«ព្រះបានដាក់ឥន្ទធនូដ៏ស្រស់ស្អាតនៅលើពពក។ ព្រះបានបន្ទាបអង្គទ្រង់អោយដល់កម្រិតរបស់យើង នៅពេលដែលទ្រង់ប្រទានអំណោយនេះដល់យើង។ ទ្រង់ចង់បង្ហាញយើងដែលជាបាបជនថា ទ្រង់ស្រឡាញ់យើងខ្លាំងប៉ុនណា។ ដូច្នេះ ទ្រង់បានដាក់ឥន្ទធនូនៅលើមេឃទុកជាភ័ស្តុតាងនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងមនុស្សលោក។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថា ទ្រង់នឹងអនុវត្តសេចក្តីសន្យានេះ នៅពេលដែលទ្រង់បានឃើញឥន្ទធនូ។ ទ្រង់នឹងនឹកចាំអំពីសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់។ តើសេចក្តីប្រកាស នេះបង្ហាញយើងថា ព្រះនឹងភ្លេចសេចក្តីសន្យារបស់ទ្រង់ម្តងម្កាលមែនទេ? មិនមែនដូច្នោះឡើយ ព្រះបានទំនាក់ទំនងជាមួយយើងតាមរយៈពាក្យពេចន៍ដែលអាចជួយអោយយើងយល់អំពីទ្រង់បានកាន់តែប្រសើរឡើង។ ព្រះមានផែនការសម្រាប់ឥន្ទធនូ។ នៅពេលអនាគត ពួកកូនចៅនៃរាស្ត្ររបស់ទ្រង់នឹងបានឃើញឥន្ទធនូនេះ។ ពេលនោះ ពួកគេនឹងសួរឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេអំពីវា។ បន្ទាប់មក ឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេគួរតែប្រាប់កូនចៅរបស់គេអំពីរឿងនៃទឹកជំនន់ដ៏ធំ។ ពួកគេគួរតែប្រាប់កូនចៅរបស់ពួកគេថា ព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតបានពុតឥន្ទធនូដាក់នៅលើពពក។ ឥន្ទធនូគឺជាសេចក្តីសន្យាមួយ។ វាបង្ហាញមនុស្សលោកថា ព្រះនឹងមិនពន្លិចផែនដីនេះនៅក្នុងទឹកទៀតទេ។ ដូច្នេះ ចាប់ពីពេលនោះមក ឥន្ទធនូនឹងបង្ហាញអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះមានចំពោះក្រុមគ្រួសារនៃមនុស្សជាតិជានិច្ច។ សេចក្តីស្រឡាញ់នេះនឹងជំរុញអោយមនុស្សលោកជឿទុកចិត្តលើព្រះកាន់តែខ្លាំងឡើង»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Patriarchs and Prophets, pages 106, 107, adapted។

នាងសាន់ដ្រា សាទរ (Sandra Sato) ដែលជាជនអន្ដោប្រវេសន៍ប្រេស៊ីលម្នាក់បានបើកឡានតម្រង់ទៅឯព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទនៅក្នុងទីក្រុងកាគេកាវ៉ា (Kakegawa) ប្រទេសជប៉ុន ដើម្បីថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះសម្រាប់ការទទួលបានប័ណ្ណបើកបរថ្មីរបស់នាង។ នាងបានសន្យាជាមួយព្រះថា ប្រសិនបើនាងទទួលបានប័ណ្ណបើកបរមែននោះ កន្លែងដែលនាងនឹងបើកឡានទៅមុនគេបំផុតនោះគឺជាព្រះវិហារ។

នៅពេលល្ងាចនោះ នាងសាន់ដ្រា បាននិយាយប្រាប់សមាជិកនៃមជ្ឈមណ្ឌលព្រះវិហារគ្រីស្ទាន តូគៃ (Tokai) ដោយក្តីអំណរថា ព្រះបានឆ្លើយតបនឹងសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់នាងក្នុងការទទួលបានប័ណ្ណបើកបរ។ នាងបានប្រកាសថា «ខ្ញុំត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ហើយសម្រាប់ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក»។ សមាជិកមានការភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង។ ពួកគេមិនដែលធ្លាប់ឃើញនាងសាន់ដ្រាក្រៅពីល្ងាចមួយនោះឡើយ។ ពួកគេកាន់តែភ្ញាក់ផ្អើលថែមទៀត នៅពេលដែលនាងសាន់ដ្រាបានងាកទៅហៅឈ្មោះសមាជិកមួយចំនួន។ នាងបាននិយាយថា «ខ្ញុំធ្លាប់តាមដានការផ្សាយផ្ទាល់ខាងផ្នែកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ខ្ញុំស្គាល់អ្នកទាំងអស់គ្នាភាគច្រើន»។ បន្ទាប់មក នាងបាននិយាយប្រាប់នូវរឿងរបស់នាង។ នាង និងប្តីរបស់នាងដែលជាអតីតអាត់វេនទីស្ទម្នាក់បានធ្វើការជាមួយនឹងជនអន្ដោប្រវេសន៍ប្រេស៊ីលរាប់ពាន់នាក់នៅក្នុងរោងចក្រកណ្តាលនៃប្រទេសជប៉ុន។

ពេលកំពុងពិភាក្សាអំពីសាសនា ប្ដីរបស់នាងបានប្រកាសថា បើនាងចង់ថ្វាយបង្គំព្រះនោះ គាត់នឹងយល់ព្រមទទួលយកការចូលរួមរបស់នាងនៅក្នុងព្រះវិហារអាត់វេនទីស្ទតែមួយប៉ុណ្ណោះ។ នាងធ្លាប់ជាសមាជិកនៃគ្រីស្ទាននិកាយដទៃទៀត។ ដោយមានការជំរុញពីសេចក្តីជំនឿកាលពីមុនរបស់ប្តីនាង សាន់ដ្រាបានមើលការផ្សាយផ្ទាល់ចេញពីមជ្ឈមណ្ឌលព្រះវិហារគ្រីស្ទានតូគៃ។ ដោយមានជំនួយពីប្តីរបស់នាង នាងបានបញ្ចប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរដែលផ្តល់អោយតាមរយៈសាខាប៉ុស្តិ៍នៃសេចក្តីសង្ឃឹមនៅក្នុងប្រទេសប្រេស៊ីល។ បន្ទាប់មក នាងបានសន្យានឹងព្រះថា នាងនឹងចាប់ផ្តើមចូលព្រះវិហារដោយខ្លួនឯង ប្រសិនបើនាងទទួលបានប័ណ្ណបើកបរ។

បន្ទាប់ពីការសាកសួរអំពីព្រះគម្ពីរដោយគ្រូគង្វាលនៃមជ្ឈមណ្ឌលគ្រីស្ទានតូគៃរួចមក នាងសាន់ដ្រាបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ គ្មានសមាជិកគ្រួសារណាបានចូលរួមពិធីបុណ្យនេះម្នាក់ឡើយ សូម្បីតែប្តីរបស់នាងក៏មិនដឹងដែរ។ ប៉ុន្តែ សេចក្តីជំនឿរបស់នាងនៅតែរឹងមាំ។ ក្រុមសិក្សាព្រះគម្ពីរតូចមួយត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅឯអ៊ីវ៉ាតា (Iwata) ដែលជាទីក្រុងមួយទៀតតាមគំនិតផ្តួចផ្តើមរបស់នាងសម្រាប់មនុស្សដែលចង់ស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទ។ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់កំពុងតែផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន។