ជើញមិត្តរួមការងាររបស់លោកអោយមកចុះឈ្មោះដែរ។ មានស្ត្រីបីនាក់បានអញ្ជើញមក នោះគាត់បានផ្តល់អោយពួកគេនូវដំណើរកម្សាន្តចូលទៅក្នុងរោងឧបោសថ បន្ទាប់មកក៏ទៅទីតាំងត្រសាលតូចៗ និងថ្នាក់រៀនរបស់កុមារជាដើម មុនពេលដែលត្រូវទទួលការម៉ាស្សា។ មិត្តរួមការងាររបស់លោកបានស្ងើចសរសើរក្រុមជុំនុំអាត់វេនទីស្ទណាស់ បន្ទាប់ពីពួកគេបានទទួលនូវការម៉ាស្សារយៈពេល១០ថ្ងៃកន្លងមកនោះ។ មិត្តម្នាក់បានជំរាបលោកស៊ើហ្គីក្នុងពេលអាហារថ្ងៃត្រង់ថា៖ «ដំបូងឡើយយើងគិតថា លោកគឺជាសមាជិករបស់ក្រុមនិកាយជ្រុលនិយមម្នាក់ ប៉ុន្តែ វាបានក្លាយទៅជាព្រះវិហារមួយដែលជាព្រះវិហារដ៏ល្អទៅវិញ»។ ស៊ើហ្គីបានមានប្រសាសន៍ថា លោកគ្មានអារម្មណ៍ដូចជាអ្នកបេសកជនផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីព្រះយេស៊ូវនោះទេ។ «ខ្ញុំមិនបានគិតថាខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីដែលពិសេសទេ» ។ នេះគឺគ្រាន់តែជាអ្វីដែលខ្ញុំអាចធ្វើបានប៉ុណ្ណោះ» នេះបើតាមប្រសាសន៍របស់លោកស៊ើហ្គី។ ​