សូមសិក្សាខគម្ពីរហេព្រើរ ៩៖២៤។ ខនេះពន្យល់អំពីកិច្ចការដែលព្រះយេស៊ូវធ្វើនៅស្ថានសួគ៌នាពេលឥឡូវនេះ។ យើងអាចរៀនចំណុចជាច្រើនពីខគម្ពីរហេព្រើរ ៩៖២៤។ ប៉ុន្តែ យើងចង់ក្រឡេកមើលផ្នែកចុងក្រោយនៃខនេះ។ ផ្នែកនេះប្រាប់យើងថា ឥឡូវនេះព្រះយេស៊ូវទ្រង់ឈរ «នៅពីមុខព្រះជាម្ចាស់។ ទ្រង់គង់នៅទីនោះនាពេលឥឡូវនេះ» (ហេព្រើរ ៩៖២៤, បកប្រែពី NIrV)។
តើលោកអ្នកយល់ថា ខនេះសន្យានឹងយើងច្រើនប៉ុនណាដែរ? យើងរាល់គ្នាគឺជាបាបជន។ ប្រសិនបើយើងឈរនៅពីមុខព្រះនាពេលឥឡូវនេះ តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះយើងរាល់គ្នា? សិរីល្អ របស់ព្រះនឹងបញ្ឆេះយើងអស់មែនទេ? ហេតុនោះ យើងមិនអាចឈរនៅចំពោះព្រះនាពេលឥឡូវនេះបានទេ។ ប៉ុន្តែ មានតួអង្គមួយផ្សេងដែលឈរនៅទីនោះជំនួសយើងរាល់គ្នា នោះគឺជាព្រះយេស៊ូវនោះឯង។ ប្រហែលជាយើងធ្លាប់ជួបរឿងអាក្រក់ខ្លាំងក្នុងអតីតកាល។ ប្រហែលជាយើងបានរំលងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះតាមរបៀបមិនគប្បីណាមួយ។ ដំណឹងល្អនោះគឺថា ព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានយាងចូលទីលានវិនិច្ឆ័យសម្រាប់យើងនៅស្ថានសួគ៌។ ទ្រង់សូមឲ្យព្រះជាម្ចាស់អត់ទោសដល់យើង។ ចូរគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគង់ព្រះជន្មនៅលើផែនដី។ ទ្រង់តែងតែអត់ទោស និងទទួលយកផងដែរ។ ឥឡូវនេះ តួអង្គដដែលនេះគឺជាមេធាវីរបស់យើងនៅក្នុងកន្លែងជំនុំជំរះក្នុងស្ថានសួគ៌!
ព្រះយេស៊ូវគឺប្រៀបដូចជា «ស្ពាន» សម្រាប់មនុស្សលោក។ ព្រះយេស៊ូវបានបង់ថ្លៃសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើងនៅត្រង់ឈើឆ្កាង (ពេត្រុសទី១ ២៖២៤)។ ហេតុនោះ ឥឡូវនេះព្រះទ្រង់ឈរនៅរវាងស្ថានសួគ៌ និងមនុស្សលោកនៅផែនដី។
យើងអាចយល់អំពីគោលគំនិតនេះបាន។ អំពើបាបបានបណ្តាលឲ្យមានការដាច់ចេញពីគ្នារវាងព្រះ និងមនុស្សលោក។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះផង និងមនុស្សផង។ ទ្រង់គ្រប់លក្ខណ៍។ ហេតុនោះ ព្រះយេស៊ូវគឺជាតួអង្គដែលអាចធ្វើជា «ស្ពាន» រវាងបាបជន និងព្រះជាម្ចាស់បាន។ គោលគំនិតដ៏សំខាន់បំផុតដែលត្រូវនឹកចាំនោះគឺថា ព្រះយេស៊ូវដែលជាព្រះផងមនុស្សផងទ្រង់ឈរនៅខាងយើងនៅស្ថានសួគ៌។ ទ្រង់អាចយល់អំពីការសាកល្បងទាំងអស់ក្នុងជីវិតរបស់យើង និងទុក្ខវេទនារបស់យើង (ហេព្រើរ ៤៖១៤, ១៥)។ នោះហើយជាមូលហេតុទ្រង់គឺជាតួអង្គដ៏វិសេសបំផុតដែលឈរសម្រាប់យើងរាល់គ្នានៅពីមុខព្រះវរបិតា របស់យើងនៅស្ថានសួគ៌។
«ពីព្រោះមានព្រះតែ១ ហើយមានអ្នកសង្រួបសង្រួមតែ១ នៅកណ្តាលព្រះ និងមនុស្ស គឺជាមនុស្សដ៏ជាព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវនោះ ទ្រង់បានថ្វាយព្រះអង្គទ្រង់ ទុកជាថ្លៃលោះមនុស្សទាំងអស់ ដែលត្រូវមានទីបន្ទាល់នៅពេលកំណត់» (ធីម៉ូថេទី១ ២៖៥, ៦)។ យោងតាមខទាំងនេះតើកិច្ចការពីរយ៉ាងដែលព្រះយេស៊ូវធ្វើមានអ្វីខ្លះ? តើកិច្ចការទាំងពីរនេះត្រូវបានបង្ហាញដោយរោងឧបោសថ និងយញ្ញបូជានៅជំនាន់ គម្ពីរសញ្ញាចាស់ដោយរបៀបណា?
សេចក្តីសញ្ញាថ្មីផ្តល់ឲ្យយើងនូវដំណឹងល្អ៖ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ឈរសម្រាប់យើងរាល់គ្នានៅចំពោះព្រះ។ ព្រះយេស៊ូវបានសូមព្រះឲ្យអត់ទោសដល់យើង និងប្រទានអំណាចដល់យើងឲ្យឈ្នះលើអំពើបាប។ តើយើងមានសង្ឃឹមលើអ្វីទៅបើគ្មានសេចក្តីសង្ឃឹមនេះនោះ?
ថ្ងៃសុក្រ ទី១១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២១
សិក្សាបន្ថែម
«ទេវតាដ៏មានអំណាចបំផុតនៅស្ថានសួគ៌មិនអាចបង់ថ្លៃសម្រាប់សង្គ្រោះបាបជនម្នាក់បានឡើយ។ កុំថាឡើយទេវតាដែលមានស្លាបបួន សូម្បីតែទេវតាដែលមានស្លាបប្រាំមួយក៏មិនអាចបង់ ថ្លៃនេះបានដែរ។ មានតែតួអង្គដែលដូចគ្នានឹងព្រះប៉ុណ្ណោះទើបអាចសង្គ្រោះមនុស្សលោកបាន។ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងអំពីតួអង្គនេះបង្ហាញថា ទ្រង់ស័ក្តិសមនឹងឈរនៅចំពោះព្រះសម្រាប់បាបជន។ ទ្រង់ក៏អាចបង្ហាញឲ្យមនុស្សលោកបានស្គាល់ព្រះ និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គបានដែរ។ តួអង្គជំនួសមនុស្សលោកក៏ត្រូវតែដូចជាមនុស្សលោកដែរ។ ទ្រង់ត្រូវតែកើតជាមនុស្សលោកដែលមានអារម្មណ៍ និងគំនិតដូចជាមនុស្សលោក។ ទ្រង់ត្រូវតែផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងគ្រួសារមនុស្សជាតិ។ ទើបទ្រង់អាចឈរឡើងនៅចំពោះព្រះសម្រាប់មនុស្សលោកបាន។ តួអង្គជំនួសសម្រាប់មនុស្សលោកក៏ត្រូវតែមានព្រះតម្រិះ និងអារម្មណ៍ដូចជាព្រះដែរ។ ទ្រង់ត្រូវតែផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងព្រះ។ ទើបទ្រង់អាចបង្ហាញមនុស្សលោកឲ្យស្គាល់ព្រះ ព្រមទាំងឈររវាងព្រះនិងមនុស្សលោកបានផងដែរ»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Selected Messages, book 1, page 257, adapted។
«ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា៖ កាលណាអ្នករាល់គ្នាប្រាប់គេអំពីខ្ញុំ ខ្ញុំក៏នឹងទូលប្រាប់ទៅព្រះ និងទេវតាបរិសុទ្ធអំពីអ្នករាល់គ្នាដែរ។ អ្នករាល់គ្នាគឺជាស្មរបន្ទាប់របស់ខ្ញុំនៅលើផែនដីនេះ។ ខ្ញុំនឹងចាក់ព្រះគុណ របស់ខ្ញុំទៅលើអ្នករាល់គ្នា។ ព្រះគុណនេះនឹងបង្ហូរពីអ្នករាល់គ្នាទៅកាន់អ្នកដទៃទៀត ដើម្បីឲ្យបានជា ផងដែរ។ ខ្ញុំនឹងឈរនៅចំពោះព្រះសម្រាប់អ្នករាល់គ្នានៅស្ថានសួគ៌។ ព្រះវរបិតានឹងមិនទតឃើញកំហុសដែលអ្នករាល់គ្នាបានធ្វើឡើយ។ អត់ទេ ទ្រង់នឹងទតឃើញអ្នករាល់គ្នាដូចជាទ្រង់ទតឃើញខ្ញុំដែរ។ អ្នករាល់គ្នានឹងបានគ្រប់លក្ខណ៍ក្នុងព្រះនេត្រទ្រង់។ ទ្រង់មានព្រះពរជាច្រើនសម្រាប់អ្នករាល់គ្នានៅស្ថានសួគ៌។ ព្រះទ្រង់ប្រទានព្រះពរទាំងនេះដល់ខ្ញុំដើម្បីឲ្យចែកដល់អ្នករាល់គ្នា។ ហេតុនោះ សូមប្រាប់អ្នកដទៃទៀតអំពីរបៀបដែលខ្ញុំបានសុគតដើម្បីសង្គ្រោះពួកគេនៅលើឈើឆ្កាងផងចុះ។ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងក្លាយជាផ្នែកនៃក្រុមមនុស្សដែលនឹងត្រូវបានសង្គ្រោះ។ មនុស្សទាំងនេះនឹងមានសិរីល្អ និងសេចក្តីអំណរ»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, The Desire of Ages, page 357, adapted។
សំនួរពិភាក្សា៖
- សូមអានខគម្ពីររ៉ូម ៥៖២, អេភេសូរ ២៖១៨, និងអេភេសូរ ៣៖១២។ តើខទាំងនេះជួយយើងឲ្យយល់ យ៉ាងដូចម្តេចថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាផ្លូវតែមួយគត់ដែលយើងអាចមកឯព្រះបាន?
- សូមក្រឡេកមើលកថាខណ្ឌទីពីរនៃការដកស្រង់របស់អ្នកស្រីអែល្លិន ជី វ៉ៃត៍ខាងលើ។ តើលោកអ្នកឃើញរបៀបដែលគាត់ពន្យល់អំពីការងាររបស់មេធាវីដែរឬទេ? នៅពេលដែលព្រះវរបិតាក្រឡេកទតមកយើង ទ្រង់ពុំបានឃើញអំពើបាបរបស់យើងទេ។ អត់ទេ ទ្រង់ទតឃើញព្រះជន្មដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះ-យេស៊ូវ ដែលជាមេធាវីនៅស្ថានសួគ៌ទៅវិញ។ ចូរគិតអំពីអត្ថន័យនៃរឿងនេះ។ ចូរពិភាក្សាចម្លើយរបស់លោកអ្នកនៅក្នុងថ្នាក់។
- យើងដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគង់នៅក្នុងព្រះវិហារនៅស្ថានសួគ៌។ តើរឿងនោះមានន័យដូចម្តេចសម្រាប់យើងនាពេលឥឡូវនេះ?
រឿងខ្លី
ក្មេងប្រុសម្នាក់បានធ្វើឱ្យព្រះវិហារដែលស្លាប់រស់ឡើងវិញ
ចាស់ទុំព្រះវិហារសេវេនដេយ៍អាត់វេនទីស្ទម្នាក់បានសុំឱ្យអាឡេហាន់ដ្រូអធិប្បាយដំបូងបង្អស់ក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អជាស៊េរីនៅអាយុ៨ឆ្នាំ។ ចាស់ទុំព្រះវិហារបានប្រាប់ទៅកាន់ម្តាយរបស់អាឡេហាន់ដ្រូ ថា៖ «យើងចង់ដាំគ្រាប់ពូជ មិនមែនដើម្បីប្រមូលផលទេ»។ ព្រះវិហារនេះបានស្លាប់នៅលើកោះធារ៉ាប៊ុមបារ (Tierra Bomba) ដែលជាកោះមួយស្ថិតនៅក្បែរឆ្នេរសមុទ្រការ៉ាប៊ីនរបស់ប្រទេសកូឡុំប៊ី។ ប្រធានចាស់ទុំ បានលាឈប់ពីវេទិកាអធិប្បាយ ហើយបានចាកចេញពីក្រុមជំនុំនៅថ្ងៃចុងក្រោយនៃការប្រជុំផ្សាយ-ដំណឹងល្អដែលគាត់បានដឹកនាំនោះ។ សមាជិកក្រុមជំនុំបានបាក់ទឹកចិត្ដ ហើយមនុស្សជាច្រើនបានឈប់ថ្វាយបង្គំព្រះនៅថ្ងៃសប្បាតហ៍។
អាឡេហាន់ដ្រូដែលធ្លាប់ធ្វើការអធិប្បាយតាំងពីគាត់មានអាយុ៤ឆ្នាំ មកម្ល៉េះ ក៏គាត់នៅតែខ្លាចមិនហ៊ាននិយាយក្នុងការជួបជុំលើកដំបូងនេះដែរ។ ប៉ុន្តែម្ដាយរបស់គាត់បានឱបគាត់យ៉ាងខ្លាំង ហើយពួកគេក៏បានអធិស្ឋានរួមគ្នា។ មនុស្សម្នាបាននាំគ្នាមកអង្គុយនៅទីធ្លានៃផ្ទះរបស់ សមាជិកព្រះវិហារម្នាក់ដើម្បីស្តាប់ការអធិប្បាយរបស់ក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ។ ដោយសង្ឃឹមថា នឹងរំខានដល់ការប្រជុំពេញមួយសប្តាហ៍នេះ អតីតប្រធានចាស់ទុំបានរៀបចំការប្រជុំផ្ទាល់ខ្លួននៅក្នុងផ្ទះរបស់គាត់តាមផ្លូវក្បែរកន្លែងរបស់អាឡេហាន់ដ្រូផ្សាយដំណឹងល្អ។ គាត់បានអញ្ជើញសមាជិកក្រុមជំនុំបច្ចុប្បន្ន និងអតីតឱ្យមកចូលរួមក្នុងការប្រជុំប្រចាំថ្ងៃរបស់គាត់។ មនុស្សម្នាដែលធ្វើដំណើរទៅកាន់ផ្ទះរបស់គាត់បានឃើញក្មេងប្រុសនោះកំពុងធ្វើការអធិប្បាយនៅពេលពួកគេដើរកាត់ ហើយក៏បានឈប់ទ្រឹង។ ពួកគេងឿងឆ្ងល់ថា៖ «តើក្មេងប្រុសជាអ្នកអធិប្បាយម្នាក់នេះគឺជានណាដែរ?» មនុស្សជាច្រើនបានឈប់ចាំស្តាប់។ អតីតប្រធានចាស់ទុំក្រុមជំនុំមានការតូចចិត្តនៅពេលឃើញមនុស្សទៅចូលរួមក្នុងការប្រជុំរបស់អាឡេហាន់ដ្រូ ហើយគាត់ក៏បានដើរទៅទីនោះដើម្បីដុកដាន់ឱ្យពួកគេមកផ្ទះរបស់គាត់។
គាត់ក៏បានប្រាប់មនុស្សម្នាក់ដោយចាប់ដៃពួកគេទាំងនិយាយថា៖ «ឆាប់ឡើង តោះទៅ!» មនុស្សមួយចំនួនបានទៅជាមួយគាត់ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលគាត់មិនយកចិត្តទុកដាក់ នោះពួកគេលបលួចត្រឡប់មកស្តាប់សេចក្តីអធិប្បាយរបស់អាឡេហាន់ដ្រូវិញ។
ហេតុការណ៍នេះបានបន្តអស់រយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃ។ បន្ទាប់មកសមាជិកក្រុមជំនុំបានអញ្ជើញអតីតប្រធានចាស់ទុំក្រុមជំនុំឱ្យទៅចូលរួមក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយគាត់ក៏បានមក។ ជាផ្នែកមួយនៃការផ្សាយដំណឹងល្អ អាឡេហាន់ដ្រូបានទៅសួរសុខទុក្ខផ្ទះរបស់បងប្អូនដែលបានឆ្លើយតបទៅនឹងការអំពាវនាវរបស់គាត់សម្រាប់ការទទួលយកបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ក្នុងការចុះសួរសុខទុក្ខនៅលើកទី១ មានមនុស្សបីនាក់បានបញ្ជាក់ពីបំណងប្រាថ្នារបស់ពួកគេសម្រាប់ទទួលយកបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ក្នុងលើកទី២ មានបុរស និងស្ត្រីមួយគូដែលមិនទាន់រៀបការនៅឡើយ ក៏បានស្នើសុំទទួលយកបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ម្តាយរបស់អាឡេហាន់ដ្រូបានជួយពួកគេឱ្យបំពេញឯកសារក្រដាសស្នាម ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចរៀបការស្របតាមផ្លូវច្បាប់បាន។ មានមនុស្សសរុបចំនួន៧នាក់ បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅចុងបញ្ចប់នៃការប្រជុំពេញមួយសប្តាហ៍។ អាឡេហាន់ដ្រូបានចាកចេញពីកោះធារ៉ាប៊ុមបារ ទាំងចិត្តអរ សប្បាយរីករាយ។ សមាជិកក្រុមជំនុំក៏ទទួលបានសេចក្តីអំណររីករាយផងដែរ។ ព្រះវិហារនេះក៏បានរឹងមាំ និងត្រូវបានរីកលូតលាស់។ អាឡេហាន់ដ្រូបាននិយាយថា៖ «ព្រះយេស៊ូវបានទទួលជ័យជំនះហើយ»។
អំណានដង្វាយប្រចាំសប្តាហ៍
នៅពេលដែលអាន្ន៉ានាស និងសាភីរ៉ាបដិសេធមិនយកព្រះទុកជាទីមួយ
ការយកព្រះទុកជាទីមួយមិនមែនជារឿងងាយស្រួលឡើយ។ តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីអាន្ន៉ានាស និងសាភីរ៉ាដែលបានបដិសេធមិនយកព្រះទុកជាទីមួយ?
ពួកគេពិតជាចង់យកព្រះទុកជាទីមួយខ្លាំងណាស់។ ពួកគេបានជឿលើព្រះយេស៊ូវ ហើយទំនងជាបានទទួលពិធីជ្រមុជដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធផង។ ប៉ុន្តែ អាន្ន៉ានាស និងសាភីរ៉ាហាក់មានការពិបាកក្នុងការរក្សាការសន្យារបស់ពួកគេចំពោះព្រះទៅវិញ។
ដំបូង ពួកគេនិយាយថា ពួកគេនឹងថ្វាយប្រាក់ទាំងអស់ពីការលក់ដីរបស់ខ្លួន។ នេះគឺជាទឹកចិត្តសប្បុរសដែលខ្ពង់ខ្ពស់លើសពីអ្វីដែលព្រះបានតម្រូវទៅទៀត។ នៅមុនពេលលក់ ពួកគេប្រាកដជាសប្បាយចិត្តក្នុងការសន្យាហើយមើលទៅ។ ប្រហែលជាការនោះកើតមកពីសម្ពាធនៃការឃើញមនុស្សជាច្រើននាំគ្នាលក់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេនិងប្រគល់ទាំងអស់ដល់ពួកសាវ័កហើយ។
បញ្ហាកើតឡើងនៅពេលដែលអាន្ន៉ានាសនិងសាភីរ៉ាបានលុយនៅក្នុងដៃរបស់ពួកគេ។ សេចក្តីលោភលន់ក៏បានកើតឡើង។ ពួកគេចាប់ផ្តើមគិតអំពីរបស់ទាំងអស់ដែលពួកគេអាចយកលុយនោះទៅទិញបាន។ សេចក្តីលោភលន់បានបង្វែរផែនការ ហើយផែនការនោះក៏បានដឹកនាំពួកគេទៅសេចក្តីស្លាប់។
ពួកគេបានព្រមព្រៀងគ្នាថានឹងប្រាប់ពួកជំនុំថាពួកគេបានទទួលលុយតិចជាងចំនួនដែលពួកគេបានរំពឹងទុក។
នៅចុងបញ្ចប់នៃថ្ងៃនោះ ទាំងអាន្ន៉ានាស និងសាភីរ៉ាក៏បានស្លាប់និងត្រូវបានកប់។ ហេតុអ្វីបានជាព្រះប្រព្រឹត្តដាក់ពួកគេកាចម៉្លេះ? តើលុយគឺជាហេតុផលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបញ្ចប់ជីវិតរបស់ពួកគេមែនទេ?
ព្រះទ្រង់យកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះភាពស្មោះត្រង់និងទៀងត្រង់ខ្លាំងណាស់។ សព្វថ្ងៃនេះ ប្រាក់ដង្វាយ១០ហូត១ និងសទ្ធាក៏ត្រូវតែពិតប្រាកដដូចជាប្រាក់ដែលបានមកពីការលក់ដីរបស់អាន្ន៉ានាសនិងសាភីរ៉ាដែរ។ ព្រះទ្រង់ពុំបានបង្ខំនរណាម្នាក់ឲ្យសន្យាថ្វាយចំនួនណាមួយជាដង្វាយសទ្ធាដល់ព្រះអង្គជារៀងរាល់ខែឡើយ។ ប៉ុន្តែ កាលណាយើងសន្យាជាមួយព្រះអង្គ វាច្បាស់ណាស់ថា ព្រះទ្រង់នឹងរំពឹងពីយើងឲ្យរក្សាពាក្យសន្យានោះ។
ប៉ុន្តែ ចុះប្រសិនបើយើងខកខានមិនបានធ្វើកាលពីអតីតកាលវិញដូចម្តេចដែរ? ចូរយើងឈប់បន្តកុហកដល់ខ្លួនឯងនិងដល់ព្រះតទៅទៀតទៅ។ យើងអាចពិតត្រង់ចំពោះពាក្យសន្យារបស់យើងគ្រប់ពេលវេលា រាប់ទាំងថ្ងៃនេះផង។
អាន្ន៉ានាសនិងសាភីរ៉ាបានបដិសេធមិនយកព្រះទុកជាទីមួយ។ លទ្ធផលចេញមកគឺអាក្រក់ណាស់សម្រាប់ពួកគេនិងមនុស្សដែលនៅជុំវិញពួកគេ។ គំរូអាក្រក់របស់ពួកគេបានដាស់តឿនយើងរាល់គ្នានៅថ្ងៃនេះ ហើយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះក៏ជម្រុញយើងឲ្យយកនគររបស់ព្រះទុកជាទីមួយដែរ។ ខណៈដែលអ្នកជំនួយការកំពុងប្រមូលប្រាក់ដង្វាយ សូមយកព្រះទុកជាទីមួយចុះ។
